رایزنی برای انتصاب فردی خاص در سمت راهبر صنعت هوایی ایران برای کسب منافع گروهی بجای منافع ملی

گروه اقتصادی - فائزه فداکار: به راستی چرا گروه هایی خاص در حال رایزنی برای انتصاب یک شخص خاص به عنوان راهبر صنعت هوایی ایران هستند؟ سوالی که تنها یک پاسخ دارد و آن "کسب منافع گروهی بجای منافع ملی" است.

به گزارش بولتن نیوز، روزهایی از دولت سیزدهم در حال سپری شدن است که کشور را میتواند تا چهار سال آینده در مسیر صعود و یا نزول قرار دهد. دولتی که با امید عبور از بحران و با رویکردی جهادی و انقلابی آغاز و کلام ، بیان و توان رئیس جمهور و یارانش ، بر این اصل مستقر گردید.

وزرای دولت که سرداران لشگرهای مختلف در این جنگ نابرابر به فرماندهی آیت الله رئیسی هستند ، ایامی پر فشار را در برابر سهم خواهان می گذرانند. بخش هایی که هر یک نقشی جدی در اجرای استراتژی جنگ ، بر عهده دارند و صنعت هوایی نیز به عنوان یکی از ارکان حمل و نقل کشور ، از این قاعده ، مستثنی نیست.

صنعتی که از مهمترین شاخص های توسعه پایدار در رشد و اعتلای دیگر صنایع و تحول اقتصاد مناطق معنی میشود. صنعتی راهبردی که با ظلم تحریم های بین الملل و طوفانی از تحریم های داخلی مواجه بوده است و همچنان ادامه دارد. صنعت حمل و نقل هوایی روزهایی ناخوش در راس حاکمیت خود را می گذراند و در تبیین راهبرد در مقابله با آشفتگی های ساختاری و سازمانی ، ناتوان است و ریسک رخداد حوادث و سوانح نیز همواره بر دوشش سنگینی میکند. احتمالی که آسیب های اجتماعی آن ، فراتر از دیگر خسارت هاست.

در چنین شرایط پر خطری ، میبینیم که جریانات خاص با سو استفاده از نهادهای مقدس ، ملی و انقلابی در حال فشار به دولت فدایی و وزیر جهادی است تا اختیار تشخیص را از راس وزارت راه سلب و افراد وابسته به خود را با ارائه گزارش ها و برنامه های غلط اما دلنواز ، به سوی ساختمان حاکمیت هواپیمایی کشور ، رهسپار کنند.

به راستی چرا این و آن ، بی نفوذ و پرنفوذ ، در حال رایزنی برای یک نفر خاص هستند؟ سوالی که تنها یک پاسخ دارد و آن "منافع" است.

جهادگر آن کسی است که با توکل و تخصص پا به میدان بگذارد و نا آن افرادی که با تزویر و ترفند و بهره گیری از نام حافظین انقلاب ، به دنبال نصب خود هستند.

حمل و نقل هوایی بازرگانی ایران اسلامی ، سال های متمادی، اسیر جریانات و باندهای قدرت و ثروت و در یک کلام هزاردستان شده بود و حال گروه های خاص وارد شده اند. گروه هایی که لقمه خود را در نان تحریم میپیچند و آشفتگی ، فرصتی برای ارائه اطلاعات غلط و فریبنده است. کسانی که خود را مدعی نجات و برون رفت می پندارند و به مسئولین گفته اند تنها ما هستیم که توان ورود هواپیما به کشور و آن هم پهن پیکر و با تامین منابع مالی خارجی را داریم. و اینجاست که ناآگاهی و عدم تخصص سیاست گذاران کلان ، گوشت لخت و آماده را تقدیم گربه ای می کنند که محض رضای خدا ، موش نمی گیرد.

صنعت حمل و نقل هوایی ایران با چشمانی بیدار ، بار دیگر اسیر این جریانات نخواهد شد و به حکم رهبر معظم انقلاب ، آتش به اختیار خواهد بود و عصای دست دولت پاک رئیسی و یارانش است. حاکمیت حمل و نقل هوایی ایران دیگر افرادی عاری از تعهد، تخصص ، کیفیت و قابلیت را به خود نخواهد دید و یاران امام خمینی که در گهواره مادرانشان بودند ، حال ادامه دهنده راه او و جانشین بر حق او خواهند بود.

رئیس جمهور جهادی و انقلابی ایران عزیز اسلامی ، اگرچه نیک میدانید اما مجدد به استحضارتان میرسانیم ، صنعت هوایی تجاری نیازمند فردی غیر نظامی و از بدنه خود صنعت هوانوردی و با نگرشی توسعه اندیش و مسلط به حقوق و فنون عملیات پروازی و تکنیک های فنی و همچنین مشرف به مقررات بین المللی و دارای مهارت در زبان هواپیمایی و در عین حال سلامت و جوان است. شخصی که در پیکره این صنعت پله پله رشد نموده و درد را از پایین دست درک کرده است. شخصی که اقتصاد حمل و نقل را بفهد و نیاز بازار و کنشگران را لمس نماید.

این صنعت تنها و خسته ، دیگر طاقت منفعت طلبان و مترسک بازیگردانان را ندارد تا به جای مردم و کشور، برای آن ها سیاست گذاری کند.

نهاد حاکمیت هواپیمایی ، وظیفه خرید و ورود هواپیما و سایر وسایل پرنده را ندارد اما نقشی راهبردی در ایجاد زیرساخت و تبیین روش ها در این جهت ، ایفا میکند و هر آن کسی که اینگونه میگوید ، قطعا به دنبال ایجاد تنگراهی برای حفظ منافع جریانات خاص است که باید هوشیار بود.

حمل و نقل هوایی ایران جای فشار ، سهم خواهی ، تحمیل گرایی و مطالبه گری نیست که اگرچه مبارز اول و آخر با سهم خواهی ، شخص رئیس جمهور محترم است و میدانیم که قطعا منتخب مردم از دیار امام هشتم و وزیر مبارز و جهاد گر ، اسیر فشارهایی نخواهند شد که در ۲ ماه گذشته در تلاش برای ریاست سازمان هواپیمایی کشوری هستند و با سیاست ناپسند "شایعه ، لایحه ، تصویب" با استفاده از ابزار رسانه ، قصد به تحمیل خود دارند و پیش از رای کارگزاران نظام ، حکم خود را صادر نموده اند.

حمل و نقل هوایی ایران را به دور از فشارهای حاکم ، نه به دست جریانات خاص ، نه به دست نظامیان عزیز ، نه به دست نمایندگان شرکت های هواپیمایی که تنها به دست جوانان خود آن و از جنس تجاری و غیر نظامی بسپارید تا با ایجاد و حفظ استقلال در حاکمیت ، از وابستگی رهایی یابد و مردم و اقتصاد به عنوان جامعه هدف ، اثرش را احساس نمایند.