حمل و نقل هوایی ایران نباید توسط نماینده نظامیان و جریان‌های پشت پرده اداره شود

گروه اقتصادی: حمل و نقل هوایی که نیازمند راهبری با نگرش عمیق توسعه دارد تا منجر به تحول بنیادی شده و کشور و صنایع گوناگون را تحت تاثیر مستقیم قرار دهد.نمیتواند توسط نظامیان ، وابستگان به جریان های پشت پرده و تحت تاثیر شرکت های هواپیمایی ، راهبری شود.

به گزارش بولتن نیوز، در روزها و ایام اخیر ، حمل و نقل هوایی ایران چون یتیمی است که هر فرد یا افرادی مستقلا و یا وابسته به جریان ها و پدرخواندگان ، خود را لایق سرپرستی آن میداند.

افرادی که تعلق خاطر و پیوستگی آنها ، عیان است و تعجب آور است که چگونه و با چه استدلالی به دنبال کسب کرسی ریاست و قدرت هستند. اشخاصی که بررسی سوابق اجرایی آنها برای قضاوت کافی است و افرادی که خود سبب و علت حال امروز حمل و نقل هوایی است.

حال چرایی تلاش برای به دست گرفتن قدرت و حمایت جریان های وابسته به خود ، تعجب انگیز است. سوالی که یک پاسخ بیشتر ندارد و آن واژه دنیوی ، منافع است.

منافعی که یقیناً ملی نیست که اگر بود ، صنعت هوایی ایران اسلامی ما ، به گِل نمی نشست.

روح جهاد پر کشیده است و دیگر درکی از وحدت و ایثار مبتنی بر تخصص نیست و مافیا و پدرخوانده ها ، چون گذشته قصد بر تحکیم و تحمیل دارند.

در مواردی ، نظامیان دست به کار شده اند تا نماینده خود را به صنعتی غیر نظامی بگمارند و شرکت های هواپیمایی نیز تلاش میکنند با نصب رئیس و مدیرعامل دو سازمان بزرگ حاکمیتی و تصدی گری دولتی ، آقایان را وام دار خود کنند تا مبادا در خلاف میل آنها رفتار شود.

باند کرمانی ها از جمله باند کوچک اما پر نفوذ است که مورد حمایت یک شرکت هواپیمایی وابسته به آن دیار قرار دارد. اعضای آن باند اگرچه همگی اصالت کرمانی ندارند اما تماما در آن منطقه و در بخش فرودگاهی خدمت نموده اند و حال دست به کار شده و مجدد به سراغ مدیرعامل همان شرکت هواپیمایی رفتند تا حمایت وی را به سوی خود جلب نمایند. این حمایت در مسیر رایزنی با وزیر محترم است.

نتیجه چه خواهد شد ؟ فردی که سابقا مدیرکل فرودگاه های فارس و حضرت امام( ره ) و بعد معاون برنامه ریزی شرکت فرودگاه های کل کشور بوده ، با رایزنی و حمایت مدیرعامل یک شرکت هواپیمایی خاص و برخی سیاسیون و نماینده های مجلس ، در راس صنعت فرودگاهی تکیه زند.

و در این بین همان شرکت هواپیمایی بیشترین بدهی را به دولت و فرودگاه های کشور دارد که طبیعی است پس از چنین انتصابی ، آن فرد که شخصی سلامت و پاک دست است ، اما خود را وام دار دانسته و نهایتا مانع از وصول حقوق مردم خواهد شد. از طرفی دیگر کیفیت مدیریت این فرد در دوران مدیرکلی برخی فرودگاه ها ، دیدنی و شنیدنی است و برای قضاوت ، همین بس و کافی است. شخصی که توان انتقال کلام و گفتمانی مبتنی بر درک جامع ، ندارد و صرفا عروسکی خواهد بود که کارگردانش ، جای دیگری نشسته است.

بعضی از مدیران هم برای منافع خود و رسیدن به پست های اجرایی ، حمایت های خود را از این جریانات ، آغاز نموده اند. شنیدن و دیدن این مسائل است که امید را در کشور ، کور و سیاه میکند. در کشوری که برای حفظ کیان ، جهاد را معنی نموده بودند و در برابر شیطان ، سینه سپر کرده بودند که پیکر پاکشان ، پله صعود برای قدرت و نه خدمت شده است.

گروهی دیگر وابسته به حاکم بزرگ پشت صحنه است که از زمان پیروزی انقلاب ، حکومت خود را از فرودگاه مهرآباد و تصرف آنجا ، آغاز نمود و به نام گزینش و چینش ، بخش به بخش ، مخالفین را کنار زد و وابستگان خود را در مسند قدرت نشاند. گروهی از مدیران سنتی که در دوره ای از زمان ، گیر افتاده اند و تنها تشنه قدرت برای حکومت و نه فساد و راهزنی ، هستند. اشخاصی که صنعت هوایی تخصصی و بین المللی را با تصمیمات غلط به بیراهه کشاندند و حال تنها یار ماندگار و جوانشان را به صحنه فرستاده اند که از دوره دولت نهم و با حمایت همین جریانات ، یک شبه از کارشناس و منشی جلسات به مدیرکلی فرودگاه رسید و پس از آن یک به یک قدرت را طی و به معاونت سازمان هواپیمایی نیز منصوب شد. خب شخصی که فردی سلامت و متعهد اما کلا خنثی و بی اثر است و توان راهبری کلان یک صنعت راهبردی را ندارد و گذشته اش نیز ، نماد تشخیص کیفیت اش است ، چگونه می تواند بحران را مدیریت کند؟ چگونه میتواند خون تازه به رگ بی خون حمل و نقل هوایی ایران تزریق کند؟ چگونه میتوان با زبان فارسی ، زبانی بین المللی را سخن گوید؟ چگونه میتواند با روح محافظه کاری خود ، به جنگ تحریم و انباشتی از مشکلات ، رود؟ فردی وابسته و مطیع جریان سنتی که تنها به دنبال قدرت هستند تا ترمز را جایگزین شتاب کنند.

یا گروهی دیگر که با بینشی نظامی به دنبال صنعت هوایی غیر نظامی هستند و وابسته به نهادهای خاص نظامی بوده و سوابقی روشن در عملکرد ندارند و تنها در دوره ای کوتاه در هواپیمایی کشوری بودند و از آن جایگاه به مدیرعاملی شرکت هواپیمایی تابعه همان نهاد خاص ، رسیدند. صنعت هوایی که نیازمند درک جامع از قوانین و مقرراتی جهانی است که با خون نگارش شده است و صنعتی که با زیر پا گذاشته شدن کنوانسیون شیکاگو ، توسط دشمنان قسم خورده این نظام مقدس ، به تحریم و تاریکی کشیده شده است و نیازمند مذاکره و توسعه روابط با محور حقوق بین الملل و دیپلماسی است.

هواپیمایی صنعتی اقتصادی و متکی بر اصول استانداردهای هوانوردی است که رشد اقتصادی اش ، مشروط بر ارتقای کیفی و کمی بر پایه ایمنی است. حمل و نقل هوایی که نیازمند راهبری با نگرش عمیق توسعه دارد تا منجر به تحول بنیادی شده و کشور و صنایع گوناگون را تحت تاثیر مستقیم قرار دهد.

این صنعت راهبردی نمیتواند توسط نظامیان ، وابستگان به جریان های پشت پرده و تحت تاثیر شرکت های هواپیمایی ، راهبری شود که قطعا تصمیمات در مسیر رفع تشنگی این گروه های خاص است و مردم و کشور ، هیچ جایگاهی ندارند. بازگشت استقلال در رای و تصمیم ، در سیاست و حاکمیت ، با نگرشی فرا تخصصی و بلند ، اصل فراموش شده ای است که تنها راه نجات و عبور از بحران است.

اما تلاش جریان ها و وابستگان که هر یک ، بزرگانی را پیش انداخته اند و لابی و رایزنی را پیش گرفته اند ، آن هدف و نیت پاک رئیس جمهور عزیزمان را نشان نمیدهد که خود معرف نفوذ ذینفعان در بدنه اجرایی و سیاست گذاری بوده و همان فساد سیستماتیک است و قطعا پیروان و جهادگران رهبر انقلاب ، مانع از این سواستفاده سیاسی خواهند شد.