تائیدی دیگر بر نالایقی اپوزیسیون ایران
مجری صدای آمریکا در برنامه تفسیر خبر، با اشاره به برگزاری این کنفرانس دو روزه که تنها ۵۰ شرکت کننده داشت گفت؛ این نشست با طرح اعتراض طیف دیگر اپوزیسیون که این حرکت را اپوزیسیون سازی در خارج از کشور نام نهاده بودند و اعتقاد داشتند که بخشی از اپوزیسیون با هدف آلترناتیوسازی قصد دارد خود را نماینده اکثریت جامعه معرفی کند مواجه شد.
استـون :
کنفرانس گزینشی اخیر اپوزیسیون دراستکهلم که برای چندمین بار پنهان کاری بخش هایی از اپوزیسیون را به اثبات رساند، اعتراض اکثریت مستقلین و روشنفکران اپوزیسیون را برانگیخت، این کنفرانس تائیدی دوباره بر عدم صلاحیت سیاسی و ناشایستگی اپوزیسیون برای طرح فرامرزی اپیزودهای سیاسی ایرانیان است.
علیرغم آنکه دموکراسی مدنی در جهان دائماً در حال رشد است، این مولفه در میان نحله های سیاسی اپوزیسیون ایران به شدت رو به افول گزارده است، این موضوع یک تخریب و یا سیاه نمایی سیاسی نیست زیرا مستندات بخوبی بیانگر آن است که جمهوریت جایگاه خود را در بین اپوزیسیون ایران تا حد زیادی از دست داده است. کنفرانس اولاف پالمه نمود عینی این واقعیت است.
بسیاری از گروه های اپوزیسیون این نشست را یک نشست مهندسی شده می دانند به گونه ای که احزاب کرد در بیانیه ای نوشتند؛ از نظر ما هر نوع کنفرانسی که شامل تمامی احزاب سیاسی ایرانی و کردستانی در آن نباشد کنفرانس نیست و قابل قبول هم نیست چرا سلطنت طلب ها و جمهوریخواهان طرفدار ولایت فقیه باشند، اما سازمان مجاهدین خلق ایران و نیروهای مترقی مثل حزب حیات آزاد کردستان و سازمان های دیگر مثل جنبش دموکراتیک یارسان و یاری کورد در آن شرکت نکنند بدان که کاسه نیم کاسه ای در زیر آب مثل سردار مدحی و به نام مستعار الماس فریب در آن حضور دارند.
خبرگزاری آسوشیتد پرس هم نوشت؛ گزارش ها حاکی است که برخی از دعوت شدگان به این نشست به دلیل آنچه که "شفاف نبودن" خوانده اند، حاضر به شرکت در آن نشده اند.
مجری صدای آمریکا در برنامه تفسیر خبر، با اشاره به برگزاری این کنفرانس دو روزه که تنها ۵۰ شرکت کننده داشت گفت؛ این نشست با طرح اعتراض طیف دیگر اپوزیسیون که این حرکت را اپوزیسیون سازی در خارج از کشور نام نهاده بودند و اعتقاد داشتند که بخشی از اپوزیسیون با هدف آلترناتیوسازی قصد دارد خود را نماینده اکثریت جامعه معرفی کند مواجه شد.
در همین حال نوری زاده و سازگارا با دستپاچگی علت را عدم توانایی دعوت بیشتر از ظرفیت ۵۰ نفر به این کنفرانس ضدایرانی مطرح کردند! از سویی حسن شریعتمداری نیز اینگونه پاسخ داد؛ "من فکر می کنم حساسیت اوضاع کنونی باعث شده هر گردهمایی ساده ای در فضای ذهنی ما ایرانیان خارج از کشور تبدیل به ساختن یک آلترناتیو شود".
گذشته از اختلافات آشکار میان جناح های مختلف اپوزیسیون و مسایل سیاسی جنجال برانگیز مربوط به این نشست، نحوۀ تامین هزینه های مالی کنفرانس مذکور مورد سوال همگان قرار گرفته است، بسیاری می گویند این هزینه های سنگین توسط گروه های سلطنت طلب حامی رضا پهلوی بمنظور مصادرۀ جریانهای اپوزیسیون در جهت منافع خود تامین شده است، چنانکه عبدالستار دوشوکی نیز ضمن انتقاد جدی به نشست استکهلم، از جهت تامین مالی این کنفرانس اطمینان خاطر می نماید.
دکتر دوشوکی می گوید؛ بر خلاف بسیاری از همایش ها و جلسات گروه های اپوزیسیون که به دلیل مشکلات مالی و عدم وجود تسهیلات لازمه امکان شرکت شخصیت ها و جریانات سیاسی در آنها وجود ندارد، جلسه استکهلم بحمدالله پاگیر اینگونه مشکلات مالی از نظر هزینه سفر و هتل و غیره نیست، و بهمین دلیل امکان حضور تعدادی از شخصیت های صادق و آزادیخواه بهمراه دیگران فراهم آمده است.
انتقاد جدی احزاب و شخصیت های مستقل به نشست بستۀ "اتحاد برای دموکراسی" به این موضوع مربوط می شود که در این نشست اکثرا گروه های جمهوری خواه و سلطنت طلب شرکت داشتند و از طیف های "دیگر اندیش" دعوت بعمل نیامده است. این موضوع شاید تشکیل اتحاد جدید و گزینش جدیدی در میان طیف های متعدد مخالفین بر مبنای موازین نزدیک به سلطنت طلبان باشد!
نشست مشترک برخی چهره های شناخته شده با سلطنت طلبان مورد اعتراض بسیاری قرار گرفته است، با این حال، اپوزیسیون اگر در مورد جایگاه سلطنت در ایران اندکی هم تردید دارد، صفحات بیشمار در وب و آرشیو انبوه و مکتوب از کتب و نشریات و... را ورق بزند تا داستان بی پایان نفرت های عمومی از سلطنت موروثی پهلوی را بازخوانی نماید.
کنفرانس اولاف پالمه، بدون اغراق، یک سقوط سیاسی بزرگ برای اپوزیسیون ایران بود چراکه مسیر مبهم و نامفهوم و آشفتگی سیاسی گروه های اپوزیسیون را بخوبی نشان داد.
چنانکه دکتر حسین باقرزاده، فعال حقوق بشر معتقد است؛ تفرقه و تک‌گرایی (فردی یا سازمانی) یکی از بیماری‌های مزمن اپوزیسیون ایران بوده است. بسیاری از روشنفکران و منفردان سیاسی از کار جمعی یا سازمانی احتراز می‌کنند، و غالب سازمان‌های سیاسی در طول حیاتشان دچار انشعاب و چند دستگی شده و به تحلیل رفته‌اند.
جای تاسف است که اپوزیسیون در جهان مدرنیتۀ اروپایی می خواهد بازهم با طناب پوسیدۀ سلطنت طلبان به چاه دموکراسی فرو بنشیند! در حالی که چنین دموکراسی ای که بن مایه اش باور به سلطنت و امپراطوری و نادیده انگاری جمهوریت رای در اپوزیسیون باشد، چیزی جز فریب جمعی ملت ایران نیست.
کنفرانس گزینشی اخیر اپوزیسیون دراستکهلم که برای چندمین بار پنهان کاری بخش هایی از اپوزیسیون را به اثبات رساند، اعتراض اکثریت مستقلین و روشنفکران اپوزیسیون را برانگیخت، این کنفرانس تائیدی دوباره بر عدم صلاحیت سیاسی و ناشایستگی اپوزیسیون برای طرح فرامرزی اپیزودهای سیاسی ایرانیان است.
علیرغم آنکه دموکراسی مدنی در جهان دائماً در حال رشد است، این مولفه در میان نحله های سیاسی اپوزیسیون ایران به شدت رو به افول گزارده است، این موضوع یک تخریب و یا سیاه نمایی سیاسی نیست زیرا مستندات بخوبی بیانگر آن است که جمهوریت جایگاه خود را در بین اپوزیسیون ایران تا حد زیادی از دست داده است. کنفرانس اولاف پالمه نمود عینی این واقعیت است.
بسیاری از گروه های اپوزیسیون این نشست را یک نشست مهندسی شده می دانند به گونه ای که احزاب کرد در بیانیه ای نوشتند؛ از نظر ما هر نوع کنفرانسی که شامل تمامی احزاب سیاسی ایرانی و کردستانی در آن نباشد کنفرانس نیست و قابل قبول هم نیست چرا سلطنت طلب ها و جمهوریخواهان طرفدار ولایت فقیه باشند، اما سازمان مجاهدین خلق ایران و نیروهای مترقی مثل حزب حیات آزاد کردستان و سازمان های دیگر مثل جنبش دموکراتیک یارسان و یاری کورد در آن شرکت نکنند بدان که کاسه نیم کاسه ای در زیر آب مثل سردار مدحی و به نام مستعار الماس فریب در آن حضور دارند.
خبرگزاری آسوشیتد پرس هم نوشت؛ گزارش ها حاکی است که برخی از دعوت شدگان به این نشست به دلیل آنچه که "شفاف نبودن" خوانده اند، حاضر به شرکت در آن نشده اند.
مجری صدای آمریکا در برنامه تفسیر خبر، با اشاره به برگزاری این کنفرانس دو روزه که تنها ۵۰ شرکت کننده داشت گفت؛ این نشست با طرح اعتراض طیف دیگر اپوزیسیون که این حرکت را اپوزیسیون سازی در خارج از کشور نام نهاده بودند و اعتقاد داشتند که بخشی از اپوزیسیون با هدف آلترناتیوسازی قصد دارد خود را نماینده اکثریت جامعه معرفی کند مواجه شد.
در همین حال نوری زاده و سازگارا با دستپاچگی علت را عدم توانایی دعوت بیشتر از ظرفیت ۵۰ نفر به این کنفرانس ضدایرانی مطرح کردند! از سویی حسن شریعتمداری نیز اینگونه پاسخ داد؛ "من فکر می کنم حساسیت اوضاع کنونی باعث شده هر گردهمایی ساده ای در فضای ذهنی ما ایرانیان خارج از کشور تبدیل به ساختن یک آلترناتیو شود".
گذشته از اختلافات آشکار میان جناح های مختلف اپوزیسیون و مسایل سیاسی جنجال برانگیز مربوط به این نشست، نحوۀ تامین هزینه های مالی کنفرانس مذکور مورد سوال همگان قرار گرفته است، بسیاری می گویند این هزینه های سنگین توسط گروه های سلطنت طلب حامی رضا پهلوی بمنظور مصادرۀ جریانهای اپوزیسیون در جهت منافع خود تامین شده است، چنانکه عبدالستار دوشوکی نیز ضمن انتقاد جدی به نشست استکهلم، از جهت تامین مالی این کنفرانس اطمینان خاطر می نماید.
دکتر دوشوکی می گوید؛ بر خلاف بسیاری از همایش ها و جلسات گروه های اپوزیسیون که به دلیل مشکلات مالی و عدم وجود تسهیلات لازمه امکان شرکت شخصیت ها و جریانات سیاسی در آنها وجود ندارد، جلسه استکهلم بحمدالله پاگیر اینگونه مشکلات مالی از نظر هزینه سفر و هتل و غیره نیست، و بهمین دلیل امکان حضور تعدادی از شخصیت های صادق و آزادیخواه بهمراه دیگران فراهم آمده است.
انتقاد جدی احزاب و شخصیت های مستقل به نشست بستۀ "اتحاد برای دموکراسی" به این موضوع مربوط می شود که در این نشست اکثرا گروه های جمهوری خواه و سلطنت طلب شرکت داشتند و از طیف های "دیگر اندیش" دعوت بعمل نیامده است. این موضوع شاید تشکیل اتحاد جدید و گزینش جدیدی در میان طیف های متعدد مخالفین بر مبنای موازین نزدیک به سلطنت طلبان باشد!
نشست مشترک برخی چهره های شناخته شده با سلطنت طلبان مورد اعتراض بسیاری قرار گرفته است، با این حال، اپوزیسیون اگر در مورد جایگاه سلطنت در ایران اندکی هم تردید دارد، صفحات بیشمار در وب و آرشیو انبوه و مکتوب از کتب و نشریات و... را ورق بزند تا داستان بی پایان نفرت های عمومی از سلطنت موروثی پهلوی را بازخوانی نماید.
کنفرانس اولاف پالمه، بدون اغراق، یک سقوط سیاسی بزرگ برای اپوزیسیون ایران بود چراکه مسیر مبهم و نامفهوم و آشفتگی سیاسی گروه های اپوزیسیون را بخوبی نشان داد.
چنانکه دکتر حسین باقرزاده، فعال حقوق بشر معتقد است؛ تفرقه و تک‌گرایی (فردی یا سازمانی) یکی از بیماری‌های مزمن اپوزیسیون ایران بوده است. بسیاری از روشنفکران و منفردان سیاسی از کار جمعی یا سازمانی احتراز می‌کنند، و غالب سازمان‌های سیاسی در طول حیاتشان دچار انشعاب و چند دستگی شده و به تحلیل رفته‌اند.
جای تاسف است که اپوزیسیون در جهان مدرنیتۀ اروپایی می خواهد بازهم با طناب پوسیدۀ سلطنت طلبان به چاه دموکراسی فرو بنشیند! در حالی که چنین دموکراسی ای که بن مایه اش باور به سلطنت و امپراطوری و نادیده انگاری جمهوریت رای در اپوزیسیون باشد، چیزی جز فریب جمعی ملت ایران نیست.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
