حل بحران سگ گردانی در گروی یک تصمیم عاقلانه

گروه اجتماعی: یکی از مباحث داغ این روزهای شبکه های اجتماعی و قاعدتا بخشی از جامعه، موضوع سگ گردانی در معابر عمومی است. مساله ای که از یک موضوع کم اهمیت در حال تبدیل به معضلی است که موجب ایجاد شکاف های اجتماعی در جامعه ایران می شود. به همین واسطه بد نیست که ابعاد مختلف این مساله واکاوی بشوند تا بتوان به راه حلی منطقی و همه جانبه برای حل این قضیه دست یافت و از تصمیمات سلبی و بدون مطالعه که بی دلیل موجب بحران های کاذب می شود، دوری جست.

به گزارش بولتن نیوز، متاسفانه مبحث نگه داری از سگ و سگ گردانی که به شکل موجود فرهنگی است وارداتی و تقلیدی، به هر دلیلی در کشور ما گسترش پیدا کرده است و نمی شود به صورت ناگهانی حکمی برایش صادر کرد. تنها راه حل این معضل پذیرفتن واقعیت و حل مساله با عاقلانه ترین راهکار و حداقل هزینه های اجتماعی است.

در دو سوی موافق و مخالف بحث سگ گردانی افرادی از طیف های مختلف فکری و فرهنگی حضور دارند که هر کدام هم استدلال های خود را دارند. اینجا هم ما قصد این را نداریم که وارد مباحثی شویم تا از اساس نگه داری از سگ و حیوانات را رد کنیم. ورود به آن حوزه و بررسی شرایط لازم برای نگه داری از حیوانات خانگی و اینکه آیا بسیاری از صاحبان این مخلوقات خداوند اصلا دارای شرایط لازم برای نگه داری از آن ها هستند، مطلبی جداگانه طلب می کند.

بسیاری از افرادی که مخالف سگ گردانی در اماکن عمومی و پارک ها و خیابان ها هستند، به این مساله استناد می کنند که این کار موجب ترس و وحشت مردم و علی الخصوص کودکان می شود که نمونه اش درباره یک دختر بچه طی هفته گذشته در شبکه های اجتماعی منتشر شد. مضاف بر اینکه خوی حیوانی در این موجودات با هر میزان از تربیت پذیری و رام شدگی همچنان وجود دارد. از طرف دیگر طرفداران این کار معتقد هستند که فرضا یک سگ کوچک چه آسیبی به دیگران وارد می کند که عده ای حتی در این کشور اجازه نگه داری و گرداندن سگ را هم می خواهند از مردم سلب کنند.

اینجا راهکار چیست؟! قاعدتا باید مسیری را انتخاب کرد متناسب با جامعه ایران. این حرف به این معنا است که ایران نه جامعه غربی است که به طور کلی هیچ کس از هیچ منظری جز دوری حیوانات از برخی فضاهای خاص مانند فضای بازی کودکان مشکلی با این قضیه نداشته باشد. و نه می توان مباحثی همچون نجاست سگ را که از سیره ائمه معصومین (ع) به دست آمده دلیلی دانست برای اینکه حکمی کلی برای همه مردم در رابطه با نگه داری از این حیوانات صادر کرد زیرا دوباره علاقه مندان به این کار می توانند مثال هایی بیاورند مبنی بر رفتار حضرات معصومین(ع) با حیوانات و علی الخصوص سگ ها. مضاف بر اینکه با رفتارها و تصمیمات سلبی هیچ مساله ای حل نمی شود.

از همین روی بهترین کار این است که از یک طرف مکان های مخصوصی در نفاط مختلف شهرها برای سگ گردانی اختصاص داده شود تا در فضایی خاص افراد بتوانند حیوانات خود را از خانه بیرون ببرند. اما همزمان با این کار جرایمی مناسب برای افرادی که همراه با حیوانات خود در مکان های عمومی حضور پیدا می کنند، هم در نظر گرفته شود. در این صورت می توان به شرایطی رسید که با یک تصمیم عاقلانه نظرات هر دو طرف قضیه را مورد توجه قرار داد و یک شکاف اجتماعی را از بین برد.