دولت و فوبیایی به نام گاندو

گروه فرهنگی- مصطفی مطهری: گاندو نام سریالی با ژانر اطلاعاتی  امنیتی است که موضوع نفوذ سرویس های بیگانه در بخش های حساس اجرایی  امنیتی را در قالب تصاویر به نمایش در آورد. گاندو که در دو فصل 1و 2(البته نیمه کاره در حین پخش متوقف شد) به نمایش درآمده است توانست نظر مخاطبان تلویزیون را به خود جلب کند. سازندگان گاندو که توانسته بودند بدون روتوش به موضوعات امنیتی ورود کنند و پرونده های امنیتی را که عمدتاً با دولت و عملکردهای آن در ارتباط با موراد خاصی چون هسته ای - امنیتی وجود داشت به تصویر بکشند از همان ابتدا مورد اعتراض دولتی ها و پاستورنشینان قرار گرفتند. این در گیری های لفظی در فضای رسانه ای و مجازی آن قدر بالا گرفت که دولتی ها، عوامل گاندو را به دروغ افکنی و شایعه پراکنی ها متهم کردند. از سوی دیگر دولتی ها با فعال کردن لابی های فشار خود تا آنجا پیش رفتند که گاندو 2 را از کنتاکتور پخش در رسانه ملی حذف کرده و ادامه پخش آن را متوقف کردند.

به گزارش بولتن نیوز، در واقع واکنش های منفی دولت به گاندو و اتهامات وارده به عوامل آن تا بدان آنجا پیش رفت که سازندگان گاندو برای نشان دادن حقانیت خود و واقع نگاری آن چه رخ داده، دست به مستند سازی ها براساس اسناد و مدارک زدند. بطوریکه از دیروز تا چند ساعت پیش ضمن اطلاع رسانی ها جهت پخش این مستند، تیزرهایی از این مستند تولید شده در شبکه سوم سیما پخش شد. این مستند که تولید گروه مستند موسسه‌ فرهنگی - هنری اندیشه‌ شهید آوینی است، قرار بود به روشنگری های عمومی جهت تنویر افکار عمومی و مبرا کردن گاندو از اتهامات دولت بپردازد و با ارائه مستندات عوامل نفوذی داخلی که در طی پروژه‌ جاسوسی با «جیسون رضائیان» همکاری می‌کردند را اکران عمومی کنند.

حال درست چند ساعت مانده به پخش این مستند از تلویزیون معلوم شده است که این مستند نیز قرار نیست پخش شود؛ گویا آشکار شدن واقعیت به مذاق بعضی ها خوش نیامده است. حال سوال اینجاست بعضی ها که مدتها پیش رویکرد داستانی – نمایشی گاندو را برنتابیده بودند اکنون چگونه خواهند پذیرفت با مستند و داستان واقعی بدون واسطه سناریوهای نمایشی کنار بیایند؟ هر چند از همان ابتدا نیز مشخص بود که تلاش ها برای توقف این مستند انجام خواهد گرفت اما با این حال جسارت عوامل گاندو جهت پای نهادن بر وادی حقیقت و افشای واقعیت با ارائه ادله و مدراک جهت ساختن مستندی از آنچه براساس آن سریالی پرمخاطب را ساخته اند قابل ستایش و ستودنی است؛ قرینه این جسارت، واهمه دولت از افشای حقیقت می باشد که بار ان را گاندو به دوش کشیده است.