رویگردانی از احمدی نژاد و برائت جویی از آن به نزدیکان وی نیز رسیده است

گروه سیاسی-مصطفی مطهری: سخنان عبدالرضا داوری مشاور رسانه ای رییس جمهور سابق که به نظر می رسد مسیرشان را از رییس دولت نهم و دهم جدا کرده اند هم با لعاب تازگی همراه است و هم تکرار مواردی است که همه درباره ایشان خوانده یا شنیده و یا اینکه می دانیم. جناب داوری که بخش اعظمی از مدیریت رسانه ای احمدی نژاد را برعهده داشته و از ایشان به عنوان بازوی رسانه ای احمدی نژاد یاد می شود در اظهارات افشاگرانه ای به طرح موضوعاتی درباره شخصیت فکری – عملی آقای احمدی نژاد پرداخته است.

به گزارش بولتن نیوز، ایشان در بخشی از اظهارات خود اینگونه می گوید «احمدی‌نژاد سعی کرده است با نیروهایی که با اصل ولایت فقیه تضاد یا زاویه دارند، ارتباط برقرار کند» و با ذکر مواردی در این باره که خودشان نیز، گویا نقش مذاکره کننده را در این باره ایفا کرده اند مدعی شده است حتی در عمده موارد نیز با رد پیشنهادشان از سوی افراد مورد نظر روبرو شده اند به افشای ابعاد و زوایایی از شخصیت سیاسی احمدی نژاد روی آورده است.

واقعیت این است که سخنان به اصطلاح افشاگرایانه آقای داوری چندان تازه نیست اما با این حال خوراک رسانه ای دارد؛ چرا که از زبان یکی از نزدیکان احمدی نژاد درباره احمدی نژاد بازگو می شود. اینکه جناب احمدی نژاد به دنبال ایجاد یک ائتلاف سیاسی با تمام افراد یا گروه های سیاسی فارغ از جهت گیری های سیاسی شان جهت رسیدن به اهدافش می باشد موضوع یا سوژه چندان تازه ای نیست. از سوی دیگر اینکه احمدی نژاد در این مسیر شاخص هایی مانند تضاد با ولایت فقیه و شخص ولی فقیه را معیار عملیاتی خود در نظر گرفته است نیز چندان تازه و بدیع نیست. چرا که مرور رفتار و عملکردهای احمدی نژاد در این سال ها و حتی در دوران دوم ریاست جمهوری اش(سال های آخر) نشان می دهد که احمدی نژاد همواره تلاش کرده تا با یکه تازی های خودمحورانه به کانون و ثقل اصلی تصمیم گیری تبدیل شود. به عبارت روشن تر اینکه آقای احمدی نژاد در مسیر مذکور از تمام اهرم هایی که در دست است ولو اینکه مخالفش نیز باشد استفاده خواهد کرد و حتی پیشنهاد همکاری نیز می دهد.

با این حال جنگ احمدی نژاد در عرصه سیاست داخلی جهت به چالش کشیدن ساختار سیاسی به مورد بالا ختم نشده است؛ بطوریکه ایشان در راستای جنگ سیاسی جهت تبدیل شدن به هژمون سیاسی در داخل، از محورهای شناخته شده ای نیز بهره برده و در آینده نیز خواهد برد؛ بطوریکه احمدی نژاد هر آنچه موجب سقوط و تنزل اجتماعی – معیشتی شود را فاکتوری مثبت در جهت تقویت اهداف و برنامه هایش می داند. در واقع با سقوط معیارهای معیشتی و رکود استانداردهای رفاهی در عرصه های اجتماعی خواهد توانست حجم وسیع تری از بدنه اجتماعی را به سمت خود جلب کند.

با این حال با توجه به شناخته بودن مواضع و جهت گیری های سیاسی – اجتماعی – اقتصادی احمدی نژاد در عرصه مناسبات موجود در جامعه طرح این موضوعات از سوی افرادی که تا چندی پیش بر سر سفره احمدی نژاد ارتزاق می کرده اند جذابیت تحلیلی چندانی ندارد؛ چرا که احمدی نژاد و رویکرد سیاسی آن در قالب سفرهای دوره ای وی به استان های مختلف بدون روتوش و لفافه قابل تشخیص و قابل فهم است. مگر اینکه کسانی مانند داوری قصدی دیگری در این باره داشته باشند آن را هم زمان مشخص خواهد کرد که هدف چه بوده است؟ و با طرح این موضوعات به دنبال چه بوده اند و از چه منظری به طرح این موضوعات پرداخته اند؟