تاریخ در حال تکرار

گروه سیاسی- مصطفی مطهری: جبهه موسوم به اصلاحات که سازوکار اجماعی جدید اصلاح طلبان جهت حضور در انتخابات می باشد با ارسال نامه ای به جو بایدن رییس جمهور آمریکا،  یکی از رویدادهای مهم و قابل تحلیل در روزهای اخیر را رقم زده است. خلاصه و چکیده این نامه حاوی عجر و لابه های اصلاح طلبان و درخواست آنها از بایدن برای بازگشت هرچه زودتر به برجام است.

به گزارش بولتن نیوز، با این حال با توجه به اهمیت تحلیلی آن و در راستای ارزیابی این نامه بطور خلاصه مواردی را مورد اشاره قرار خواهیم داد:

1- این نامه در ذیل حساسیت زمانی موجود در ایران با توجه به اهداف انتخاباتی و سیاسی جهت تأمین منافع اصلاح طلبان (نه ایران) و در راستای تحقق برنامه های آینده آن در عرصه انتخابات به نگارش در آمده است. بنابراین هر آنچه در این نامه با نام ایران به آن اشاره شده است در حقیقت مقصود اصلاح طلبان و اهداف سیاسی آنها می باشد.

2- این رویکرد اتخاذی و احساس ترس از شرایط دور ماندن از قدرت سیاسی توسط اصلاح طلبان سال ها پیش نیز مورد استفاده و استناد قرار گرفت تا شاید غربی ها را مجاب به حمایت از خود جهت قرار گرفتن دوباره در راس هرم قدرت اجرایی کشور کنند. در واقع زمانیکه در سال های 83 و 84 گروه مذاکره کننده ایران با وزرای خارجه سه کشور اروپایی در حال مذاکره بودند، مذاکره کنندگان ایرانی در واپسین روزها از مقامات سه کشور اروپایی درخواست کرده بودند که سریعتر به توافق برسند و راه هموارتر و آسانتر را برگزینند چرا که اگر غیر از این باشد جریان رادیکال در این قدرت را بدست خواهد گرفت که هم به ضرر اینان(اصلاح طلبان) و هم به ضرر آنها(اروپائیان) تمام خواهد شد. بنابراین انتظار داشتند که  تقاضای همکاری و مساعدتشان موارد موافقت اروپایی ها قرار گیرد. تاریخ در حال تکرار است. این بار نیز اصلاح طلبان تلاش دارند از حربه مذکور جهت تضمین بقای سیاسی خود در قدرت استفاده کنند که به نامه نگاری روی آورده اند.

3- نگاه به غرب که تنها ایده اصلاح طلبان در عرصه سیاست خارجی است، تجربه نشان داده که به پاشنه آشیل آنها نیز تبدیل شده است. در واقع صدماتی و زیان هایی که به کشور از ناحیه تکیه به غرب وارد شده جبران ناپذیر است. حال این سوال مطرح است که اصلاح طلبان که کعبه آمالشان را در غرب جستجو می کنند در عرصه مناسبات رئالیستی چه خیر و منفعتی از غرب دیده اند که اینقدر به آن ها دلبسته و وابسته اند؟ آیا آزموده را آزمودن خطا نیست؟ چرا اصرار به دوباره و چند باره رفتن راه و مسیر اشتباه دارند؟ مگر غیر از این است که غربی ها همواره از آنها و ایده های پرتکرارشان جهت تأمین منافع خود و فشار بر ایران استفاده کرده اند؟ ماندن در قدرتب ه چه قیمتی ولو به قیمت نابودی کشور و عزت نفس شان؟

4- این نامه عملاً نشان داد که اصلاح طلبان نه تنها ایده تازه ای در عرصه حکمرانی ندارند بلکه بر اشتباهات و خطاهای گذشته خود نیز اصرار دارند و تنها برنامه همیشگی آنها این بار نیز به مانند ادوار گذشته نگاه به خارج از ایران آنهم به غرب است. رویکرد که ماحصل آن برای مردم و کشور فشار، تحریم و تهدید بوده است و دستاوردهایی به غیر از این را با خود به ارمغان نیاورده است.

انتهای متن/