سی‌سخت، زلزله و مردمی که زور می‌زنند تا زنده بمانند

گروه اجتماعی: زلزله سی سخت در فصل سرما زندگی و مشکلات را دو چندان کرده است. اگر چه این دلیل نمی شود تا کم کاری های مسئولان و متولیان را نادیده گرفت و آنها را توجیه کرد.

به گزارش بولتن نیوز، بطوریکه اگر چه سرما به عاملی جهت سخت و دشوار کردن شرایط کمک و امداد تبدیل شده است اما اگر ستادهای بحران و مدیریت های مبتنی بر بحران با آینده نگری و تخمین هر گونه احتمال درباره اتفاقاتی از این قبیل به تدوین برنامه ها و طرح های مربوطه همت گمارده بودند، شرایط امروز برای مردم سی سخت و هموطنانمان در مناطق زلزله زده این قدر سخت و جانکاه نبود.

چهار روز است که از زلزله سی سخت می‌گذرد و بالغ بر دو هزار واحد مسکونی در این منطقه آسیب دیده است، اما هنوز نحوه کمک رسانی و امداد آنقدر ضعیف می باشد که کمبود وسایل ضروری، امکانات بهداشتی، نبود وسایل گرمایشی، نبود چادر و کانکس در سرمای استخوان‌ سوز این روزهای بعد وقوع زلزله همچنان تیتر اول مناطق زلزله زده و دغدغه مردم آسیب دیده است.

واقعیت امر این است که سوءمدیریت ها و عدم احساس مسئولیت در قبال هموطنان زلزله زده از سوی متولیان محلی و دولتی موجب شده است تا تاریخ همچنان در دور خود تکرار شود و هر بار نقش نهادهای مردمی و غیر دولتی به نام مردم و خیریه، مسئولیتِ غفلت و ناکارآمدی دولت را به دوش بکشند. بطوریکه می توان گفت همین شانه خالی کردن های دولت است که موجب شده است تا کمک رسانی و امداد نه تنها در شرایط فعلی بلکه در سال های آتی در روند بازسازی شهر سی سخت و سی سخت ها ناقص بماند و دولت به واسطه حضور سازمان های مردم نهاد خود را مبرا از هرگونه وظیفه و تعهدی در قبال مردم ببیند و آنها را به حال خود با توجیه این موضوع که همه چیز از طریق مردم برای مردم انجام می شود، رها کند.

امروز شهر سی سخت و مردم آن در وسط بحران سخت زندگی قرار دارند. علاوه بر زلزله، شرایط فصلی ناشی از سرمای زمستان، کمک رسانی های ناقص و معیوب و وعده پوچ و سر خرمن دولتی ها داغ مردم این شهر بیش از پیش افزایش داده است. این در حالی است که هلال احمر به عنوان یکی از نهادهای مرتبط با شرایط بحران در کشور، همواره در شرایط بحرانی مانند شرایط فعلی ضمن عجر و ناله کردن در کمبود اقلام ضروری، مواد اولیه مورد نیاز ذخیره شده را کمتر از نیاز مردمی اعلام می کند و از این رو خواهان کمک و امداد مردمی است.

نکته دیگر اینکه در چنین شرایطی که به نظر می رسد به رویکرد شرطی شده مسئولان تبدیل شده این است که دولت در کنار مردم ایستاده، دولت بودجه ای به ساخت و نوسازی اختصاص داده است، بخشی از کمک ها بلاعوض است، از مردم در مناطق آسیب دیده خواهش می کنند که روند خدمت رسانی و امدادرسانی را کند کنند و بنا بر نیازشان از اقلام مورد نظر بردارند و ...؛ که امروز هم به همان شکل و سبک و سیاق شاهد آن هستیم. این دور همواره در تاریخ و ذهن زیستی ما هر بار در حال تکرار است، و آنچه عاید مردم شده عدم تعهدی است که دولت به آنها داشته است.