شکل‌گیری یک تحلیل خطرناک درباره انتخابت آتی ریاست‌جمهوری

گروه سیاسی: مشارکت در انتخابات پیوسته یکی از اصول ثابت و دغدغه‌های مهم رهبر معظم انقلاب در تمامی انتخابات‌ها بوده است؛ آن چنان که ایشان به طور مکرر این اصل مهم را در صدر توجهات خود در هر دوره از انتخابات قرار داده‌اند. این اهمیت تا آنجاست که ایشان فرموده‌اند «حتی کسانی هم که با نظام مسئله دارند در انتخابات شرکت کنند».

به گزارش بولتن نیوز، درباره اینکه ریشه این تاکید رهبر انقلاب بر مساله مشارکت کجاست سخن بسیار است اما به یقین می‌توان گفت که دامنه این علل از دلایل بنیادی و اعتقادی همچون «سپردن سرنوشت ملت به دست خود»، «آوردن مردم از حاشیه به متن» و «مردم سالاری دینی» تا توجهات سیاسی و حاکمیتی همچون «تشکیل دولت قوی و با پشتوانه»، «نمایش اتحاد ملی برای مصونیت از فشارها» و مواردی از این دست گسترده است.

اما با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری سال آینده و وضعیت نامساعد دولت حسن روحانی و طیف حامی او، تحلیلی خطرناک در جریان اصولگرایی در حال شکل‌گیری است که تمامی دلسوزان انقلاب اسلامی باید با جدیت در مقابل آن بایستند: «پیروزی به قیمت کاهش مشارکت». متاسفانه تحلیل‌های محفلی برخی [و نه همه] اضلاع جریان اصولگرایی در حال انحراف به سمت و سویی است که بنیانگذار اصلی آن هاشمی رفسنجانی در دهه هفتاد بود.

اولین بار حمید رسایی در یک گفتگو از این تئوری هاشمی رفسنجانی پرده برداشت. او توضیح داد که نظر هاشمی رفسنجانی بر خلاف رهبر انقلاب صراحتا این بوده است که در صورت مشارکت بالا، خروجی صندوق رای از دست نظام خارج خواهد شد! رسایی توضیح می‌دهد که اگر مشارکت بالا نباشد، طبعا افرادی در انتخابات شرکت خواهند کرد که با اشاراتی می‌توان به آنان القا کرد که به چه کسی رای بدهند و در نتیجه خروجی صندوق مطلوب نظام خواهد بود.

بعدها نیز موسوی خوئینی‌ها خاطره‌ای در همین باره تعریف می‌کند و می‌گوید هاشمی رفسنجانی یک بار به او گفته است: «من با آقای خامنه‌ای اختلاف نظر دارم. آقای خامنه‌ای نظرش این است که باید انتخابات خیلی پرشور باشد و مردم همه بیایند و هرچه مردم بیشتر بیایند بیشتر تأیید نظام است. اما من می‌گویم آقا شما بگویید نظرتان چه کسی است، ما همه می‌رویم کار می‌کنیم که همان بشود!»

حالا ظاهرا این میراث نامبارک در حال انتقال به بخشی از بدنه اصولگرایی است. خبرهای متعدد حاکی است که افراد و اضلاع مشخصی از این جریان بر این نظرند که در انتخابات آتی ریاست جمهوری نیازی به تبلیغ مشارکت بالا از سوی ارکان مختلف نظام وجود ندارد. حتی برخی پا را فراتر گذاشته و خبر از ارسال نامه‌هایی خطاب به مقامات عالی نظام داده‌اند که در آن‌ها خواسته شده تا در این دوره از انتخابات تشویق زیادی به مشارکت گسترده در انتخابات صورت نگیرد.

باید توجه داشت که مشارکت پایین شاید به آرزوهای دور و دراز برخی افراد و جریان‌ها برای رسیدن به پاستور منتهی شود، اما دولت برآمده از مشارکت پایین هرگز نخواهد توانست اقدامات مهم و راهبردی مورد نیاز نظام اسلامی در گام دوم انقلاب را راهبری و مدیریت کند. «دولت ضعیف» شاید به نفع یک گروه سیاسی محدود باشد اما هرگز به نفع مردم و انقلاب اسلامی نخواهد بود.