به گزارش بولتن نیوز، عباس علویراد عضو انجمن اقتصاددانان ایران در یادداشتی پیرامون لایحه بودجه 1400 اظهار کرد: بررسی دقیق منابع و مصارف بودجه عمومی دولت در لایحه ۱۴۰۰ حاکی از آن است که بودجه نویسان تمام نقاط حساس و کلیدی بودجه را مینگذاری کردهاند. بدینصورت که مجلسیان با ورود برای اصلاح هرکدام از نقاط حساس لایحه با انفجار یک مین مواجه شوند.
اکنون این پرسش مطرح میشود که نقاط حساس و کلیدی لایحه بودجه و منطق مینگذاری آنها چیست؟ نگارنده در حد حوصله این یادداشت چند مورد را اشاره میکند:
مینگذاری اول بر روی هزینههای جاری با رشد ۴۶ درصدی این هزینهها و کاملاً متفاوت با سالهای قبل با اهداف غیر توسعهای، کوتاهمدت، ناپایدار، پوپولیستی و سیاسی است. هرگونه ورود مجلس برای اصلاح و منطقی کردن رشد هزینههای جاری حکم رفتن روی مین را خواهد داشت، زیرا عملاً مجلس مقابل حقوقبگیران از دولت قرار میگیرد.
مینگذاری دوم بر روی واگذاری داراییهای سرمایهای (درآمدهای نفتی) است. هرگونه تعدیل حدود ۲۰۰ هزار میلیارد تومان منابع پیشبینیشده از محل صادرات ۲/۳ میلیون بشکه نفت حکم رفتن روی مین خواهد داشت؛ چراکه در بند ب تبصره ۱ جزء (۲) دولت درخواست اجازه پیشفروش نفت (اوراق سلف نفتی) در صورت عدم تحقق منابع حاصل از صادرات ۲/۳ میلیون بشکه را داده است.
مینگذاری سوم بر روی نرخ ارز در لایحه بودجه ۱۴۰۰ است. مکانیزم چند نرخی در بودجه شامل نرخ پیچیده تسعیر (۱۱۵۰۰ تومان)، نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی غیر شفاف و تسعیر به نرخ ETS روی سهم منابع ارزی دولت از صادرات نفت و فرآوردههای نفتی باعث شده هرگونه ورود برای تغییر این نرخها حکم رفتن روی مین داشته باشد. افزایش قیمت دلار یک روز پس از اعلام نرخ ارز ۱۷۵۰۰ تومانی کمیسیون تلفیق مجلس گواه این ادعا است.
به نظر نگارنده کمیسیون تلفیق مجلس با تأیید کلیات لایحه بودجه ۱۴۰۰ دچار اشتباه بزرگی شده است؛ چراکه وارد شدن در مسیر اصلاح اجزای یک کل معیوب حکم رفتن لحظهبهلحظه روی میدان مین را خواهد داشت.
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com