عفونت مجدد کروناویروس : سه سوالی که دانشمندان می پرسند

گروه بین الملل: چند هفته قبل ، ابتلا مجدد به کروناویروس در هنگ کنگ تایید شد. فردی ماه ها پس از بهبود ، مجدد مبتلا شد اما هیچ گونه علائمی نداشت. خبری خوشحال کننده بود از اینکه سیستم ایمنی فرد با خاطره از عفونت قبلی توانسته با ابتلای مجدد مقابله کند.

به گزارش بولتن نیوز، اما گزارش دومین مورد تایید شده در نوادا که با علائم شدیدتر همراه بود ، نظریات را تغییر داد.

با تعداد اندک موارد نمی توان در این خصوص با قطعیت نظر داد ، اما انتظار می رود در طی چند هفته تا چندماه آینده با گزارش موارد ابتلا مجدد بیشتری مواجه باشیم .

در صورت بررسی موارد بیشتر شاید به این سوال پاسخ داده شود که تا چه میزان می توان برای پایان دادن به این پاندمی به سیستم ایمنی اعتماد کرد.

سوالاتی که مطرح هستند:

۱-عفونت مجدد چقدر شایع است؟
گزارشاتی از احتمال عفونت مجدد ماه هاست منتشر می شود اما این دو مورد تنها موارد تایید شده و قطعی از عفونت مجدد بودند و نه ادامه بیماری اولیه.

برای تایید این مطلب که موارد گزارش شده از هنگ کنگ و نوادا عفونت جدید هستند ، در هر دو مورد توالی ژنوم ویروس بررسی شد و تفاوت در ابتلا اول و دوم ، به آن میزان بود تا هر دو تیم متقاعد شوند عفونت جدید اتفاق افتاده است.

تا کنون بیش از ۲۷ میلیون ابتلا در دنیا گزارش شده و دو مورد تایید ابتلا مجدد در این بین چندان نگران کننده نیست.

در هرصورت بسیاری از کشورها موج اول را پشت سرگذاشته اند، موج دوم را تجربه می کنند و افراد در معرض ابتلا مجدد هستند . از طرفی تستها سریع تر و در دسترس تر شده اند.

در طی موج اول تصور ابتلای مجدد دور از ذهن بود اما در حال حاضر با دانستن این مطلب و امکان بررسی توالی ژنوم ویروس می توان ابتلا مجدد را بررسی کرد.

۲- آیا عفونت مجدد در مقایسه با ابتلا اول ، شدید تر است یا خفیف تر؟

پاسخ به این سوال چندان ساده نیست.

نه تنها می تواند فرد به فرد متفاوت باشد ، بلکه حتی در یک فرد ممکن است شدت ابتلا بار اول و دوم متفاوت باشد. متغییرهایی مانند دوز اولیه ویروس و واریانت های مختلف SARS-CoV-2 و حتی شرایط سیستم ایمنی خود فرد می تواند تاثیرگذار باشد.

این مسئله که حافظه سیستم ایمنی بر میزان شدت علائم در ابتلا مجدد تاثیر می گذارد ، مسئله مهم در نحوه تاثیر واکسن است. در مورد گزارش شده در هنگ کنگ فرد بی علامت بود، اما در مورد نوادا ، علائم در عفونت دوم شدیدتر بروز کرد.

این نظریه وجود دارد که ممکن است در برخی افراد ، در ابتلا برای دومین بار ، سیستم ایمنی به شکل نامناسبی به عفونت پاسخ دهد . نظریه دیگر این است که ممکن است ، آنتی بادی های تولید شده در ابتلا اول ، در ابتلا مجدد به جای مبارزه با ویروس به آن کمک کنند.

این پدیده به نام ،antibody-dependent enhancement ، پدیده نادری است، اما محققین در زمان تلاش برای یافتن واکسن سارس و مرس با آن مواجه شدند.

۳-تاثیر احتمالی عفونت مجدد بر واکسن چیست؟

واکسن هایی مانند سرخک و سرخچه با ایجاد یک عفونت اولیه ساده باعث ایمنی پایدار می شوند.

برخی واکسن ها برای حفظ سطح محافظت ، نیاز به دوز یادآور دارند. اینها به این معنی نیستند که عفونت مجدد به معنی عدم موثر بودن واکسن SARS-CoV-2 می باشد.

بالارفتن میزان اطلاعات در مورد ابتلا مجدد به کروناویروس می تواند در ساخت واکسن بسیار کمک کننده باشد. اینکه چه سطحی از پاسخ سیستم ایمنی محافظت کننده است و اینکه افرادی که سابقه ابتلا دارند در چه زمانی با چه سطحی از آنتی بادی مستعد ابتلا مجدد می شوند ، سوالاتی هستند که باید پاسخ داده شوند.

شاید در این افراد تزریق یک دوز واکسن به منظور تقویت پاسخ ایمنی ، بتواند سطح آنتی بادی را در حد محافظت کننده بالا ببرد.

یک نگرانی در مورد واکسن این است که ، از عفونت مجدد به طور کامل جلوگیری نکند و تنها علائم را تقلیل دهد. این مسئله می تواند افراد را به ناقلین بی علامت تبدیل کند و گرو های آسیب پذیر را در معرض خطر قرار دهد.

افراد مسن ، یکی از گروه های آسیب پذیر، به ابتلا به کووید۱۹ مستعدترند اما تمایلشان به پاسخ به واکسیناسیون کمتر است.

سوال دیگری که محققین به دنبال پاسخ آن هستند این است که افراد به دنبال عفونت مجدد به چه میزان ویروس دفع می کنند. به این دلیل که منبعی برای گسترش بیماری هستند.

به هر صورت باید این نکته را در نظر گرفت که راه برون رفت از این بحران درک بهتر ابتلا طبیعی و واکسیناسیون است.