بیزینس های کوچک میروند که آینده را آنلاین رقم بزنند

گروه اقتصادی- سید محسن روحانی دانشجوی دکترای حقوق تجارت بیم الملل در یادداشتی نوشت: صدای نوتیفیکشن واتس آپ می‌آید و جملات انگلیسی که صفحه‌ را پر کرده‌اند.ترجمه‌اش میشود شرکت دیگری ورشکست شد،چندمی است؟ اهمیتی ندارد.من حرفش را میزنم چون دوستم‌ به تبع محتوای آن چند خط بیکار شد.خبر را خوانده. تماس گرفته و به فارسی و انگلیسی پدر و مادر زمین و زمان را میشمارد.

به گزارش بولتن نیوز، شغل پاره وقتش از دست رفته بود.عصر روزهایی که صبحش دانشگاه بود را پر می‌کرد.اصلا بگو کدام دانشجویی! دانشگاه‌ها معلق و‌نیمه تعطیل،کرکره ترم بعدی را هم پیشاپیش پایین داده‌اند.

برای این رفیق من،نگرانی اصلی، از دست رفتن کار نیست فقط. نبودن همکارهایی که حکم خانواده را داشتند جای خالی بزرگیست،که باچیز دیگری پر نمی‌شود.

به برکت لاتاری به آمریکا مهاجرت کرده.خودش میگوید سال‌ اول شش روز از هفت روز هفته را سرکار بوده که بالشتش را از دلار پر کند.برای روزهای بارانی.

وسط غرولند کردن، انسان دوستی‌اش میگیرد. نگران رییسش هم هست.او که با بیست‌و‌چهارسال سابقه به تیغ تعدیل نیرو خورده و خانه‌پر سه ماه دیگر حقوق می‌گیرد. نگران آن خانوم باردار هم هست که سه ماه آینده فارغ میشود ولی بیمه‌اش از ماه دیگر تمام است.بچه بدون بیمه را چطور باید بزرگ کرد...

دیروز صبح تا شب چشمش توی سایت‌های کاریابی بود.کلی ایمیل فرستاد.تماس گرفت.انگار بسته‌اند و رفته اند. مثل فروشگاه‌های برندهای لوکس خیابان پنجم و ششم منهتن.

قانون هم گفته اجاره ندادن در ایام قرنطینه مفسده فرار مالیاتی یا حتی ورشکستگی ثروتمندتر ها را دارد. موجر و مستاجر کلهم مشمول شرایط فورس ماژورند. پس حتی اگر بیزینستان تعطیل است، باید اجاره مغازه تان را سر وقت بپردازید.

اجاره‌ها فسخ شده و دفترهای خالی باد تابستانی می‌خورند. مثل چند واحد کناری دفتر ما. جمع کرده‌اند رفته اند خانه. دور کاری یوق گردن همه شده. شیرمرغ تا جان آدمیزاد را اینترنتی میفروشند. و البته که خریده هم میشود. جوشش و زندگی از حضور خالی میشود. همه چیز به پشت مانیتور و کیبورد می‌رسد.

در چند ماه، تعداد بیزینس های کوچک با کمتر از صد کارمند در شهر نیویورک، از سیصد و چهل هزار به دویست هزار رسیده! الباقی اعلام ورشکستگی کرده اند!

بیزینس های کوچک میروند که آینده را آنلاین رقم بزنند.