روح الله رجایی؛ دلسوخته ای که رفتنش آتش در دل ها به پا کرد

گروه فرهنگی: روز گذشته خبری منتشر شد که اهالی رسانه را بسیار متاثر کرد. روح الله رجایی سردبیر روزنامه جام جم به علت ابتلا به ویروس کرونا و علی رغم تلاش پزشکان دار فانی را وداع گفت تا رسانه یکی از بهترین نیروهای خود را از دست بدهد. داغی که این روزها به واسطه شیوع کرونا زیاد بر دلهایمان می نشیند و گویا به اجبار باید بسوزیم و بسازیم با این مصیبت های مکرر.

 

 

به گزارش بولتن نیوز، در سابقه مرحوم رجایی دبیری بخش اجتماعی روزنامه همشهری و همچنین حضور در روابط عمومی سازمان هلال احمر نیز به چشم می خورد. این اواخر نیز با حضور در روزنامه جام جم و به شهادت اهالی رسانه، تغییرات محسوسی در این روزنامه به وجود آورد. اما این آتشی که از فوت او بر دل دوستانش افتاده نه فقط به واسطه سوابق کاری وی و توانایی خوبش در قلم زدن بلکه به علت خصایص ویژه ای بود که در این فرد وجود داشت.

تنها نگاهی به گستره افرادی که در رثای او مطلبی نگاشته اند، از سید پرویز فتاح تا محمدباقر قالیباف، از مرتضی درخشان تا محمد دلاوری و رضا صیادی همگی نشان دهنده این است که رجایی نه فقط با سبک کاری خاص خود بلکه با اخلاق و رفتار پسندیده اش توانسته این جمع را به واکنش و غصه وادارد. به این خصلت اضافه کنید ارادت ویژه او را به حضرت سیدالشهدا علیه السلام و دلسوخته بودنش برای حضرت ارباب را.

 

همین دلسوختگی و خاطرات مشترکی که دوستانش در راه رسیدن به کربلای حضرت ثارالله با او دارند، داغی است مضاعف بر قلبشان و تاب و توان دوری را از ایشان سلب کرده است. اما شاید هیچ کدام این ها سخت تر از این نباشد که سه فرزند خردسال این مجاهد امدادگر که در عرصه جهاد و امداد نیز به شدت فعال و پر تلاش و مثمرثمر بود، در مقابل چشمان دوستان و اطرافیان باشند و فکر آینده آن ها بدون حضور پدر ذهن ایشان را آشفته نکند.

هر چه که از این اندوه گفته شود، قطره ای محسوب می شود در دریایی از غم که بر دل دوستان و آشنایان روح الله رجایی نشسته است. و عجیب که این میل سیری ناپذیر ویروس منحوس کرونا به گرفتن جان عزیزانمان گویا از هر لحظه به ما نزدیک تر و در پی فرصتی است تا زهر خود را بر تنمان بریزد و داغی بر دلمان بگذارد.