گروه اقتصادی - علی رضا خدابخشی اقتصادشناس برجسته کشور نوشت: اگر اسفند ۹۷، ۱۰۰۰ تومان به بانک داده باشید و اسفند ۹۸ مطابق تورم ۴۰ درصدی اعلامی، ۱۴۰۰ تومان پس بگیرید بنابر فتوای رهبری قرض الحسنه است، اگر بیش از ۱۴۰۰ تومان بگیرید مطابق علم اقتصاد و همراه با سود است. اگر ۱۱۵۰ تومان بگیرید بانکداری دستوری و رانتی جمهوری اسلامی است! اگر ۱۰۰۰ تومان پس بگیرید انفاق به کارکنان بانکهاست!
به گزارش بولتن نیوز، نهادهای حمایتی ایران هیچ سازوکاری رسمی اسان برای جمع اوری سپرده های قرض الحسنه مردم ندارند. سپرده های قرض الحسنه ایرانیان نزد بانکها، حکم روغن ریخته را دارد و انها حاضرند در شرایط برابر، ان را نزد نهادهای حمایتی سپرده گذاری کنند.
مجموع سپرده های قرض الحسنه جاری و پس انداز نزد بانکها حدود سیصد هزار میلیارد تومان است. ارزش ریالی این مبلغ در رفع فقر را اگر بخواهیم محاسبه کنیم با نرخ سود ۲۰ درصد می شود شصت هزار میلیارد تومان! کل کمک دولت به کمیته امداد و بهزیستی ده هزار میلیارد تومان هم نمی شود!
بخش اصلی این سپرده ها در حال حاضر صرف کارکنان بانکها، مقداری به حکم قانون مجلس صرف وام ازدواج و اندکی هم صرف وام مسکن کارکنان ارتش می شود که هیچ ارتباطی با فقر ندارد! بخش بسیار کمی هم صرف اشتغال زایی در کمیته امداد و بهزیستی می شود!
بسیاری از ایرانیان این امادگی را دارند که پولهای خود را به فقرا قرض دهند اما این امادگی سه مانع جدی دارد:
شناسایی نیازمند
ضمانت وام
برداشت اسان از طریق شبکه شتاب
به تعبیر علمی اقتصاد، قرض دادن به فقرا در ایران، مشکل نهادی و هزینه مبادله بالایی دارد. مهمترین مانع در این زمینه نگرانی از نحوه بازپس گیری و ضمانت این قرض الحسنه است. برخی بانکها و صندوق های قرض الحسنه مشکل ضمانت را حل کرده اند. قرض دهنده پول را در بانک سپرده گذاری می کند و قرض گیرنده را به بانک معرفی می کند. ایراد دیگر این است که قرض گیرندگان نیازمند معمولا ضمانت های مناسب ندارند. این نداشتن ضمانت، ذاتی نیست بلکه به نوع بروکراسی ایران مربوط است که نمی تواند از همه داشته های افراد به عنوان ضمانت استفاده کند. یک نمونه ساده ان عدم همکاری دولت در استفاده از یارانه نقدی به عنوان ضمانت است.
مشکل دیگر اینجاست که همه قرض دهنده ها توانایی معرفی قرض گیرنده را ندارند.
صندوق های قرض الحسنه این کار را انجام می دهند اما ایراد این است که چون به شبکه شتاب متصل نیستند سپرده گذار قادر نیست هر وقت که مایل بود پول خود را برداشت کند.
به راحتی می توان، سپرده های قرض الحسنه مردم نزد بانکها را با تصویب یک الزام قانونی در مجلس، فقط از طریق نهادهای حمایتی به صورت وام به فقرا پرداخت کرد.
راه سریع تر، انجام همین کار توسط یکی از بانکهاست. تصور کنید اگر بانک سینا اعلام و تبلیغ کند که سپرده های قرض الحسنه را فقط از طریق کمیته امداد توزیع می کند انبوهی از سپرده های قرض الحسنه به این بانک منتقل می شود.
علت اینکه بانک سینا را انتخاب کردم این بود که متعلق به بنیاد مستضعفان و زیرمجموعه رهبری است و رییس کنونی بنیاد هم قبلا رییس کمیته امداد بوده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
کننده کالا و خدمات مجبور است همیشه سودی بالاتر از سود بانکی به دست
بیاورد والا ضرر کرده است. پس روی قیمت کالا و خدماتش می کشد و این یعنی
تورم. همچنین خود بانک برای دادن سودهای کلان مجبور به خلق پول می شود و
این هم تورم بیشتر. خنده تار اینکه بعد که تورم بالا رفت باک هم به
بهانه بالا رفتن تورم روی سود بانکی می شد و دوباره تولید کننده باید روی
قیمت بکشد و این روند تا جایی ادامه می یابد که کالا و خدمات تولید داخل
از واردات گرانتر تام خواهد شد. در نتیجه تولید می خوابد. این همان رکود
تورمی واقعی ایران است که هیج ربطی به افسانه دروغین بیماری هلندی که
اقتصاددانان مزدور و بیسواد ما اختراع کردند ندارد. پس راه حل مشکل تورم
و حل رکود هم کاهش سود بانکی است. اما واضح است که بانکها چنین اجازه ای
را نخواهند. آنها هر بار که زمزمه کاهش سود بانکی راه می افتد عوامل خود
را راهی بازار های سکه و ارز و مسکن می کنند و با بالابردن قیمت ، به
رسانه های تحت امر خود فرمان می دهند که حار بزنید دلیل گرانی دلار و سکه
کاهش سود بانکی است! مافیای بانکی باید نابود شود.