جزئیات برگزاری جشنواره مجازی «تئاتر+خانه»

به گزارش بولتن نیوز، جشنواره مجازی «تئاتر+خانه» با شعار «تئاتر، خانه، خانواده» و با هدف فراگیری و تقویت جنبه‌های آموزشی، اشاعه هنر تئاتر در بین خانواده‌ها و با رویکرد توانمندسازی هنرمندان عرصه هنر‌های نمایشی کشور و نیز تاکید بر شعار «در خانه می‌مانیم» و با همکاری شبکه اینترنتی آنتن برگزار می‌شود.

محمود رضا رحیمی کارگردان، بازیگر و مدرس دانشگاه و دارای مدرک دکترای تخصصی کارگردانی و نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دبیری این جشنواره را برعهده دارد، از این رو گفت و گویی با او داشتیم که در ادامه می خوانید.
درخصوص جشنواره «تئاتر+خانه» و نحوه شکل گیری آن بگویید.

در روزگاری هستیم که زمان بر ما طولانی می‌گذرد و همه ما دلتنگ صحنه، تئاتر و هم صنفیان خود هستیم، همواره استاد حمید سمندریان می‌گفتند تئاتر همانند یک خودکار است اگر زیاد ننویسی، خشک می‌شود. از این رو راهکار‌های متنوعی ارائه و جشنواره‌های متعددی در سراسر کشور در حال برگزاری است که این موضوع باعث افتخار و امیدواری جامعه تئاتر است، اما مسئله اساسی جامعه تئاتر در خصوص توانمند ماندن مانند گذشته، مسائل دیگری هم هست چرا که ارتباط آن با جامعه قطع شده و این موجب ایجاد فضای ناامیدی می‌شود اما اتفاقات بسیار خوبی مانند ایثارگری در این زمانه ناخوش به واسطه حمله ویروس رخ داده،است؛ فضای مجازی فضای قدردانی تئاتر برای این ایثارگری‌ها را به وجود آورده است تا جایی که می‌تواند پیامی برای صلح، همدلی و صبوری و مقاومت مردم باشد. همه این‌ها سبب شد تا جشنواره «تئاتر+خانه» شکل بگیرد. من از انجمن تئاتر دفاع مقدس سپاسگزارم، زیرا انجمن این امکان را مقدر و با جذب بودجه ای، جشنواره‌ای را ایجاد کرد که علی رغم بخش‌های مختلف و تازه که در دیگر جشنواره‌ها نبوده،با این بخش‌ها بتوانند از امکانات دیجیتال بهتر بهره ببرند، از طرفی یک بار دیگر فریاد نیاز‌های اساسی مردم با استفاده از این هنر را به ما گوشزد می‌کند خصوصا از طریق مونولوگ در این جشنواره، بخشی را به مونولوگ شکسپیر اختصاص داده ایم. قاعدتا هنرمندان شرکت کننده بر مبنای اندوخته‌ها و دانسته‌های خود از شکسپیر آثاری را انتخاب و اجرا می‌کنند.
چه گروه‌هایی امکان شرکت در این جشنواره را دارند؟

طبق فراخوان جشنواره و تا جایی که بضاعت اجازه دهد، از تهران و برای ایران است و از تاریخ ۲۰ فروردین آغاز و تا ۳ خرداد ادامه خواهد داشت. آثار باید مرحله به مرحله به دست ما برسد و از میان آثار ۲۵ اثر را انتخاب می‌کنیم که مشمول کمک هزینه خواهند شد، خوشحالم که این اتفاق می‌افتد و این کمک هزینه‌ها قسمتی از تنهایی‌ها و بیکاری‌های هنرمندان را پر می‌کند. از میان ۲۵ اثر، ۶ اثر به عنوان برگزیده داوران انتخاب می‌شود که به آن‌ها جوایزی بدون اولویت و برابر تعلق می‌گیرد.

غیر از بخش مونولوگ شکسپیر، مونولوگ‌های متون معتبر ایرانی، مونولوگ کرونایی و مونولوگ همدردی با مدافعان سلامت هم وجود دارد. این روز‌ها اتفاقات نیک در فضای یکدلی بین مردم رخ داده است و بسیاری از فضاها برای تولید ماسک، محلول ضدعفونی کننده اختصاص پیدا کرده است. ضدعفونی کردن ماشین‌ها و خیابان‌ها اتفاق بسیار خوبی است که توسط مدافعان سلامت رخ می‌دهد، این اتفاقات نیک در اندیشه ما خواهد ماند و از همین جهت بخش‌های مونولوگی به این‌ها اختصاص دارد.

بخش دیگر جشنواره بخش خانواده‌ها و شامل دو قسمت است، یک خانواده می‌تواند قسمتی از زندگی خود را به صورت بی کلام یا دارای کلام و در ۷ دقیقه فیلمبرداری و برای ما بفرستد که حتما داستان و پیامی از قرنطینه داشته باشد، این داستان می‌تواند شامل بازی روانشناسی یا بازی خوب در امور تربیتی باشد و حتی نقش‌ها جایگزین شوند، برای نمونه پدر در نقش پسر و پسر در نقش پدر بازی کند. می‌دانیم که اساس تئاتر باور است و باید تلاش کنیم تا این باور را به مخاطب برسانیم، این جا به جایی‌ها ارتباط میان افراد و خانواده را از طریق دیدن جایگاه‌ها قوی‌تر می‌کند، زیرا توانایی و ناتوانی افراد خانواده به برخی امور را نشان داده و شاید توقع افراد را کمتر کند.

از عزیزانی که در خانواده خود فرد تئاتری دارند خواسته شده تا این کار را با افراد خانواده خود کار کند و برای ما بفرستند. از شرکت کنندگان خواسته شده از فیلتر‌های دوربین استفاده نکنند تا خاصیت تئاتری بیشتر دیده شود، بخش آخر جشنواره بخش تازه، مهم و سختی است که دیگر گونه‌های اجرایی نام دارد، این بخش شامل چند قسمت است که یکی از آن‌ها حرکت است، شاید شخصی پیشنهاد حرکتی خود را برای روزگار کرونایی و شخص دیگری حرکت آیینی را بر اساس جغرافیای خود بفرستد، علاقه مندان می‌توانند از پانتومیم و از موضوعات و محور‌های اصلی جشنواره استفاده کنند.

بخش دیگر بخش جمع آوری اسناد قرنطینه است که یکی از بخش‌های تازه در سال‌های اخیر محسوب می شود و از معماری، اشیا، موقعیت، وضعیت‌ها استفاده و به صورت یک فیلم ۱۲۰ ثاتیه‌ای برای ما فرستاده می‌شود.

بخش دیگری با عنوان فتو تئاتر داریم که افراد با مهارت‌های عکاسی و تئاتر می‌توانند در این بخش شرکت و فتو تئاتر خود را در ۶۰ ثانیه برای ما بفرستند.
تصمیم برگزاری جشنواره از سوی چه کسی بود؟

این تصمیم تنها از سوی ما نبوده تمام تئاتری‌ها به فکر راه‌های جدید و خلاقیت و رو به رو شدن با محرومیت‌های بسیار زیاد هستند. در حال حاضر اساتید دانشگاه سعی دارند از طریق مونولوگ‌های ارسالی دانشجویان با آن‌ها مرتبط باشند، بستر رودخانه خلاقیت هیچگاه نباید جریان آب خود را فراموش کند، اکنون این جشنواره با همت انجمن تئاتر دفاع مقدس توانسته مبالغی را جذب کرده و در جهت توانمندی اندیشگاهی تخصصی تئاتر و اندکی توانمند سازی مالی برای عزیزان تئاتر به وجود آورد. قول می‌دهم که بعد از این شاهد انقلاب دیجیتال واقعی در تئاتر خواهیم بود و این یکی ازفواید شر مطلق کرونا است.
درخصوص داوری آثار ارسالی توضیح بدهید.

داوری در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ تمامی آثار توسط یک شورای انتخاب دیده خواهد شد، در بخش‌های مونولوگ و دیکر گونه‌ها ۲۵ اثر رتبه ورود به جشنواره اصلی را کسب می‌کنند و با رای گیری و ارزش گذاری داوران نهایی مشخص خواهند شد که مبلغی به عنوان کمک هزینه برای ورود به جشنواره داده خواهد شد، در قسمت گروهی کمک هزینه نخواهیم داشت، فقط ۲۰ اثر انتخاب که ۱۰ اثر از آثار عموم مردم و ۱۰ اثر از گروه هایی که دارای فرد تئاتری هستند، انتخاب می‌شوند. در نهایت۶ اثر منتخب، جایزه بدون اولویت دریافت می‌کنند، یک جایزه دیگر هم در نظر گرفتیم، زیرا آثار در فضای مجازی بارگذاری می‌شود که منتخب آن با آرای مردم است و در نهایت ۳ اثر جایزه مردمی را دریافت می‌کنند.