باور به حضرت فاطمه(س) در تربیت رمز مواجهه با تربیت سکولار

گروه دین و اندیشه - حجت‌الاسلام محسن قنبریان طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: سکولاریسم عبارت است از توجه کردن به این عالم وچشم برگرفتن از مراتب دیگر وجود، مراتبی که ورای این حیات تنگ مادی ما قرار دارد. این چشم برگرفتن در دوجا تحقق پیدا میکند: یکی در اندیشه های ما و دیگری در انگیزه های ما. یعنی انسان دانستنی های خود را منحصر می کند به آنچه دراین عالم ماده می شود دید و خواند. این میشود سکولاریسم در اندیشه. از آن طرف انگیزه های ما هم اگر سکولار بشود بدین معناست که انسان فقط برای همین حیات و برای همین معیشت دنیوی وهمین دنیا جوش بزند و تمام تلاش خود را معطوف به این امر بکند و به چیز دیگری نیندیشد وبرای جای دیگری کاری نکند وحساب دیگری در زندگی ودر عمل ودر ذهن خودش برای هیچ چیز دیگری باز نکند.معنای سکولاریسم دقیقا این است"(آئین در آیینه/سروش/ص۶۳۲).

سکولاریسم یکی از ویژگی های اساسی زندگی مدرن است.

 تربیت سکولار

به گزارش بولتن نیوز، متاسفانه بسیاری هنوز سکولاریسم را به جدایی دین از سیاست تقلیل می دهند درحالی که چنانچه گذشت سکولاریسم یعنی دنیا گرایی و عرفی سازی در همه ساحتهای زندگی. وقتی پای مولفه های غیبی وغیر مادی را در یکی از شعب زندگی(اقتصاد و حقوق و تربیت و...) حذف و صرفا به عناصر این جهانی تکیه کنی به پذیرش سکولاریسم تن داده ای.

در تربیت خود وفرزندان با این شعار که فقط امور معلوم و معین را رصد و درجه بندی کنیم عملا پای عناصر غیبی اما واقعی را از تربیت جاروب میکنیم. در بسیاری از تحلیلهای روانشناختی یا راهکارهای مشاوره ای این مساله کاملا مشهود است. حتی اگر از حدیث یا آیه ای سخن گفته شود حدیثی است که توجه مارا به عنصری زمینی در تربیت مثل نوع خوراک یا نحوه خواب و...توجه می دهد نه احادیثی که پای سرمایه های متافیزیکی راهم به تربیت ما وفرزندانمان باز کنند. واین یعنی پذیرش تدریجی سکولاریزم در حوزه تربیت.

واضح است ثمره چنین تربیتی انسانی دارای سکولاریسم انگیزه ای خواهد بود و با تربیت اصیل دینی واخلاق الهی فاصله بسیار دارد. اوممکن است دانش آموز درسخوان وحتی نخبه ای باشد اما سقف تمنیاتش سپهر همین دنیاست.

نقش فاطمه(س) در تربیت

باور به اینکه فاطمه زهرا(س) هنوز هم از غیب فرزندان محبینش را تربیت میکند جای تامل جدی واستخراج آموزه های راهگشای بسیاری برای مربیان دارد.[قال الصادق(ع):ان اطفال شیعتنا من المومنین تربیهم فاطمه.(تفسیر قمی ج۲ذیل ۲۱طور)]

وجه تسمیه ایشان (فاطمه) واشتقاق آن از اسم الهی "فاطر" در روایات شیعی مفید همان معناست که بمثابه نوعی از شیر گرفتن دوستانش را از شر و آلودگی ها و بالتبع آتش جهنم میگیرد.

در چند سلسله بحث در فاطمیه های متعدد به این ویژگی توجه شد و هرکدام از منظری به این مساله توجه شد که شاید برای مربیان و مبلغان الهام بخش باشد و برغنا و پهنای مباحث بیافزایند:

الف)سلسله مباحث: "بچه های شیعه را فاطمه تربیت میکند"

در این مباحث به وظایف والدین برای زمینه سازی تربیت غیبی فاطمه (س) پرداخته میشود.

ب)سلسله مباحث "فاطمیت او برای ما"

در این مباحث به نحوه بهره بردن از این شأن رفیع تربیتی صدیقه طاهره(س) برای استفاده خود افراد (نه تربیت فرزندان) پرداخته میشود.

ج)سلسله مباحث: "فاطمه(س) چگونه خانه را محضر خدا میکرد؟"

در این مباحث به نقش غیب و ارتباط خاصی با خدا در مدیریت خود ورشد روانی واخلاقی خود پرداخته میشود. و راه حل رقیب که با مدیتیشن های سکولار دنبال میشود نقد میشود.