گریه بر حسین طعم دنیا و مافی‌ها را می‌گیرد و انسان را از آلودگی به آن می‌رهاند
گروه دین و اندیشه: حجت‌الاسلام محسن قنبریان در یادداشتی از حضرات معصومین روایاتی را پیرامون خصوصیت روضه جانسوز بر سید الشهداء (ع) بیان کرده و در آن آورده است: حضرت امیر (ع) فرمود: حزن القلوب یمحص الذنوب: حزن قلب، قلب را از آثار گناهان تمیز می‌کند.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
صدوق در أمالی‌اش از امام صادق (ع) روایت می‌کند: فما أنغص ذکر الحسین (ع) للعیش: یاد حسین (ع) زندگی را چه گلوگیر کرده است!
خصوصیت روضه بر سید الشهداء (ع) -البته وقتی جانسوز و مدام شود- این است:
طعم دنیا و مافی‌ها را می‌گیرد [انغص] و انسان را از آلودگی به آن می‌رهاند. لذت جاه و جلال و مقام و شهوات را می‌کاهد. چنانچه امیر (ع) فرمود: حزن القلوب یمحص الذنوب: حزن قلب، قلب را از آثار گناهان تمیز می‌کند.
امام صادق (ع) وقت نوشیدن یک جرعه آب آن‌گونه فرمود و یاد حسین (ع) را مستحب کرد چه رسد به‌وقت گناه و لذات باقی‌مانده از آن.
امام رضا (ع) فرمود شیعیان ما با دیدن شراب و قمار یاد می‌کنند حسین (ع) را [و مجلس یزید]! یعنی از شراب تا آب از حرام‌ترین تا حلال‌ترین، گلوگیری روضه حسین (ع) با گریه کن اوست. لذا روضه به آن دو شرط سکوی پرتاب سالک و کندن او از طبیعت است.
خصوصیت دیگرش این است که سینه سوختگان سید مظلومان را دوست‌داشتنی می‌کند. هرکه آن مصائب گلوگیرش شده و از چراگاه زمین پریده را در راه ملاقات می‌کند. برترها و مقرب‌ترها را می‌یابد و زمین‌خورده‌ها را تماشا می‌کند.
لذا روضه -بدان دو شرط- دوست یاب و رفیق ساز است (اکرمنی بمعرفتکم و معرفه اولیائکم).
جانم به فدای عالمان پاکی که "ذکر حسین (ع)" را با گلوگیری و غصه‌شان بر گوش ما خواندند.
رحمت خدا بر عالم وارسته‌ای که پیری و کسوت مرجعیت مانع نشد که هنوز دهه محرم هرکجا که باشد روضه‌ی گلوگیر حسین (ع) بر مردمش بخواند و آن را (العیاذ بالله) کسر شأن نداند.
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
