تجویز یک میلیون قرص مخدر توسط دندان‌پزشکان

به گزارش بولتن نیوز، دانشگاه‌های شفیلد انگلستان و ایلینوی آمریکا در تحقیق مشترکی دریافته‌اند که دندان‌پزشکان امریکایی 37 مرتبه بیشتر از همکاران  بریتانیایی خود داروهای مخدر تجویز می‌کنند؛ تحقیقات نشان می‌دهد 22 درصد نسخه دندانپزشکان امریکایی و 0/6 درصد نسخه‌های دندان‌پزشکان بریتانیایی شامل داروی مخدر است؛ البته تعداد دندان‌پزشکان و جمعیت کشورها هم در این آمار لحاظ شده است.

در مقاله‌ای که در شماره ماه می 2019 ژورنال انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شده است گایدلاین‌هایی که دندان‌پزشکان در بریتانیا برای تجویز داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NASAID) یا استامینوفن برای مدیریت درد دندان دنبال می‌کنند به دندان‌پزشکان آمریکایی توصیه و تاکید شده شاید به این وسیله بتوان بحران تجویز داروهای مخدر در آمریکا را سر و سامان بخشید.

در ادامه در این مقاله آمده است که دندان‌پزشکان آمریکایی در صدر تجویزکنندگان مخدرها در این کشور هستند و در مقدار و دوز تجویز این داروها افراط می‌کنند که این خود نگرانی‌هایی را از باب ابتلا به سوءمصرف مخدرها در این کشور ایجاد کرده است.

دکتر مارتین تورنهیل، استاد دانشگاه شفیلد و یکی از نویسندگان مقاله‌ای که ذکر شد می‌گوید: «میزان مصرف بالای مخدرها در آمریکا شوکه‌کننده است و وقتی مطالعاتی هستند که نشان می‌دهند استامینوفن و NSAIDها به‌اندازه‌ی این داروها یا حتی بهتر از آنان برای تسکین درد دندان عمل می‌کنند و اثرات جنبی هم ندارند، این موضوع پذیرفتنی نیست.»

او ادامه می‌دهد: «نیمی از داروهایی که دندان‌پزشکان در آمریکا بعد از کشیدن دندان تجویز می‌کنند، یعنی یک میلیون قرص در سال توسط بیماران به‌ عنوان مخدر مورد استفاده قرار می‌گیرد.»

در بریتانیا تجویز کدئین مشتق شده از دی هیدروکدئین هم قانوناً ممنوع شده و این در حالی است که این دارو از مخدرهایی که معمولاً در آمریکا تجویز می‌شود بسیار ضعیف‌تر است.

دکتر کتی سود، همکار آمریکایی این تحقیق در دانشگاه ایلینوی می‌گوید: «مشاهده این همه تفاوت بین دو دسته همکار در دو کشور مختلف که درمان‌های یکسانی را انجام می‌دهند، نشان می‌دهد تجویز مخدرها در آمریکا باید مورد بازبینی قرار گیرد.»

تحقیقات نشان می‌دهند یکی از 10 دارویی که دندان‌پزشکان آمریکایی تجویز می‌کنند مخدرهایی مانند اکسی کدون و سایر داروهایی هستند که پتانسیل زیادی برای ایجاد اعتیاد دارند و به طور معمول در بریتانیا تجویز نمی‌شوند.