شناخت خودمان را در حوزه ادبیات از رهبرمان بالا ببریم

گروه فرهنگی- میکائیل دياني روزنامه نگار و مستندساز برجسته کشور طی یادداشتی پیرامون بازدید اخیر رهبر انقلاب از نمایشگاه کتاب در شبکه اجتماعی خود اینگونه می نویسد: در فضای مجازی دیدم برخی از دوستان به انتشار این عکس از سوی پایگاه اطلاع رسانی رهبری خرده گرفته اند که «چرا باید سایت ایشان در حالی که کتاب این شاعر معلوم الحال احمد شاملو  در دست ایشان است از ایشان عکس بگیرند و منتشر کنند!» این گزاره را به جد از عدم شناخت رهبر معظم انقلاب و ندانستن جایگاه ایشان در تسلط و کارشناسی ادبیات و شعر ایران و جهان از سوی این دوستان می دانم.

به گزارش بولتن نیوز، بلذا برای آنکه تصویر دقیق تری داشته باشند؛ بخشی از گفتگوی تفصیلی خودم با خانم مریم رزاقی ؛ از شعرای به نام مازندرانی، که چند سال پیش گرفتم را منتشر می کنم: فقط یک نکته ای که به اهالی ادب بصورت اخص و مردم بصورت عموم می خواهم بگویم این است که شناخت خودمان را در حوزه ادبیات از رهبرمان بالا ببریم. اگر مرجعیت ایشان و رهبریتشان را کنار بگذاریم به عنوان شخص سید علی خامنه ای بررسی بکنیم و ببینیم ایشان در حوزه ادبیات چه شخصیتی هستند! و ما در این حوزه چه الگوگیری می توانیم از ایشان داشته باشیم؟ و چه برداشت هایی از رفتار های ایشان می توانیم داشته باشیم؟ خب همه چیز را ایشان نمی توانند به زبان بگویند. رفتار عملی ایشان را باید بررسی بکنیم.

رجوع کنم به سال هشتاد و شش، آقای علی معلم یک شعری خواندند. ترانه ای بود که در محضر آقا داشتند می خواندند. و من هم دقت می کردم که آقا چه می گویند. خب علی معلم استاد ادبیات است برای همه ما شعرا؛ و آقا به ایشان فرمودند که :«آقای معلم؛ ترانه شما یک برداشتی از ترانه شاملو است». اینکه ایشان به عنوان رهبر ما شناخت کافی و وافی از ادبیات معاصر ما دارند حتی شعر شاملویی که به لحاظ شخصیتی خیلی ها قبولش ندارند و اختلاف بر سرش زیاد است ولی ایشان شخصیت شاملو چه خوب و چه بد را جدا کرد و کنار گذاشت بعد بر سر شعر شاملو بحث کرد و چند بند از شعر پریا ی شاملو را خوندند. من که تا بحال با چنین موضوعی برخورد نکرده بودم؛ به جمعیت هم که نگاه می کردم همه هاج و واج بودند که رهبری دارند شعر شاملو را به این راحتی می خوانند و حدودا سه چهار دقیقه از شعر شاملو را خواندند. این یعنی چی؟ یعنی اگر یک شخصی در مقام یک عالم در حوزه ادبیات معاصر بخواهد حرفی برای گفتن داشته باشد باید نسبت به تمام ادبیات معاصر اشراف داشته باشد و این طور که آقا برخورد کردند من حس کردم آقا خیلی از آثار شعرای معاصر چه هم عقیده ما و چه برخلاف عقیده ما را خوانده و تا بتوانند راحت ساختار ها را بشناسند و تحلیل کنند و بتوانند در آن واحد که محتوا را بررسی می کنند؛ بر ساختار هم دقیق شوند و این خیلی برای من جالب بود.