زور وزارت نفت به قاچاقچی اصلی نمی رسد سیستان رابدنام می کنند

گروه اقتصادی: آقای زنگنه وزیر محترم نفت و نمایندگانی که به دنبال افزایش قیمت بنزین و حل قاچاق سوخت هستند این گزارش را بخوانند و ویدیو را ببینند

به گزارش بولتن نیوز، چند ماهی است که با افزایش مهندسی شده قیمت دلار صحبت هایی مبنی بر افزایش قیمت سوخت و به خصوص بنزین از سوی دولت و مجلس و برخی سایتها و روزنامه ها مطرح می شود و در اخرین سناریو موضوع قاچاق سوخت و انتصاب ان به مردم سیستان و بلوچستان مطرح شده است.

فارغ از اینکه قاچاق ادعایی 20 تا 40 میلیون لیتر در روز برای بنزین صحیح است یا خیر اما نگاهی بنکداری و بازاری به قاچاق این حجم از نقل و انتقال نشان می دهد که این مقدار از قاچاق توسط افراد خرده پا یا حتی تیم های سازمان یافته کوچک ممکن نیست و چاره قاچاق سوخت را نه در افزایش قیمت بلکه باید از طرق دیگر جستجو کرد.

در این رابطه بولتن نیوز پیش از این با انتشار خبری با تیتر " زنگنه باید برای برچسب قاچاق به مردم استان سیستان و بلوچستان عذرخواهی کند" نوشت عضو کمیسیون عمران مجلس با انتقاد از عملکرد زنگنه در وزارت نفت گفت: وزیر نفت باید در خصوص برچسب قاچاق سوخت به مردم استان سیستان و بلوچستان عذرخواهی کند.

علیم یارمحمدی نماینده زاهدان در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار بولتن نیوز بابیان اینکه مردم استان سیستان و بلوچستان سوخت را قاچاق نمی‌کنند، گفت: مردم استان سوخت را مصرف می‌کنند نه قاچاق. اتهام قاچاق سوخت برای مردم استان سنگین است.

به هر حال اینکه شایع شده روزانه ۲۰ تا ۴۰ میلیون لیتر بنزین از مرزهای شرقی به پاکستان قاچاق میشود یعنی بطور متوسط روزانه ۳۰ میلیون لیتر جای بسی سوال دارد و نکات دیگری را در این خصوص ذکر می کنیم که شاید راهگشا باشد. چون افزایش قیمت دلار موضوعی است که همواره در ایران اتفاق افتاده و نمی تواند هر روز دست آویزی باشد برای فشار وارد کردن به مردم محروم و مستضعف که بسیاری از محل مسافرکشی به عنوان شغل اصلی یا دوم و سوم اموراتشان را می گذرانند. موضوع با دادن سهمیه بیشتر هم حل نخواهد شد.

اول، ۳۰ میلیون لیتر نیاز به یک میلیون و پانصد هزار گالن بیست لیتری برای حمل دارد

دوم، ۳۰ میلیون لیتر نیاز به تقریبا ۱۰۰۰ نفتکش ده چرخ با ظرفیت ۳۰۰۰۰ لیتر برای حمل به جایگاه پمپ بنزین دارد
سوم، اگر در طول روز دو کامیون نفتکش به تخلیه سوخت یک جایگاه بپردازند نیاز به پانصد جایگاه عرضه سوخت می‌باشد
چهارم، آیا استان سیستان و بلوچستان این تعداد جایگاه دارد؟
پنجم، آیاهمه مردم سيستان و بلوچستان قاچاقچی اند و آنجا سوخت مصرف عمومی و حمل و نقل را قاچاق ميكنند؟
ششم، آیا همه مردم قاچاقچی بوده وسوخت برای مصارف عمومی وحمل ونقل مصرف نمی شود؟
هفتم، برای حمل این مقدار سوخت به مرز نیاز به ۱۵۰۰۰ نیسان با فرض آنکه هر نیسان صد گالن بیست لیتری حمل کند میباشد. آیا در سطح استان اینقدر نیسان موجود است؟
هشتم، پر کردن ۲۰۰۰ لیتر بنزین بر فرض اینکه پمپ بنزین این مقدار بنزین را هم بدهد چقدر زمان می برد؟ آن هم برای ۱۵۰۰۰هزار نیسان؟
نهم، اگر یک لیتر بنزین در مرز یک دلار فروخته شود و پول آن به دلار ۱۴۰۰۰ تومان تبدیل شود یعنی هرنیسان صاحب ۱۰۰گالن ضرب ۲۰ ضربدر ۱۳۰۰۰ روزانه درآمدی معادل ۲۶،۰۰۰،۰۰۰ تومان خالص را خواهد داشت پس چرا مردم در فقر ومحرومیت بسر میبرند؟
مردم خوب ميدانند كه قاچاقچی واقعی کیست و برای پرت كردن اذهان عمومى و تامین بودجه خود فرا فکنی کرده و این قاچاق گسترده را به نام مردم ايران به ثبت میرساند؟

چگونه نیروهای انتظامی و مرزی میتوانند نیم کیلو تریاک یا هروئین را از قاچاقچیان مواد که به طور ماهرانه مخفی کرده اند كشف کنند. اما ۳۰ میلیون سوخت را نمی توانیم؟
این نشان می دهد که اصل قاچاق سوخت نه با کامیون بلکه از راه های دیگر در حال انجام است.
در این خصوص به یک مورد که در کلیپ زیر اشاره شده می پردازیم تا شاید بقیه راه ها و گلوگاه های بزرگ هم از سوی مسئولین محترم کشف شود!
‏این ویدئو که گزارش تحقیقی تحسین برانگیز یک خبرنگار و افشای جزئیات عجیبی از قاچاق سوخت است را ببینید. حیرت آور است که در روز روشن این گونه با روش های مختلف روزانه میلیون ها لیتر به سرمایه کشور ضربه وارد می شود و آب از آب تکان نمی خورد