نیم نگاهی به بازار داخلی اسباب بازی در کشور

به گزارش بولتن نیوز، در میان صنایع فعال در کشور، صنعت اسباب بازی سازی آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته و متاسفانه همین غفلت و کم توجهی ها، باعث رشد و توسعه بسیار کُند آن در طول دهه های گذشته شده است.

در واقع، جامعه هدف و مخاطبان محصولات این صنعت،کودکان و گروه‌های سنی زیر 12 تا 13 سال را شکل می‌دهند که با توجه به ترکیب جمعیت جوان کشور و تکثر جمعیت در کشورهای همسایه ایران، برنامه ریزی برای توسعه صنعت مذکور و صادرات هر چه بیشتر، درآمد قابل توجهی را نصیب ایران خواهد کرد.

به واقع در صورت وسیع کردن دایره این صنعت به اقلام و محصولات الکترونیکی و بازی های کامپیوتری، مخاطبان محصولات این صنعت،گروه‌های سنی بسیاری را در بر می‌گیرد و به موازات افزایش دایره مخاطبان این حوزه، ضریب درآمدزایی و اشتغالزایی آن نیز گسترده تر، متنوع و افزون تر خواهد شد.

در حال حاضر، حدود 12 هزار وارد کننده اسباب بازی (کاغذی،پلاستیکی و...) در کشور مشغول به فعالیت هستند که همین تعداد موید متقاضیان انبوه خرید چنین محصولاتی است که البته در ماه های اخیر با بالا رفتن نرخ ارز و افزایش قابل توجه قیمت اسباب بازی ، تا حدودی از کثرت مشتریان این عرصه (که همان والدین کودکان و گروه های سنی زیر 12 تا 13 سال هستند)کاسته شده اما این به معنای استمرار غفلت ها از ظرفیت های انبوه و بالقوه مُستَتَر در این صنعت سود آور نیست.

براساس ارقام منتشر شده در رسانه ها، تنها در سال 1395 ، حدود 200 میلیون دلار اسباب بازی وارد کشور شده است.

یکی از دغدغه‌های موجود در این حوزه (به موازات منافع اقتصادی و ضروریاتی که واردات این محصولات و به تبع آن خروج ارز از کشور به اقتصاد تحمیل می‌کند) به عرصه فرهنگی، آموزشی و تربیتیِ این محصولات باز می‌گردد.

در شرایطی که به زعم بسیاری از روانشناسانِ کودک، نقش اسباب بازی در تکوین و شکل‌گیری شخصیت کودکان غیرقابل انکار است، می‌طلبد ضمن اِعمالِ نظارت و کنترل هر چه بیشتر بر واردات این محصولات، در بخش بومی سازی و تولید اسباب بازی های جذاب ، به فراخور ارزش‌ها و اقتضائات فرهنگی و اجتماعی کشور، تلاش هر چه بیشتری عملیاتی شود.
پیش نیاز توسعه صادراتِ اسباب بازی، ارتقای کیفی و بازاریابی مناسب است

فرشید جلال زاده، یکی از توزیع‌کنندگان عمده اسباب بازی در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، در تشریح وضعیت کسب و کار و میزان رونق این صنف در شرایط فعلی اقتصادی کشور اظهار کرد: در شرایطی که تمامی صنوف، رسته های شغلی و واحدهای تولیدی با رکود و کسادی مواجه هستند، فعالان در حوزه مشاغل این‌چنینی نیز با رکود دست و پنجه نرم می‌کنند و متاسفانه چنین صنوفی بیش از دیگر مشاغل درگیر این پدیده ناخوشایند اقتصادی هستند؛ زیرا تولیدات و محصولات مربوطه در دایره کالاها و محصولات اساسی مردم نمی‌گنجد و در شرایطی که مردم برای خرید ارزاق خویش دچار مشکل هستند، خرید اسباب بازی برای فرزندانشان در اولویت نخست قرار نمی‌گیرد.

وی افزود: به موازات این موضوع،کاهش قدرت خرید مردم و فراتر از آن، افزایش نرخ ارز، آنچنان بازار اسباب بازی را از حیث قیمت ها تکان داده که توان خرید آن برای بسیاری از خانوارها دشوار شده و جز برخی موارد و فروشگاه ها در مناطق مُرَفَه نشین استان البرز و تهران که ما با آنها در ارتباط هستیم، اکثریت قریب به اتفاق واحدهای فروش اسباب بازی با بُحران رکود مواجه‌اند و عمدتا به خرید اسباب بازی های ارزان قیمت روی می آورند که فروش آن برای کَسَبِه به نسبت، با سهولت هر چه بیشتری مُیَسَر می شود . امت متاسفانه غالب اسباب بازی های ارزان قیمت از لحاظ کیفیت، آنچنان که باید مطلوب نیستند.

جلال زاده بیان کرد : با چنین اوصافی در صورت موفقیت در صادرات این محصولات بخش قابل توجهی از مشکلات مُتَنابِهِ رکود مرتفع می‌شد که لازمه این امر ارتقای کمی و کیفی تولید و بازار یابی مناسب است.

بیشتر بخوانید: اسباب بازی، صنعت فراموش شده اقتصاد/ چرا 90 درصد بازی کودکان در سیطره خارجی هاست؟
از تبلیغات بیشتر تا ضرورت حرفه ای تر شدن آموزش در ساخت و تولید اسباب بازی

چندی پیش، میر محمد صادقی از تولیدکنندگان اسباب بازی بر ضرورت عملیاتی شدن تبلیغات مناسب و منطقی تر شدن هزینه های آن به عنوان یکی از الزامات موثر در رونق، فروش و توسعه صنعت اسباب بازی در کشور تاکید کرد.

سِیف، از طراحان نظام های آموزشی و پژوهشگران فعال در این عرصه نیز معتقد است باید در راستای آموزش های تخصصی تر، ارتقای تحصیلات مرتبط با این عرصه در سطوح دانشگاهی و تلاش برای تجاری سازی این صنعت،گام ها و اقدامات عملیاتی و جدی تری برداشته شود.

حامد تاملی، مسئول کارگروه بازی و اسباب‌بازی ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌ساز معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز در گفت و گویی با رسانه ها، با اشاره به سرانه 10 دلاری استفاده از اسباب بازی در کشور (لازم به ذکر است طرح این آمار در مقطعی بوده که هر دلار در پایه قیمتی حدود 3 هزار و 500 تومان عرضه می شده) اظهار کرد: سرانه پایین و ناچیز اشاره شده در خصوص استفاده از اسباب بازی، با دل بستن به نهادهای دولتی تغییر نمی‌کند و باید با حضور فعالانه تر بخش خصوصی و البته بهره گیریِ هر چه بیشتر آموزش و پرورش از ظرفیت های موجود در این حوزه،حصول توفیقات فزاینده تری در این رَستِه رقم بخورد.
دلالی و گرانیِ مواد اولیه، معضلات پیش روی صنعت اسباب بازی در کشور

چندی پیش، احمد رضا پورکاوه،از فعالان حوزه تولید اسباب بازی در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، در تشریح موانع و مشکلات پیش روی این صنعت اظهار کرد: افزایش قیمت مواد اولیه بر قیمت نهایی اسباب بازی در سیکلِ عرضه و فروش تاثیرگذار است و بعضا دلال ها و واسطه ها (همچون بسیاری از دیگر حوزه های تولیدی و فعالیت های اقتصادی) باعث افزایش قیمت تمام شده محصولات مرتبط با این بخش می‌شوند.

وی افزود: قدیمی بودن تجهیزات و استهلاک بالای ادواتِ تولیدِ اسباب بازی از دیگر چالش های پیش روی این صنعت است که می‌طلبد نسبت به نوسازی و تعویض آن اقدامات لازم عملیاتی شود و در صورت لزوم نسبت به واردات تجهیزات جدید اقدام شود.

به زعم این فعال در حوزه تولید اسباب بازی، واردات همیشه مخرب و زیان بار نیست و در بستری که واردات به تولید کمک می‌کند و به نوعی واردات نقش مولد را ایفاء می‌کند، خریداری و وارد کردن چنین ادواتی برای اقتصاد کشور مفید نیز است.

امید آن می رود با برنامه ریزی و تلاش عوامل فعال در این عرصه و حمایت دستگاه های ذی‌ربط، شاهد حصول موفقیت و پیشرفت‌های هر چه بیشتری در این صنعت باشیم و در صورت تحقق این امر، بخش قابل توجهی از وابستگی کشور به اسباب بازی های خارجی ( عمدتاً چینی ) مُرتَفَع می شود و بالتبع شاهد اشتغالزایی و درآمدزایی هر چه بیشتری در عرصه اقتصاد داخلی و حتی فراتر از آن، تسخیر بازارهای خارجی و بین المللی نیز خواهیم بود.