راهبرد ترامپ برای مقابله با ایران دلگرم‌کننده است

به گزارش بولتن نیوز، جان مک کین، سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی که دیدگاه‌های خصمانه‌ای در قبال ایران دارد، در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌تایمز نوشت نظم منطقه‌ای در خاورمیانه، به سرعت رو به فروپاشی است و قدرت و نفوذ آمریکا در آنجا رو به افول است.

در این یادداشت آمده است: به جز موفقیت‌های تاکتیکی ما در مبارزه با داعش، آمریکا هنوز به طور مخاطره‌آمیزی، راهبرد جامعی در قبال خاورمیانه با همه پیچیدگی‌هایی که این منطقه هست، ندارد. این میراث ناخوشایندی است که دولت اوباما برای جانشین خود (ترامپ) بر جا گذاشت. درخواست این ماه رئیس جمهور ترامپ برای اتخاذ راهبردی گسترده‌تر برای مقابله با نفوذ ایران در سراسر خاورمیانه، نشانه دلگرم‌کننده‌ای در این باره است که دولت این مشکل را درک می‌کند.

دهه‌هاست که ائتلاف آمریکا با کُردها، از آن‌ها در برابر حملات -چه از داخل و چه خارج از عراق- محافظت کرده است، و در عین حال موجب پیشبرد منافع امنیت ملی آمریکا شده است. در چند سال گذشته، کرد‌ها با مبارزه در کنار آمریکا با داعش، حتی به متحدان نزدیک تری برای واشنگتن تبدیل شده‌اند.

مک کین در ادامه نوشت نوشت: بگذارید به صراحت بگویم؛ اگر بغداد نمی‌تواند امنیت، آزادی و فرصت‌هایی را که کرد‌های عراق می‌خواهند، تضمین کند و اگر آمریکا مجبور به انتخاب بین شبه‌نظامیان عراقی و شرکای دیرینه کرد خود شود، من کُرد‌ها را انتخاب می‌کنم.

اوضاع کرکوک نشانه مشکل شدیدتری است که آمریکا سال هاست در مقابله با آن ناکام بوده است: هم در داخل کشور‌ها و هم بین آنها، نظم منطقه‌ای در خاورمیانه، به سرعت رو به فروپاشی است. قدرت و نفوذ آمریکا در آنجا رو به افول است، بیشتر به این دلیل که آمریکا در ۸ سال گذشته از منطقه عقب‌نشینی کرده است. خلأ ناشی از خروج آمریکا از منطقه را نیرو‌های ضدآمریکایی پر می‌کنند. در حالی که دولت فعلی (آمریکا) -مانند دولت قبلی- همچنان بر شکست داعش متمرکز شده است -که قطعاً ضروری است- دشمنان ما از ما در مکان‌های دیگر بهره‌برداری می‌کنند.

این سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی در ادامه نوشت: به نظر می‌رسد آمریکا در عراق هنوز سرخوش حس پیروزی پس از آزادسازی موصل در تابستان است. در سوریه نیز، رژیم اسد با حمایت روسیه، ایران، حزب‌الله و طیفی از شبه‌نظامیان، بخش عمده کشور را تحت کنترل گرفته است، از جمله بسیاری از مناطق شرقی که آمریکا آن‌ها را به عنوان مناطقی شناسایی کرده است که از اهمیت راهبردی برخوردارند. نیرو‌های مستقر در سوریه در حال تعیین آینده این کشور هستند، و این در حالی است که آمریکا ابتکار چندانی نداشته است.

مک کین در ادامه یادداشت خود مدعی شد: «شبکه‌ای از گروه‌های نیابتی و متحدان ایران از مدیترانه گرفته تا شبه‌جزیره عربی گسترده شده اند و ثبات، آزادی ناوبری و خاک شرکا و متحدانمان را از جمله با سلاح‌های متعارف پیشرفته تهدید می‌کنند. خود ایران به آزمایش موشک‌های بالستیک، تهدید همسایگان خود و استفاده از وجوه حاصل از لغو تحریم‌ها برای «اهداف زیانبار» ادامه می‌دهد. متحدان عرب ما، با وجود تهدید‌های بسیار شدیدتر، درگیر مناقشه دیپلماتیک با قطر شده‌اند و در پس همه این‌ها، سایه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، احساس می‌شود که در حال تثبیت دوباره جایگاه خود به عنوان میانجی منطقه‌ای است که دیدگاه بسیار خصمانه‌ای در قبال منافع آمریکا دارد.

به طور قطع این مجموعه‌ای پیچیده و سردرگم کننده از مشکلات است. اما آمریکایی‌ها باید چالش بزرگتر را درک کنند: خاورمیانه از اهمیت اساسی برای آینده امنیت بین‌المللی و اقتصاد جهانی برخوردار است و این در حالی است که اقتصاد جهانی و امنیت بین‌المللی، هر دو به نفع مردم آمریکاست. همچنین در حال حاضر، شبکه‌ای از گروه‌های ضدآمریکایی -که گاهی با همکاری یکدیگر و گاهی به تنهایی- در تلاشند نفوذ آمریکا در خاورمیانه را از بین ببرند و منطقه را به گونه‌ای تبدیل کنند که بر خلاف منافع و ارزش‌های ماست. آن‌ها این کار را با حمایت از تروریست‌ها و شبه نظامیان، براندازی و تهدید دوستان ما، گرفتن جایگاه دیپلماتیک ما و استقرار و توزیع فناوری نظامی انجام می‌دهند که حفظ حضور آمریکا را در منطقه دشوارتر و خطرناک‌تر می‌کند.

مک‌کین در انتهای یادداشت خودآورده است: اگر ما به مسیر موجود ادامه دهیم و خود را به خواب بزنیم، ممکن است در آینده نزدیک از خواب بیدار شویم و ببینیم نفوذ آمریکا در یکی از مهم‌ترین بخش‌های جهان از بین رفته است. به همین دلیل است که آمریکایی‌ها باید به مسائلی که هم اکنون در خاورمیانه می‌گذرد، اهمیت دهند. به همین دلیل است که ما باید از دوستان واقعی مان، از جمله کرد‌ها حمایت کنیم. به همین دلیل است که ما بیش از هر زمان دیگری به راهبردی نیاز داریم که فراتر از سطح تاکتیکی است و بین موارد فوری و ضروری و مسائل واقعاً مهم تمایز قائل شویم.