امروز روز وفای به عهد است

گروه دین و اندیشه: هیات های مذهبی در جای جای ایران، به شیوه‌هایی منحصربه‌فرد و سنتی ارادت خود را بر امام سوم شیعیان ویاران باوفایش ابراز کرده‌اند و امروز و فردا، شهرها و روستاهای ایران رنگ و بویی دیگر دارد.

به گزارش بولتن نیوز، هرسال با فرارسیدن عاشورا، زنده شدن یاد امام حسین ویارانش در دل‌ها این امید را نیز زنده می‌کند که از چشمه معرفتش، دوستدارانش سیراب شوند که اگر چنین نبود، بی‌شک شور حسینی این‌گونه ایران را در برنمی‌گرفت.

 مسلم است اینکه پیام عاشورا باید در تمامی روزهای سال برای دوستداران حضرت و دوستداران آزادگی و وارستگی تبیین شود.

 در زمانه‌ای که نگه‌داشتن دین، چون در دست گرفتن ذغال گداخته کف دست سخت شده است، بی‌شک راه نجات از سوی پیامبر و امامان تبیین شده است و امام حسین، شهید کربلا ویاران باوفایش نیز برای زنده نگه‌داشتن دین بود که خون خود را به تاریخ تقدیم کردند. عاشورا از ریشه «عشر»، به معنای ده و دهم و تاسوعا از ریشه «تسع»، به معنای نه و نهم است. این لفظ فقط بر نهمین و دهمین روز محرم گفته‌شده است. ازآنجاکه حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم‌الحرام اتفاق افتاد، این دو روز را برجسته کرده و به نام تاسوعا و عاشورا مشهور شده و روز نهم و دهم محرم‌الحرام در فرهنگ مسلمانان به‌ویژه شیعیان، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

 شمر زمانه‌ات را بشناس

 آنچه بیش‌ازپیش مسلم است اینکه پیام عاشورا در عاشورا نمانده است. قصه آزادگی حسین (ع) و انحراف یزید و شمر از دین به سال 61 هجری برنمی‌گردد. همین روزها، همین سال‌ها و همین ایام نیز می‌توان ازآنچه در جهان می‌گذرد، شمر زمان و یزیدها را شناخت و مقابلشان قد علم کرد. تصویر تازه آن نیز انگار همان تصویری است که داعشیان ثبت کردند تا روی واقعی‌شان را نشان دهند. تصویر قامت ایستاده محسن حججی و چهره ترسان آنکه او را به اسارت می‌برد. پیام عاشورا هرروز به کار جستجو کنندگان واقعی و دیرین آزادی می‌آید. آن‌ها که دل به وعده الهی روشن داشته‌اند.

 امروز یعنی وفای به عهد

تاسوعا که به نام ابوالفضل العباس، برادر باوفای امام حسین مزین است، روزی است که آموزه وفای به عهد را در خود جای‌داده است. شناخت حق و تلاش برای اثباتان و جان دادن در این راه مقام عباس را از مقام شخصیت‌های روزگار فزون‌تر کرده است.

 درس آزادگی و وفای به عهد و شناخت حق در زمانه، درس‌هایی است که باید از عباس (ع) آموخت. مسیر صعب زندگی روشن نمی‌شود جز با دست یازیدن به سفینه نجاتی که حسین از همان سال‌های شصت هجری پیش رویمان قرارداد. چراغ هدایتی که در نورش می‌توان حق را از باطل بازشناخت.