نیویورک تایمز:جهان برای توازن قوا نیازمند مرکل است

به گزارش بولتن نیوز، همانطور که از قبل هم پیش بینی می شد حزب ' آنگلا مرکل' صدر اعظم آلمان در صدر نتیجه انتخابات ملی روز یکشنبه آلمان قرار گرفت و مسجل شد که او برای چهارمین دوره هم صدر اعظم آلمان خواهد بود.
این از قبل مقدر شده بود. حتی با وجود آنکه حزب میانه روی 'دمکرات مسیحی' مرکل و متحدش در ایالت ' باواریا' نتوانستند انتظارات را برآورده سازند و به زحمت سوم شدند؛ اما مشخص بود که مرکل کرسی لازم برای صدر اعظمی آلمان را بدست خواهد آورد.
شعار انتخاباتی مرکل ' برای یک آلمانی که در آن زندگی خوب است و ما از آن لذت می بریم' بود.
مرکل با این شعار انتخاباتی مبنای مبارزه اش را وعده ' تداوم ثبات کشور، حفظ کرامت همه شهروندان و یک اعتدال مصمم ' بنا نهاده بود.
'مادر آلمان' در تمام سه دوره ای که صدر اعظم آلمان بوده است؛ همین سیاستها را دنبال کرد و موفق شد. او در عصری که عصر سیاستهای افراط گرایانه بود خوش درخشید.
این سیاستها حتی برای جهان خارج از آلمان هم مایه قوت قلب بود. مرکل در دوران صدراعظمی اش پیوسته و یکنواخت رهبری اتحاد و انسجام آلمان را برعهده داشت . او نسبت به پناهجویان رئوف بود؛ پیرو سیاستهای لیبرال دمکراسی و ارزشهای غرب بود.
اما در کشوری که دولت همیشه یک دولت ائتلافی است، رای دادن فقط شروع یک فرآیند (پروسه) است که حتی امکان دارد تا تشکیل دولت؛ این پروسه ماهها طول بکشد.
اینجا هم مرکل با یک چالش فوق العاده روبروست.
برای اولین بار در تاریخ بعد از جنگ جهانی دوم ؛ یک حزب ضد مسلمانان و ضد اتحادیه اروپا با نام' آلترناتیوی (جایگزینی) برای آلمان ' توانست با کسب 13 درصد آراء، رای کافی برای ورود به پارلمان را بدست آورد. منتها این موضوع در برهه ای که احزاب پوپولیست در سطح اروپا و آمریکا صاحب موفقیت هایی شده اند ؛ مطلقا تعجب آور نیست. بلکه آنچه که مایه نگرانی است این است که یک حزب ملی گرا در عالم سیاست آلمان ظهور کرده است که رهبرانش معتقدند، آلمان باید به سربازانش در هر دو جنگ جهانی افتخار کند. ظهور این پدیده، مایه تاسف است.
در این شرایط بزرگ ترین چالش سیاسی پیش روی مرکل از دست دادن شریکش در ائتلاف است یعنی حزب 'سوسیال دمکرات' . این حزب سالها در دولت ائتلافی مرکل حضور داشت و ائتلافش با حزب 'دمکرات مسیحی' موجب شده بود تا هویت سوسیالیستی خود را از دست بدهد.
مرکل گزینه های زیادی برای انتخاب کردن ندارد . او باید به دنبال ائتلاف با 'سبزها ' و ' حزب دمکراتیک آزاد' باشد. گره خوردن به این دو حزب متفاوت برای مرکل در واقع یک قمار سیاسی است. هر تیمی که برنده شود عمرش ناپایدار خواهد بود.
مرکل در سخنرانی پیروزی اش اظهار داشت که سعی خواهد کرد نظر موافق همه رای دهندگان ناراضی از او را که به حزب رقیب یعنی 'آلترناتویی برای آلمان' رای دادند را هم جلب نماید.
خوشبختانه رسیدن به این هدف و مذاکره کردن با شرکای احتمالی ائتلاف موجب آن نمی شود که مرکل از اصول و اعتقادات مورد احترام خود که در گذشته هم بر آن تاکید داشته است فاصله بگیرد.
مرکل از سال 2015 بیش از یک میلیون پناهجو را پذیرفت اما از آن هنگام به این سو دولت آلمان جلوی این روند را گرفته است. یک دلیل آن هم معامله ای بود که با ترکیه بر سر پذیرش پناهجویان کرد. ترکیه از جانب گروه های حقوق بشر بشدت بابت عدم استقبال از پناهجویان هدف انتقاد قرار داشت.
مرکل در تمام دوران صدراعظمی اش ؛ تمام سیاست های مهاجرتی اش و در کل همه چالشهایی که با آنها دست به گریبان بود؛ همگی زیر ممیز انتقادهای تند قرار داشت.
اما این رهبری غیر ایدئولوژیک او بود که برای آلمان و هم برای اروپا و جهان سودمند بود. جهان دیگر به هضم این واقعیت خو گرفته است که برای ایجاد توازن در مقابل عوامفریبی، مرکل بایددر صحنه حضور داشته باشد.