به گزارش بولتن نیوز، روزبه کردونی؛ مدیرکل آسیبهای اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نشست هماندیشی NGOها، سازمانهای مردمنهاد و بهزیستی که در شیرخوارگاه آمنه به منظور تشکیل کمیته تعامل این سازمانها با اورژانس اجتماعی برگزار شد، بیان داشت: در رابطه با کودکآزاری آمارهای دقیقی وجود دارد از جمله اینکه استانهای لرستان، قزوین و فارس استانهایی با بیشترین میزان کودکآزاری هستند و کمترین میزان کودکآزاری مربوط به استانهای سیستان و بلوچستان، بوشهر و خراسان است.
وی افزود: لرستان با ۱۷.۶ درصد، قزوین با ۱۵.۷ درصد، فارس با ۱۳.۷ درصد بیشترین آمار کودکآزاری را به خود اختصاص دادند، این در حالی است که کودکآزاری در سیستان و بلوچستان ۰.۷درصد است.
کردونی با اشاره به اینکه ۴۰.۸ درصد کودکآزاری در کشور مربوط به کودکآزاری غفلت است، بیان داشت: ۴۰.۰ درصد کودکآزاری جسمی، ۱۳.۰ کودکآزاری روانی و ۳ درصد نیز کودکآزاری جنسی در کشور وجود دارد. در سال ۹۳ کودکآزاری ۲۰ درصد رشد داشته است. وضعیت کودکان در برخی نقاط کشور مناسب نیست و مسئله کودک و حل مشکلات از این دست سیاستهایی خاص منطقه را میطلبد یعنی نمیتوان برای کودکآزاری در ایلام یا تهران به یک شکل عمل شود.
وی افزود: NGOها و سازمانهای مردم نهاد باید با کمک اورژانس اجتماعی فعالیت مداخله را یاد بگیرند و از تجارب همدیگر استفاده کنند.
کردونی گفت: در تهران NGOها علیرغم همه مشکلات و سختیها دسترسی بیشتری برای حل مسائل دارند. باید بتوانیم وضعیت را در استان و شهرستانها نیز ارتقا دهیم. معتقدم در حوزه برخورد با آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه با مسئولیتپذیری بیشتری خود را درگیر مسائل کرده است اما باید به کمک سایر دستگاهها به این حوزه ورود کنیم تا باب گفتوگو باز شود.
وی افزود: NGOها باید پروتکل داشته باشد و مشخص شود که چطور باید در زمان نیاز مداخله کند و با چه اقداماتی حق دخالت دارند. به عنوان زبان گویای مردم و جامعه هدف باید تمامی دستگاهها نقد شوند چرا که به تنهایی نمیتوانیم اصلاح فرآیند را بدون فشار اجتماعی شاهد باشیم.
کردونی گفت: NGOها و اورژانس اجتماعی یک ساختار انتزاعی ذهنی نیستند. شاید تعامل بین این دو کم بوده است. هدف از برگزاری این جلسات افزایش تعامل است. یکی از بحثهایی که در حوزه اورژانس اجتماعی وجود دارد راستیآزمایی تماسهای تلفنی است. باید این تفاوت را برای NGOها قائل شویم یعنی بین تماسهای یک شهروند عادی و تماسی که مددکار با اورژانس اجتماعی میگیرد تفاوت قائل شد. راستیآزمایی را در تماس NGOها در نظر نگرفت و با سرعت بیشتری به این مسئله رسیدگی کرد.
در ادامه جلسه لیلا ارشد مدیرعامل خانه خورشید بیان داشت: اطلاعاتی در مورد افزایش تعداد اتومبیلهای اورژانس اجتماعی منتشر میشود. آیا پایش و ارزیابی صورت گرفته که به بهبود شرایط منجر شود تا متوجه شویم راهکارهایی که در پیش گرفتهاید موجب بهبود شرایط شده است. اگر این نتیجهگیری حاصل شد یعنی کار درست انجام شده است در غیر این صورت باید در روند این کار تجدیدنظر کرد.
وی افزود: انتظار این است که قوانین حمایتی برای مددکاران ایجاد شود. همچنین این مسئله که اورژانس اجتماعی و مددکار بدون حکم قضایی اجازه وارد شدن به منزل را ندارد نیز مشکلساز است. هنوز هم کودک را به عنوان یک وسیله که متعلق به پدر است در نظر میگیرند و تا وقتی که اصلاحاتی در این خصوص صورت نگیرد مداخلهها راه به جایی نخواهد برد و این موجب آسیب جدی به کودک میشود.
ارشد تاکید کرد: بدون پیشگیری سطح یک و دو چگونه باید کودکآزاری کاهش پیدا کند. انتظار این است که از آموزش و پرورش خواسته شود شیوه فرزندپروری را به پدر و مادر آموزش دهند. نیازمند آموزشهای اجتماعی هستیم و کمیته تعامل NGOها و اورژانس اجتماعی حرکت مناسبی در این راستا است.
حسینپور مدیرعامل انجمن حامیان کودکان کار در ادامه نشست بیان داشت: اگر حضور در این جلسه نتیجه خاصی نداشته باشد اما باعث دیده شدن حضور ما در جامعه بشود هم خوب است. امیدوارم روزی ما را هم در سیاستگذاریها دخیل کنید اما سوال این است که خروجی اورژانس اجتماعی تا امروز چه بوده است. من این سوال را به عنوان شهروندی مطرح می کنم که در محلهای زندگی میکنم که هر روز از پنجره خانهاش شاهد انواع آسیبهای اجتماعی است.نوجوانان ۱۵ یا ۱۶ سالهای که تزریق میکنند نیز از این منظره قابل رویت است.
وی افزود: شاهد نوجوانان ۱۵ یا ۱۶ سالهای هستیم که پس از تزریق دچار خارش میشوند و مجبوریم از پشت میلهها به آنها یخ بدهیم که بر روی بدن خود بمالند. حال سوال اینجاست اورژانس اجتماعی چه نتیجهای داشته است.
زهرا رحیمی مدیرعامل جمعیت امام علی (ع) گفت: سیستم اورژانس اجتماعی مثل این است به شخصی گاری بدهند و از او بخواهند به کره ماه برود. اورژانس اجتماعی در شمال تهران با موارد خودکشی مواجه است اما در محلات حاشیه کودکآزاریهایی توسط والدین انجام میشود که به دلیل پشتیبانی نامناسب این شائبه را در خانواده کودک ایجاد میکند که قرار است بچه را از آنها بگیرند. نوع برخورد باید تغییر کند.
وی افزود: در برخی مناطق آسیب به حدی است که نمیتوانیم انتظار داشته باشیم بچهها با اورژانس اجتماعی تماس بگیرند و کمک بخواهند. باید یکسری مداخلهها را در این مناطق داشته باشیم و یا سامانهای تبیین شود تا با اپلیکیشن زمانی که اتفاقی رخ می دهد از وجود نزدیکترین مددکار اورژانس اجتماعی به محل حادثه اطلاع کسب شود تا در موارد اورژانسی از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.
مدیرعامل جمعیت امام علی (ع) با اشاره به یکی از موارد نابلدی مددکار اورژانس اجتماعی بیان داشت: به طور مثال مسئول اورژانس اجتماعی با کودک معتاد مواجه شد و با ما تماس گرفت که باید چه کاری انجام دهد؟
احمد خاکی سرپرست معاونت امور اجتماعی بهزیستی در ادامه جلسه گفت: در سال جاری ۱۰ جلسه برای سیاستگذاری داشتهایم و از تمام ظرفیتهای NGOها برای این کار استفاده میکنیم. ۶هزار و ۵۰۰ کودک در سطح استان در مراکز بهزیستی خدمات دریافت میکنند و اگر اورژانس اجتماعی خدمترسانی نمیکرد مشخص نبود چه اتفاقاتی رخ می داد. در بحث بودجه مددکاران با مشکلاتی مواجه هستیم مثلا یک کودک معتاد که باید مراحل درمان آن طی شود تقریباً ۳۰ میلیون تومان هزینه اقدامات انجام شده برای این کودکان می شود. همین امر موجب شده شناسنامه برخی از همکاران در گرو بیمارستان ها یا سازمانهایی باشد که باید به وضعیت این کودکان رسیدگی کنند.
یوسفزاده سرپرست مرکز اورژانس اجتماعی نواب بیان داشت: با توجه به تغییر ادبیات اجتماعی کشور توقع از اورژانس اجتماعی افزایش پیدا کرده است. هدف از فعالیت اورژانس اجتماعی مداخله است. ۱۷ هزار تقاضا ظرف شش ماه داشتهایم آیا میدانید که برای رسیدگی به همه اینها و یا راستیآزمایی آن چه کار سختی برای مسئولین اورژانس وجود دارد؟ مرکز نواب تمام وقت در اختیار NGOها است اما دستورالعمل برای ورود به مسائل کودک مشخص شده است. ما ضابط قضایی نیستیم و وظیفه داریم امکان ادامه زندگی کودک را در خانواده فراهم کنیم.
مهدی صمیمی مدیرمسئول کیلینیک اجتماعی همپا در ادامه جلسه گفت: کلینیکهای مرکز اجتماعی از نیروهای متخصص استفاده میکند.
وی افزود: همچنان مراجعه به اورژانس برای دریافت کمک نقدی است چرا که هنوز هم برای مردم شناخته شده نیست. یکی از مهمترین اقداماتی که وزارت کار و بهداشت باید با هم انجام دهند به کار گرفتن مددکاران اجتماعی است که در همین حوزه تحصیل کردهاند نه اینکه مثلاً یک پرستار مددکار شود. اگر بخواهیم وضعیت بهتر شود باید نیروهای متخصص را در جایگاه خود قرار دهیم. باید پیمایش ملی را برای رسیدن به تعداد کودکازاریهای دقیق در کشور و شناسایی وضعیت کودکان انجام دهیم. در سطح محلات نیز باید پایگاههای خدمات اجتماعی فعال شوند و اطلاعات را در اختیار سازمان ها قرار دهند تا در این حوزه اتفاقات خوبی رخ دهد.
براساس این گزارش در پایان جلسه کردونی از حاضرین درخواست کرد که گزارشی از مشکلات در حوزه اجتماعی را تدوین کنند و اطلاعات دقیقی به وزارت کار ارائه دهند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com