چه كسي بايد پشت سكان سينما بنشيند

سينماي ايران همچنان بدون راهبرد و ايده مركزي مشخصي به راه خود ادامه مي‌دهد و سياستگذاري ها بيش از اينكه منطبق بر رهيافت‌هاي شفاف و اصولي باشند باري به هر جهت پيش مي‌روند و طبيعي است كه از دل رويكردهاي بدون برنامه ريزي كلان و افق مشخص دستاوردهاي تحول زا نيز بيرون نمي‌آيد.

به نظر مي‌رسد انتخاب فرد اصلح براي اداره امور سينمايي كشور بايد برخلاف گذشته با كمرنگ تر كردن نگاه‌هاي سياسي به سرانجام برسد. سينما به مديري احتياج دارد كه بيش از نگاه سياسي با رويكرد ملي اين حوزه را مديريت كند؛ فردي كه بيش از منافع حزبي و گروهي آن هم از نوع سياسي، منافع عمومي و ملي را در نظر بگيرد و افق راه را با دورنگري بيشتري ترسيم كند.

از اين منظر اداره امور سينمايي به فردي نيازمند است كه علاوه بر شناخت اقتضائات مختلف كشور در عرصه‌هاي گوناگون براي انطباق دادن محتواي آثار با اهداف كلان، در مديريت سينما به روز بوده و در سال هاي اخير در بطن و متن فعاليت هاي اين حوزه فعال بوده باشد.

سياست‌زدگي آفت بزرگي در اداره امور فرهنگي محسوب مي‌شود؛ آفتي كه مدير سابق سازمان سينمايي تا حد زيادي از بابت آن به سينماي كشور لطمه زد و در پايان كار نيز مأموريت اداره ستاد انتخاباتي براي متقاعد كردن سينماگران جهت حمايت سياسي از يك جناح به او واگذار شد. لازم است كه سازمان سينمايي به مديري جوان‌تر، ايده پردازتر و كنش مند تر سپرده شود، مديراني چون محمدمهدي حيدريان پيش از اين توان و ايده و فكر خود را ارائه داده‌اند و گمان نمي‌رود كه بتوانند حرفي نو و عملي بديع از خود بروز دهند. سينماي ايران اين روزها با افزايش سالن ها در نقاط مختلف كشور به واسطه مشاركت بخش خصوصي نيازمند مديري است كه براي صنعتي شدن اين هنر برنامه مدون و راهگشا داشته باشد.
صنعتي شدن سينماي ايران در اين دوران كه گرايش خاصي به سوي سينماي تجاري در ميان فيلمسازان داخلي ديده مي‌شود و بيش از همه ژانر ساده و كم خرج كمدي آن هم از نوع نازلش دستمايه كار قرار مي‌گيرد، نيازمند تزريق فكر و برنامه‌اي تازه جهت سمت و سو دادن به محتواي آثار است.

سينماي ايران نيازمند پرهيز از رويكردهاي مبتني بر رشد سينماي جشنواره‌اي و اتخاذ نگاه به درون است. مدير جديد سازمان سينمايي بايد براي صنعتي كردن سينماي كشور راه سينماي جشنواره‌اي در كشور را به سمت سينماي مردمي تغيير دهد.

اين گرايش در سينما احتياج به سياستگذاري و نگاه تحول خواه يك مدير كارآمد و توانا دارد تا راه سينماي منطبق با منافع ملي را هموار كند و بستري براي سينماگران بسازد كه در آن دست به توليداتي بزنند كه مخاطب انبوه را با سينماي ايران آشتي بدهند. براي نيل به اين مقصود وزير ارشاد دولت دوازدهم بايد انتخابي هوشمندانه و سرنوشت‌ساز را رقم بزند.