اعتقادات و لحظات خصوصی تان را برای خود نگه دارید

گروه فرهنگی: بدون تردید تبعات اتفاقی که در سوییس رخ داد و تهران را تحت الشعاع قرار داد، سبب شده است برخی بر موج بحران سوار شده و در صدد ماهیگیری از آب گل آلود باشند.

به گزارش بولتن نیوز،اختصاص تیتر یک برخی رسانه های غربی به موضوع آزاده نامداری و مانور بر دورویی و نفاق نشان می دهد ابعاد این قصه از آنچه تصور می شد، بزرگ تر است.

 در این راستا توجه به دو مساله اساسی باید مد نظر قرار گیرد.

 اول – درست در موعدی که عکس ها و فیلم های نامتعارف این مجری تلویزیونی منتشر شد، برخی با مانور بر این مساله که نباید وارد حریم خصوصی دیگران شد و انتشار عکس های بی حجاب و خصوصی زن مسلمان خود می تواند گناهی بزرگ تلقی شود، در صدد برآمدند احترام به حریم خصوصی را به جامعه ایران گوشزد کنند. جامعه ایران در سال های اخیر نشان داده است که علاقه فراوانی نسبت به ورود به زندگی خصوصی افراد مشهور دارد و در نتیجه فیلم های خصوصی، تصاویر عروسی، عکس های خانواده های افراد مشهور و ... همواره در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی دست به دست می چرخد.

 تلاش برای عدم ورود به حریم خصوصی افراد نیز متاسفانه در سال های اخیر ثمری نداده است و جامعه ایران هنوز نتوانسته است حریم خصوصی خود و دیگران را شناسایی کرده و به رسمیت بشناسد.

 دو – متاسفانه در این مسیر برخی از چهره های مشهور خود نیز عاملی برای برخوردهایی از این دست در جامعه هستند. خصوصی ترین لحظات زندگی افراد در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در دسترس قرار می گیرد. زوج بازیگر یا مجری یا فلان چهره مشهور، لحظات عاشقانه و مکنونات قلبی شان را برای مخاطبان خود آشکار می کنند و خرسند از فالورهای میلیونی، تلاش دارند نظر مثبت کاربران را به خود جلب کنند. بوسه های عاشقانه، سخنانی سرشار از عشق و ... پای ثابت مصاحبه ها و عکس ها و ... هستند اما وقتی پای بحران به زندگی افراد باز می شود، به سرعت مخاطبان را نشانه رفته و می گویند وارد حریم زندگی خصوصی ما نشوید.

 بدون تردید رفتارهای ابتدایی چنین نتایجی را به بار می آورد. وقتی کسی درباره رفتار و منش خود تبلیغاتی بیش از واقع می کند و افتخار به نوع حجابش را به عنوان مانیفست رفتاری اش در نظر می گیرد، باید در انتظار چنین اتفاقاتی باشد.

 نتیجه گیری

هیچ انسانی مبرا از خطا نیست. هر آنچه رخ داده است، از سوی برخی مخالفان حجاب نباید به ابزاری برای حمله به جامعه دینی ایران شود. لازم است در این حوزه دقت بیشتری از سوی دلسوزان ایران و فرهنگ ایرانی مبذول شود تا اتفاقی ناگوار از این دست به ابزاری برای حمله به بنیان های اعتقادی دین تبدیل نشود.