روحانیت باید به علوم روز مجهز باشد تا برای جامعه امروزش مثمر ثمر باشد

گروه فرهنگی: در یادداشت پیش رو سید محسن عبداللهی که پیرامون سالروز شهادت امام صادق علیه‌السلام نگاشته شده، معتقد است: درگیری های سیاسی بنی امیه و بنی عباس باعث شده بود که آن ها از مخالفان خود غافل شوند. همین امر موجب شد که این دو امام بزرگوار از فرصت به وجود آمده نهایت استفاده را ببرند و شروع به نشر معارف و علوم به صورتی گسترده بنمایند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:

روی کار آمدن منصور و شهادت امام صادق (ع) را می توان پیچی تاریخی در اسلام نام نهاد؛ زیرا این دو رویداد در دراز مدت باعث شد که انحرافات در اسلام رو به فزونی بگذارند و روند مثبت و پیشرفت روز به روز علوم گوناگون کم کم متوقف شود و عالم اسلام که درگیر جاهلیت شده بود، از لحاظ علمی درجا بزند و کار به جایی برسد که امروز فاصله علمی و تکنولوژیک کشورهای اسلامی با کشورهای سطح اول علمی دنیا بسیار زیاد باشد.

طبق مدارک تاریخی دوره زندگی امام باقر (ع) و امام صادق (ع) بهترین دوره برای روشنگری و گسترش معارف و علوم بوده است. درگیری های سیاسی بنی امیه و بنی عباس باعث شده بود که آن ها از مخالفان خود غافل شوند. همین امر موجب شد که این دو امام بزرگوار از فرصت به وجود آمده نهایت استفاده را ببرند و شروع به نشر معارف و علوم به صورتی گسترده بنمایند. علومي مانند فقه، تفسير قرآن، ادب و شعر، رجال و حديث، جغرافيا و ستاره شناسي و فيزيك و بسیاری از علوم دیگر در کلاس های درس امام صادق (ع) تدریس می شد.

اما با شهادت ایشان این روند متوقف شد و کم کم چنان فضا خفقان آور گشت که دیگر چیزی از حقایق باقی نماند و جامعه اسلامی به سرعت به سمت نزول پیش رفت. این روند تا جایی ادامه پیدا کرده است که امروز نیز دامن گیر اسلام گشته است. پیدایش بدوی هایی همچون داعش و انحرافات گسترده عقیدتی و جمود فکری و خرافات بی پایه همه ثمره همان سرکوب های دوران ائمه اطهار علیهم السلام می باشد.

 ما امروز حتی اگر سایر مکاتب جهان اسلام را در نظر نگیریم، تنها وضعیت امروز شیعیان امام صادق (ع) را نیز می توان محصول همان انحرافات دانست. بالاتر ذکر شد که کلاس های درس امام صادق (ع) تنها محدود به دروس دینی نبوده اند و همه علوم را شامل می شدند؛ اما در دوره هایی در حوزه های علمیه با علوم دیگر به غیر علوم دینی مخالفت جدی به عمل می آمد. جالب است که امام صادق خود یک فیلسوف بودند، اما در همین حوزه های علمیه به دوره ای می رسیم که فلسفه و منطق حرام می شود و آن عالمی که نسبت به این علوم تسلط دارد نیز نجس.

انحرافی تا به این حد قطعا فاجعه ای است که نه در میان اهل تسنن که ایشان نیز جای بحث بسیار دارند، بلکه در میان اهل تشیع و در میان علمایشان این اتفاقات به وقوع پیوسته است. هنوز هم در بعضی مواقع از گوشه و کنار شنیده می شود که برخی از علما با علوم جدید مشکل دارند. در صورتی که حضرات اگر کمی اهل تحقیق بودند بی شک متوجه می شدند که این علوم جدید و تکنولوژی های موجود، همگی دنباله همان علومی بودند که زمانی وظیفه گسترش آن ها را دانشمندان عالم مسلمان به عهده داشتند.

اما امروز باز هم اوضاع نسبت به صد سال قبل بهتر است و طلاب جوان حوزه های علمیه تنها به دروس حوزوی اکتفا نمی کنند و علوم دیگر را نیز مورد توجه قرار می دهند و در همه زمینه ها به کسب علم می پردازند تا بتوانند بهتر از گذشته با مردم ارتباط برقرار کنند و در مقابل انحرافاتی که هر روز بیش از گذشته است، وظیفه هدایت گری خود را بهتر انجام دهند. واقعیت نیز این را می گوید که اگر در برخورد با علوم گوناگون هم چنان نسخه های قدیمی استفاده می شد، بی شک در مقابل این حجم از اطلاعات منتشره نمی شد تاب آورد و راهی جز پذیرش شکست باقی نمی ماند. اگر هم در دوره ای اتفاقی این چنینی رخ داده است تنها باعثش همین مقابله با علوم جدید بوده است که عدم شناخت و همراهی عالمان دینی باعث به وجود آمدن تعارضات و انحرافاتی جدی شد؛ که اگر علما در برخی موارد با دید مثبت ورود می کردند قطعا می توانستند به گونه ای درست به آن علوم شکل دهند.