این‌همه آشفته‌حالی
در نگاهی واقع‌بینانه، بازیگر عصبی و غیرقابل‌پیش‌بینی موصوف، نیازی به ترحم ندارد، اما اگر واقعا به لحاظ وضعیت خاص خود یک‌باره از کوره درمی‌رود و هرچه دل تنگش می‌خواهد نثار طرف مقابل می‌کند، خب بدیهی‌ترین شیوه عقلانی این است که این خانم محترم را برای این‌گونه نشست‌های عمومی و رسانه‌ای دعوت نکنیم
گروه فرهنگ و هنر: در یادداشت پیشه رو که جواد طوسی نگاشته معتقد است: از سوی دیگر می‌توان با
درنظرگرفتن بیماری خانم بازیگر و شرایط روحی او منصفانه‌تر رفتار کرد و
سروصدای الکی راه نینداخت.
به گزارش بولتن نیوز متن این یادداشت که در روزنامه شرق نیز منتشر شده به شرح زیر است:
باز تاریخ به شکل بدش
تکرار شد. قبل از انقلاب خبرنگار یک مجله هفتگی پرتیراژ، از بازیگر محبوب و
مستعد آن دوران در شمال سیلی خورد و کار به شکایت در دادسرا کشید و با
عذرخواهی بازیگر، قضیه ختم‌به‌خیر شد، اما به‌هرحال این نحوه برخورد
غیراخلاقی بازیگر فیلم‌های «قیصر»، «گوزن‌ها» و «تنگسیر»، در نزد طرفدارانش
ذهنیت منفی به‌جا گذاشت.
حالا در این جامعه متکثر که خبرنگار و خبرنگاری
تعریف دیگری پیدا کرده و ظرفیت بازیگران و سوژه‌های هنری باید زیاد باشد،
خانم بازیگر نه‌چندان‌مطرحی در نشست رسانه‌ای یک مجموعه تلویزیونی از کوره
درمی‌رود و حرف‌های پرت و نامربوطی به یک خبرنگار جوان می‌زند و در ادامه
بدون توجیه قابل‌قبول به منتقدان هم گیر می‌دهد. خب از یک زاویه می‌توان
موضوع را جدی گرفت و در برابرش واکنش صنفی نشان داد تا به اسم «انجمن
منتقدان و نویسندگان سینمایی» دل بخشی از همکاران و هم‌صنفان خنک شود و به
این شیوه مرضیه رفع مسئولیت نیز صورت گیرد.
از سوی دیگر می‌توان با
درنظرگرفتن بیماری خانم بازیگر و شرایط روحی او منصفانه‌تر رفتار کرد و
سروصدای الکی راه نینداخت. البته در حالت اخیر با توجه به فضای نامتعادل
موجود حتما از جانب اهالی مطبوعات و رسانه متهم به محافظه‌کاری می‌شوی و
عده‌ای خواهند گفت که وظیفه انجمن منتقدان در این‌گونه مواقع در برخورد با
چنین هتاکی‌هایی چیست؟ دراین‌میان، معلوم نیست مجری خیلی باحال آن برنامه
تلویزیونی که دارد با شعار «ما خیلی خوشحالیم» پولش را درمی‌آورد و در
کانون فقر و مشکلات اقتصادی وانمود می‌کند «خنده بر هر درد بی‌درمان
دواست»، چه می‌گوید و حرف حسابش چیست؟ جانبداری از بازیگر خاطی که میهمان
یکی از برنامه‌هایش بوده و طنازی لوس علیه خبرنگاران را باید نوعی حمیت
صنفی باحال بدانیم؟!
در نگاهی واقع‌بینانه، بازیگر عصبی و غیرقابل‌پیش‌بینی موصوف، نیازی به ترحم ندارد، اما اگر واقعا به لحاظ وضعیت خاص خود یک‌باره از کوره درمی‌رود و هرچه دل تنگش می‌خواهد نثار طرف مقابل می‌کند، خب بدیهی‌ترین شیوه عقلانی این است که این خانم محترم را برای این‌گونه نشست‌های عمومی و رسانه‌ای دعوت نکنیم، اما ظاهرا رسانه و ژورنالیسم رسانه‌ای نیز در این آشفته‌بازار سوراخ دعا را گم کرده و برای گرم‌کردن تنور یک سریال در ماه مبارک رمضان، حاضر است نویسنده فیلم‌نامه را بی‌خیال شود، ولی این خانم که شرایط روحی و گفتاری متنوع و ناهنجار خودشان را دارند و با تأخیر طولانی در آن نشست تشریف می‌آورند، حتما باید در آن میزانسن قرار گیرد و میان‌دار مجلس باشد.
خلاصه که هنگامه غریبی است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
