تلخ و شیرین ماه عسل

گروه سینما و تلویزیون: «ماه عسل» برنامه ای که ویژه ماه رمضان از صدا و سیما پخش می شود وارد دوازدهمین سال حضور خود روی آنتن شد. برنامه ای که علیرغم حاشیه ها و نقد هایی که به آن وارد می شود یکی از پرمخاطب ترین تاک شو های تلویزیون در سال های اخیر است. به طور قطع ویژگی پر مخاطب بودن هر برنامه چالش های فراوانی را برای آن به وجود می آورد. از شوخی هایی که با مجری برنامه می شود تا نوع پوشش احسان علیخانی همواره مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. علیخانی طی این سال‌ها توانسته طرفداران زیادی برای خود دست و پا کند که به موازات آن افرادی نیز او را دوست ندارند. واکنش ها به او در شبکه های اجتماعی همواره به دو دسته شیفتگان و منتقدان سر سخت تقسیم شده‌است. طی سال های گذشته مهمترین ایرادی که به ماه عسل گرفته می شد تحریک احساسات مردم و گاه استفاده ابزاری از مهمانان برای در آوردن اشک مردم پای تلویزیون بوده است. بغض های مجری جوان این برنامه همواره مورد شوخی کاربران شبکه های اجتماعی قرار گرفته است به گونه ای که رامبد جوان در برنامه خندوانه با حضور احسان علیخانی برخی از این شوخی ها را برای او بازگو کرد. امسال این برنامه باز هم روی آنتن رفت تا اولین مهمان آن مرتضی مهرزاد ومادرش، پدیده چالوسی والیبال نشسته ایران باشد.

به گزارش بولتن نیوز، به نظر می رسد این برنامه تقریباً با همان رویکرد سابق خود امسال نیز مهمان سفره های افطار مردم ایران است. هر چندآنطور که احسان علیخانی تهیه کننده و مجری این برنامه پیش از این نیز اعلام کرده بود اتاق فکرش با برگزاری جلسات متعدد در زمینه های مختلف کار خودشان را تقریبا یکسال پیش از آغاز پخش برنامه شروع کرده‌اند و یکی از تفاوت های پروسه پیش تولید این برنامه در سال 96 با سال های گذشته اش ارتباط بیشتر با مراکز تحقیقاتی/ پژوهشی، آسیب شناسی های متعدد درباره موضوعات مختلف، برگزاری جلساتی با کارشناسان و صاحبنظران در زمینه های گوناگون است. تفاوت دیگر نیز تیتراژ این برنامه است که با صدای محمد علیزاده پخش می شود.

بنا بر اعلام روابط عمومی برنامه، «ماه عسل ۹۶» یکی از موضوعات اصلی خود را در دوره تحقیق و پژوهش به سبک زندگی اختصاص داده و پیش بینی می شود که یکی از محورهای اصلی امسال نیز همین موضوع باشد.

اما باید دید ماه عسل می‌تواند همچنان به عنوان یک تاک شوی تلویزیونی با وجود رقبای دیگری مانند رامبد جوان در «خندوانه» و مهران مدیری در «دورهمی» یکه تاز صید مخاطب در سیمای کشور باشد.

هر چند تفاوت برنامه ماه عسل با سایر تاک شوهای تلویزیونی در ستاره محور نبودن آن است. در واقع قالب برنامه های تاک شویی، شخصیت محور و ستاره گرا بوده که اعتبار و جذابیت برنامه خود را از حضور مهمانان خود می گیرد. اصلا هم مهم نیست که گپ و گفتی که بین مجری و مهمان اتفاق می افتد چقدر جذاب باشد مهم حضور یک چهره مشهور است تا مخاطبان زیادی را به پای تلویزیون بنشاند.

اما در ماه عسل با چهره های گمنام و مهمانان معمولی که البته شاید قهرمان های واقعی باشند برنامه ای شکل گرفت که بیش از برنامه های سال قبل گُل کرد و مخاطبان زیادی را یک ساعت قبل افطار پای تلویزیون نشاند. ریشه این جذابیت را باید موضوع و نحوه ورود و پرداختن به آنها دانست.

پیش از این مدیر اجتماعی شبکه سه گفته بود که برنامه ماه عسل بدون احسان عیلخانی جذابیت ندارد. هرچند این مجری توانسته مخاطبان زیادی را با نوع اجرا خود پای تلویزیون بنشاند اما منتقدان سرسختی نیز از شیوه تهیه و اجرای علیخانی وجود دارند. رضا ساکی تهیه کننده برنامه های رادیویی و طنز پرداز در صفحه اینستاگرامی خود با عنوان چند پرسش درباره ماه عسل نوشت:« آیا مجری های بهتر از آقای علیخانی برای برنامه ای مانند ماه عسل نداریم؟ آیا تهیه کنندگان جوان و خوش ذوق در تلویزیون نداریم؟ آیا هستند کسانی که طرح های جذاب برای ماه رمضان داشته باشند؟آیا آنها دیده می شوند؟ آیا اگر یک نفر کاری را در رسانه شروع کرد تا آخرالزمان مالک آن است؟ آیا چقدر از ماه عسل حق تلویزیون و چقدر آن حق الناس است؟ آیا اگر یک شبکه در وقت منتهی به اذان، برفک پخش کند و آن برفک در نظر سنجی ها رتبه بیاورد دلیل خوب بودن برفک است یا به دلیل آن است که مردم عادت دارند قبل از اذان تلویزیون را روشن کنند؟»

آنچه مشخص است علیخانی و مجموعه ماه عسل همواره مورد نقد بسیاری از کارشناسان و مردم بوده است. اما به طور قطع حتی سرسخت ترین منتقدان نیز گاهی پای برنامه علیخانی می نشینند.

یکی از نقدهایی که به برنامه ماه عسل طی سال های اخیر می شد درآوردن اشک مردم با ایجاد فضای احساسی در برنامه بود. موضوعی که بعد ها به سوژه طنز هم تبدیل شد. علیخانی در برنامه خندوانه گفت که به دلیل همین اظهار نظرها در برنامه ای که به شدت فضایی احساسی ایجاد شده بود و مادری بعد 30 سال فرزندش را می دید جلوی بغض و گریه خود را گرفتم. اما سال گذشته مهراب قاسمخانی طنزپرداز و نویسنده نیز در این خصوص واکنش نشان داد و گفت: «اول: گریه دار بودن یا تاثیر گذار بودن ژانر هستن. اشکال نیستن. مثل خنده دار بودن که امتیاز نیست. شما می‌تونید بر اساس سلیقه تون ژانرى رو بیشتر دوست داشته باشید ولى استفاده از اسم یک ژانر به عنوان ایراد نشونه بى سوادى شماست. 

دوم: برنامه ماه عسل شاید برنامه کاملى نباشه ولى در مقایسه با استاندارد هاى بقیه برنامه هاى گفتگو محور تلویزیون از نظر اجرا، پروداکشن، دکور و غیره کیفیت بسیار قابل قبول ترى داره. در نتیجه وقتى شما چشمتون رو روى اون همه برنامه بى کیفیت بستین و ماه عسل رو مورد نقد قرار میدین احتمالاً مشکلتون از جاى دیگه می باشد.

سوم: صورت پلاستیکى و اشک تمساح و غم فروش و این واژه‌ها نقد نیستن. ناله و نفرینن. شما نمی‌تونید ژست روشنفکرى و دلسوزى بگیرید و از این واژه ها استفاده کنید. بهترین تصویرى که میشه از شما توى ذهن بیاد اینه که چادر بستین دور کمرتون و دارین خودتون رو چنگ میزنین. 

چهارم: با استاندارد تلویزیون ما که هیچ، با هر استانداردى احسان علیخانى مجرى خوش چهره و خوش بیانیه. 

پنجم: میزان دستمزد چهره هاى هنرى و ورزشى در تمام دنیا نسبت مستقیم داره با تاثیر گذارى و محبوبیتشون. یعنى فوتبالیستى که توى لیگ برتر بازى می‌کنه دستمزد خیلى بالاترى میگیره از فوتبالیست لیگهاى یک و دو. توى همون لیگ برتر هم فوتبالیست هاى بهتر و محبوب تر دستمزد بسیار بالاترى میگیرن از بقیه فوتبالیست هاى همون لیگ. در سینما و تلویزیون هم دقیقاً همینطوره. در نتیجه وقتى یک مجرى یا یک برنامه باعث جذب بیننده بیشتر و آگهى بیشتر میشه و تاثیر بیشترى میذاره منصفانه و منطقیه که دستمزد خیلى بالاترى بگیره.»

منبع: ابتکار