جالب است بدانید که این تالاب توسط پیشنهاد شخصی یکی از بومیان و از اهالی روستای دمبدف به نام آقای دادکریم شیخ زاده احداث شده است. کمک اهالی و حمایت وزارت نیرو در سال 1362 و در اختیار گذاشتن دستگاه های کشاورزی، کمک بزرگی به این کار کرده است. با توجه به بارندگی خوبی که در تالاب بود، مدت بسیار زیادی منطقه را سرسبز کرد بود و پرندگان مهاجر و غیربومی زیادی به این تالاب صورتی جلب شده اند. بررسی هایی که در این مدت در مورد آبزیان و موجودات زنده این منطقه انجام شده است، حضور بیش از 93 گونه پلانکتون گیاهی، 31 گونه پلانکتون جانوری، 64 گونه نرم تنان، 85 گونه ماهی، 24 گونه سخت پوست، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از جلبکها در این تالاب شناسایی شده اند. تالابی که هم زیبا است، هم بکر است و هم باعث بهتر شدن اوضاع زندگی این همه گونه جانوری و گیاهی شده است.
اوج زیبایی جزر و مد قرمز چابهار هم که جزو دیدنی های سواحل جنوبی استان سیستان و بلوچستان است، در تالاب صورتی دیده می شود. برای پیدا کردن دلیل رنگ صورتی این تالاب باید سفر به چابهار کرد، ابتدا از نزدیک دید و درنهایت علاوه بر حرف های محلی ها، به جواب محقق ها نیز توجه کرد. رنگ صورتی به خاطر وجود پلانکتون ها و فعالیت آنها است. پلانکتون های گیاهی که 90درصد آنها را تشکیل می دهند، مواد آلی و معدنی بالا در رودخانه ها و خورهای متصل به دریای عمان و خلیج فارس، باعث می شود که فعالیت بیولوژیکی آنها در بعضی از فصول به طرز چشمگیری بالا برود. به طوری که جریانات دریایی که از طوفان های مونسون به حرکت در میآیند زیبایی آن را دو چندان می کنند. این فعالیت در ماه های آخر سال و اول فروردین، نمود بیشتری دارد. گونهی خاص نوكتیلوكا میلیاروس در اثر همین جزر و مدها درمنطقه خلیج گواتر به وجود می آید. و ماه های بهمن و اسفند و فروردین، بیشترین تولید را دارند. پلانکتون های گیاهی باعث ایجاد فرآیندهای مختلف از جمله رنگ صورتی تالاب لیپار و همچنین فرآیند «رد تاید» یا «كشند قرمز» از جمله فرآیندهای بیولوژیكی در محیطهای آبی می شوند. این فرایند ردتاید نقش بزرگ و تاثیرگذاری در زنجیره غذایی موجودات این تالاب و انرژی در اکوسیستم آبی این منطقه است.
تالاب لیپار یا تالاب صورتی، یکی از تالاب های ایران است که در جنوبی ترین نقطه ایران قرار دارد؛ در مسیر جاده ساحلی چابهار به گواتر و در ساحل دریای عمان. محلی که آب دریای عمان به آن وارد و ایستا می شود، این منطقه مناسب برای زندگی گیاهان و جانوران مختلف است. تالاب لیپار در بین یک تنگه و دره قرار دارد که به کوه مشرف است. صحنه بسیار زیبایی از تصویر گونه های مختلف بلوط و گزنه ایجاد می شود. به علاوه این که پرندگان زیادی هم مثل چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی هم در این دشت دیده می شوند و زیبایی این منظره را چند برابر می کنند. مطمئناً سفر به چنین منطقهی بکری، لذتی صد چندان خواهد داشت. بوته های پنبه وحشی زیادی هم در این منطقه قرار دارد که مردم منطقه برای استفاده در تشک و بالش از آنها استفاده می کنند. این تالاب یکی از تالاب های ایران است که مردم زیادی از ویژگی های آن استفاده می کنند. بنابراین بازدید از این تالاب را که یکی از دیدنی های چابهار و جاذبه های گردشگری چابهار است را از دست ندهید و در برنامه ریزی سفر به چابهار خودتان، یک روز را به آن اختصاص دهید.
بکر بودن منطقه چابهار، روی اسامی تالاب های آن هم دیده می شود. تالاب دشتار که در نزدیکی تالاب صورتی قرار دارد، در زبان بلوچی به معنای دختران جوانی است که هنوز ازدواج نکرده اند. البته محلی ها به آن عروس هم نیز می گویند. زیبایی درختان سرسبز این منطقه، و بکر بودن آن، دلیل اصلی استفاده از این نام است. در حقیقت این دو تالاب از بکرترین تالاب های ایران هستند، در نزدیکی هم قرار گرفته اند و از جذاب ترین جاذبه های گردشگری چابهار و دیدنی های چابهار است.