دیده شو!

به گزارش بولتن نیوز، مصطفی قاسمیان - سال هاست که برنامه های استعدادیابی (Talent Show) از شبکه های تلویزیونی کشور های مختلف دنیا پخش و معمولاً به عنوان برنامه های جذاب و پربیننده شناخته می شوند. در تلویزیون ما هم چند سالی است که این برنامه ها راه خود را باز کرده اند و در موضوعات مختلفی تولید و پخش می شوند. مخاطبان هم بنا بر علاقه شان این برنامه ها را دنبال می کنند اما مهم ترین برنامه های استعدادیابی تلویزیون ما کدام ها هستند، چه ویژگی هایی دارند و چقدر موفق بوده اند؟

 

 

خنداننده شو

رشته: استندآپ کمدی

 

داوری: اظهار نظر درباره داوری «خنداننده شو» به دلیل این که هنوز در مراحل مقدماتی قرار دارد و خنداننده ها به استودیوی برنامه نیامده اند، سخت است اما انتخاب داوران مرحله مقدماتی، خوب بوده. آتیلا پسیانی و گوهر خیراندیش سابقه کمدی خوبی دارند و کمال تبریزی هم که از موفق ترین کارگردانان طنز سینما بوده است. ولی اگر در ادامه مسابقه طولانی تر باشد، به داورانی جوان تر و شوخ وشنگ تر نیاز دارد که ریتم برنامه را نگه دارند.

مجری: فعلاً که مسابقه، مجری ندارد و مشخص نیست در آینده، خودِ رامبد اجرا را برعهده بگیرد یا به فردی دیگر واگذار کند.

 

 

هوشمندی که گروه برنامه ساز «خندوانه» درباره این مسابقه به خرج داده اند، پخش گزیده آن به صورت آیتم های چند دقیقه ای کوتاه است. به این شکل، دیگر بیم آن نمی رود که به ضرباهنگ شاد برنامه «خندوانه» لطمه بزند و مخاطب را برای لحظاتی هم که شده، خسته کند. در مجموع مسابقه «خنداننده شو» با وجودی که از سطح کلی «خندوانه» پایین تر است، ولی در قیاس با «زمانی برای خندیدن» حرف های زیادی برای گفتن دارد.

 

آقای گزارشگر

رشته: گزارشگری فوتبال

 

داوری: احتمالاً بهترین گروه داوران بین همه مسابقات استعدادیابی تلویزیون، گروه متشکل از امیر حاج رضایی و دونفر از میان عادل فردوسی پور، جواد خیابانی و مزدک میرزایی برای «آقای گزارشگر» است که هم به جذابیت مسابقه کمک می کند و هم قدرت اعتراض را از شرکت کنندگان و حتی مخاطبان می گیرد. حتی انتخاب دو گزارشگر و یک کارشناس فوتبال، ترکیب ایده آلی برای داوران این مسابقه ساخته است.

 

مجری: محمدرضا احمدی و محمدحسین میثاقی مجری های برنامه، در سطح بالایی از اطلاعات فوتبالی هستند. علاوه بر آن، استعداد طنز میثاقی و تا حدی احمدی، به بانمک شدن مسابقه کمک کرده بود.

 

 

یکی از جالب ترین نکات مسابقه «آقای گزارشگر» سوالات اطلاعات فوتبالی بود که مجری ها در مراحل پایانی از شرکت کنندگان راه یافته به این مراحل می پرسیدند و جواب های درستی که برخی از آن ها به این سوالات سخت می دادند. نکته ای که گزینش درست «آقای گزارشگر» را نشان می داد که در مراحل مقدماتی، خوره های فوتبال را از بین شرکت کننده ها انتخاب کرده بودند. علاوه بر آن، گروه برنامه ساز از قبل اعلام کرده بود که سازمان صداوسیما هیچ قولی به برنده های مسابقه نمی دهد که در پایان آن ها را جذب کند ولی با وجود این، استقبال بسیار زیادی از این مسابقه شد و چندین هزار نفر در همان روز های اول فصل اول در این مسابقه شرکت کردند!

 

قندپهلو

رشته: شعر طنز

 

داوری: داوری «قندپهلو» به عهده شهرام شکیبا و ناصر فیض است که هم به اندازه کافی نامدار هستند و هم کاریزمای لازم را برای داوری دارند. گرچه آثار چاپ شده شکیبا برخلاف فیض، وزن بالایی ندارد ولی او به خاطر سابقه مجری گری، توانسته به خوبی از پس داوری بربیاید.

 

مجری: کار رضا رفیع به عنوان مجری، به واسطه تسلط و تجربه ای که در زمینه طنز دارد، قوی است و تجربه اجرای طنز در «سلام تهران» هم به او کمک می کند. ضمن این که شوخی های غیربداهه ای که روی کاغذ نوشته و در میانه برنامه می گوید، کسالت بار از آب درنمی آید.

 

 

«قندپهلو» یک مشکل مهم دارد. این که تماشاگر حاضر در استودیو ندارد و مخاطبان باید صدای آزار دهنده خنده تکراری را که توسط کارگردان به تصویر اضافه می شود تحمل کنند. گرچه «قندپهلو» در مجموع برنامه موفقی بوده است، ولی اگر از حضور تماشاچی ها در استودیو بهره می برد، می توانست با صدای طبیعی خنده مخاطبان، جذاب تر و طبیعی تر باشد. دوران خنده های مصنوعی رایانه ای دیگر گذشته است.

 

تنها جنجالی که در این چند سال، دامنگیر «قندپهلو» شده، جنجال افشاگری رضا احسان پور است که جایگاه «قندپهلو» را به عنوان برنامه ای پرمخاطب (به خصوص در سری های قبلی که برای مخاطب تازگی بیشتری داشت) متزلزل کرد. احسان پور که در سری دوم «قندپهلو» به مقام اول رسید، در اوایل سال گذشته افشا کرد که همه شرکت کنندگان مسابقه، با تصمیم برنامه سازان، سوالات را از قبل می دانستند و بداهه سرایی در کار نبوده است!

 

زمانی برای خندیدن

رشته: استندآپ کمدی

 

داوری: گروه نصرا... رادش، حسین رفیعی، مهرداد ضیایی و شهره لرستانی، گروه درجه یکی برای داوری این برنامه نبودند. آن ها گرچه سابقه خوبی در کمدی داشتند، ولی در سال های اخیر آن قدر ها دیده نشده اند و در چشم مخاطب اعتبار لازم را برای داوری یک برنامه استندآپ کمدی نداشتند.

 

مجری: عبدا... روا با وجودی که عملکرد قابل قبولی داشت، ولی نتوانست خلاقیتی نشان بدهد تا اجرای خودش را از دیگران متمایز کند.

 

 

مهم ترین مشکل «زمانی برای خندیدن» شباهت بیش از حد آن به یک برنامه استعدادیابی صدا در شبکه ای ماهواره ای است. از دکور گرفته تا جایگاه داوران و شرکت کننده ها، همگی تقلیدی هستند اما این شباهت ها، برای کسی که آن برنامه را ندیده باشد، مشکلی ایجاد نمی کند به علاوه تلاش های شرکت کننده ها برای خنداندن داوران و مخاطب، معمولاً نافرجام است و کیفیت پایینی به مسابقه داده است.

 

شب کوک

رشته: خوانندگی

 

داوری: گروه داوری «شب کوک» متشکل از فریدون آسرایی، مهدی یغمایی، پوریا حیدری و فرهاد برنجان که از میان اهالی باسواد و کاریزماتیک موسیقی کشور هستند، به مهم ترین نقطه قوت این برنامه تبدیل شده است. با وجودی که به جز فریدون آسرایی، دیگر داوران شاید خیلی مشهور نباشند، اما در میان اهالی موسیقی، وجاهت خوبی دارند و توانستند رضایت مخاطبان برنامه را جلب کنند.

 

مجری: باربد بابایی مجری و کارگردان «شب کوک» گرچه معمولاً بامزه است ولی بعضی شوخی هایی که با شرکت کنندگان و داوران می کند، بیش از این که موجب خنده مخاطب شود، حواس  مخاطب را از اصل مسابقه پرت می کند!

 

 

مهم ترین حاشیه «شب کوک» به برخورد غیرمحترمانه پوریا حیدری با یکی از شرکت کنندگان برمی گردد که در فضای مجازی بسیار جنجالی شد. وقتی جوان شرکت کننده روی صحنه رفت و شروع به خواندن کرد، بیت اول تمام نشده، پوریا حیدری از او خواست که قطع کند! اتفاقی عجیب که انتقادات زیادی را متوجه «شب کوک» و حیدری کرد. 

 

«شب کوک» هم از روز اول با اتهامات زیادی درباره شباهتش به برنامه های استعدادیابی صدا در شبکه های ماهواره ای مواجه بود که هر بار هم با تکذیب سازندگان مواجه می شد. اما در مجموع برنامه «شب کوک» توانست در میان برنامه های پرمخاطب سیما قرار بگیرد و به عنوان یکی از برنامه های مهم استعدادیابی تلویزیون شناخته شود.