«رمز خوشبختی» علی لهراسبی برای عید

گروه موسیقی: او را «سلطان تیتراژ» لقب داده‌اند؛ اما با نگاهی به کارنامه‌اش می‌توان پی برد که هستند هنرمندانی که بیش از او برای برنامه‌های تلویزیونی تیتراژ خوانده‌اند. شاید محبوبیت آثار خواننده «فاصله‌ها» سبب شده تا به این نام ملقب شود. با این‌که می‌گوید آنقدر روی صحنه رفته که بیش از اضطراب، اشتیاق صحنه و خواندن برای مخاطبان را دارد، اما علی لهراسبی، در ایام فاطمیه امسال تجربه جدیدی روی صحنه داشت؛ البته نه صحنه کنسرت بلکه صحنه تئاتر. لهراسبی به مدت ده شب در نمایش «غبار 2» به کارگردانی محمدرضا مداحیان روی صحنه رفت و در کنار خواندن قطعه «مادرانه» در این نمایش هم ایفای نقش کرد.

به گزارش بولتن نیوز، با او که خبر دست اول همکاری‌اش با مدیر برنامه‌های جدیدش را به ما می‌دهد، درباره فعالیت‌های اخیرش گفت‌وگو کردیم.

پیش‌تر قطعه‌ای به نام «مادرانه» خوانده بودم. دست‌‌اندرکاران نمایش غبار، این قطعه را برای تیتراژ آن و بخش موزیکال صحنه آخر نمایش انتخاب کردند و نقش کوتاهی را در این قسمت بر عهده من گذاشتند. این تجربه برای من خیلی شگفت‌انگیز بود و خیلی این اتفاق را دوست داشتم.

خیلی خوب بود؛ به دلیل کیفیت بالای نمایش که مدیون تلاش آقای مداحیان و دیگر اعضای تیمشان و همچنین بازیگران توانمند و معروف آن بود، استقبال خوبی از نمایش غبار صورت گرفت. از سوی دیگر، ماهیت این نمایش ارزشی بود و بالطبع مردم از این آثار ارزشی استقبال می‌کنند.

خیر. البته در نمایش غبار هم دیالوگ نداشتم و نقشی با «زبان بدن» (body language) با همکاری آقای مداحیان طراحی کردیم و در واقع در کنار آقایان شهراز و اردلان کاوه تمرین و اجرا کردیم. هر چند بازی خاص و دشواری نداشتم اما تجربه جذابی برایم بود.

نمی‌توانم با قطعیت بگویم. بیشتر خوانندگان پیشنهاد بازیگری هم دارند. من بارها برای ایفای نقش در فیلم و سریال پیشنهاد داشتم. با این حال در ذهنم برنامه‌ای برای تجربه بازیگری نداشتم. اما تئاتر و نمایش غبار فرق می‌کرد. اگر کار با موسیقی من در ارتباط باشد و من در آن کار نقش خودم یعنی علی لهراسبی را ایفا کنم، حتما به آن فکر خواهم کرد.

نمی‌توان گفت تمایل؛ بیش از همه، وقت کافی برای بازیگری ندارم، چراکه باید همانند عرصه موسیقی، در این عرصه هم موفق باشم که نیاز به وقت و تلاش زیادی دارد. شاید در سال‌های آتی دست به چنین کاری زدم.

بله، به امید خدا کنسرت تهران در راه است و در ایام عید در شهرهای آبادان، کرمان، کیش و ... کنسرت خواهیم داشت. همچنین خبر جدیدی برای شما دارم. بتازگی قراردادی با آقای زایا سلیمان، نوازنده، موسیقی‌دان و تهیه‌کننده باسابقه موسیقی کشور امضا کردم و در واقع تمام برنامه‌های هنری من با مدیریت ایشان انجام می‌شود.

به امید خدا آلبوم جدید نیز اوایل تابستان منتشر خواهد شد.

تفاوت ویژه‌ای ندارد مگر همان تعطیلات عید و حال و هوای نوروزی مردم و شادی مضاعف آنها؛ به نظرم در نوروز مردم آرامش بیشتری دارند. در مجموع، کنسرت برای من اتفاق خوبی است و اجرای زنده را نه‌تنها من بلکه همه خوانندگان دوست دارند و برایش لحظه‌شماری می‌کنند.

فکر نمی‌کنم کسی باشد که اجرای زنده را دوست نداشته باشد. حداقل من نمی‌شناسم. اگر بحث‌های مالی را کنار بگذاریم، یک خواننده و هنرمند مزد تمام زحماتش را از نظر احساسی زمانی دریافت می‌کند که روی صحنه برای مخاطبانش می‌خواند و از طرفدارانش بازخورد می‌گیرد؛ هنگامی‌که می‌بینی مردم با تو همخوانی می‌کنند از شنیدن ترانه‌های محبوبشان لذت می‌برند. همه زندگی یک خواننده همین است. شاید مردم سال‌ها با ترانه‌های یک خواننده زندگی کنند؛ اما یک خواننده آن چند ساعتی را که روی صحنه است با مردم زندگی می‌کند.

بله، تیتراژ سریال «مرز خوشبختی‌ها» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و تهیه‌کنندگی مهران رسام را برای عید آماده کرده‌ایم که به امید خدا از شب نخست عید آغاز می‌شود و تا انتهای عید ادامه دارد.

من در مجموع ده، یازده تیتراژ خوانده‌ام. هستند کسانی که بالای 20 تیتراژ برای تلویزیون اجرا کرده‌اند. (با خنده) البته اگر سلطان تیتراژ بودم که نامم به عنوان یکی از نامزد برنامه سه ستاره می‌آمد. حمل بر خودستایی نباشد، این سوال من نیست سوال مردم هم هست. من امسال تیتراژ موفقی داشتم برای برنامه‌ای که 50 شب روی آنتن رفت، ولی در میان نامزدهای برنامه سه‌ستاره نیست. ولی نام برخی در میان نامزدها به چشم می‌خورد که خیلی شناخته شده نیستند. ای‌کاش دوستان دلایل انتخاب نامزدها و کنار گذاشتن دیگران را اعلام می‌کردند. من دو سال پیش در همین برنامه با تیتراژی که چند سال قبل از آن خوانده بودم در میان نامزدها حضور داشتم، اما باوجود خواندن یکی از تیتراژهای محبوب امسال خیر.

خدا رحمتش کند. انسان مهربان و خوش‌رویی بود. در سریال «آرام می‌گیریم» برای صحبت با دست‌اندرکاران این سریال در محل فیلمبرداری حاضر شدم. وقتی به پشت صحنه رفتم، سکانسی که حسن جوهرچی در آن بازی داشت را فیلمبرداری می‌کردند. با او سلام و روبوسی کردم. وقتی روح‌الله سهرابی کارگردان سریال به او گفت قرار است من تیتراژ را بخوانم، حسن گفت حتما تیتراژ موفقی می‌شود، شک نکنید! این خاطره آخرین همکاری ما بود. جایش خیلی خالی است.

دو تا از کارهای او با عنوان‌های «شمار غم» و «منطق»، از یادگاری‌هایی که از او دارم را در آلبوم جدیدم کار خواهم کرد. خدا رحمتش کند.

امیدوارم همه مردم کشور عزیزم از سلامتی برخوردار باشند که بزرگ‌ترین موهبت الهی است. عید نوروز را به تک‌تک آنها تبریک می‌گویم و امیدوارم لبخند هیچگاه از لبانشان جدا نشود.