آیا برنامه ششم قربانی اختلاف دولت و مجلس می‌شود؟/ مجلس 104 ماده به لایحه دولت اضافه کرده است

گروه اقتصادی: درحالی‌که دولت لایحه‌ای را تحت عنوان برنامه ششم توسعه به مجلس ارائه کرد، مجلس شورای اسلامی نسبت به افزایش تعداد ماده‌ها و همچنین لحاظ کردن موارد تاز ای در این لایحه اقدام کرد که این موضوع سبب شد مقامات دولتی مصوبه مجلس را فاقد روح کلی پیش‌بینی‌شده در لایحه بداند.

به گزارش بولتن نیوز، پیش‌ازاین نمایندگان مجلس بارها با تأکید بر اینکه آنچه تحت عنوان لایحه برنامه ششم آمده است، در حقیقت لایحه برنامه توسعه نیست و تنها احکام کلی این برنامه است، تأکید کردند که این لایحه نمی‌تواند مسیر توسعه در ایران را طی سال‌های آتی مشخص نماید.

انتقاد بی‌سابقه معاون اول رئیس‌جمهور به مصوبه مجلس در حالی اتفاق افتاد که رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم نیز با دفاع از مصوبه مجلس آنچه از سوی دولت ارائه‌شده بود را فاقد قابلیت اجرایی خواند.

هرچند پیش‌ازاین نیز بارها مقامات دولتی تغییراتی که در لوایح بودجه‌ای و برنامه‌های توسعه در مجلس اتفاق می‌افتد را از بین برنده روح کلی این لوایح دانسته‌اند اما این اولین باری نیست که حجم تغییرات، به‌طورکلی برنامه را تحت تأثیر قرار داده است.

جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور دراعتراضی شفاف گفته است دولت قبول کرد تا با مجلس در تدوین برنامه ششم توسعه همکاری کند اما لایحه‌ای را که دولت با 34 ماده به مجلس فرستاد، مجلس با 140 ماده به دولت برگرداند.

از سوی دیگر حمیدرضا حاجی بابایی گفته است: دولت برنامه ششم توسعه را به مجلس ارائه نکرده، بلکه لایحه احکام برنامه را ارائه کرد و آن‌طور که به نظر می‌رسد دولت اعتقادی به ارائه برنامه ششم توسعه به مجلس نداشته است، آنچه را که دولت در قالب لایحه احکام و یا سند برنامه ششم توسعه به مجلس ارائه کرد، جزء اسناد پشتیبان برنامه است و دولت باید «برنامه» ششم توسعه را در قالب لایحه به مجلس ارائه می‌کرد. وی افزود: مجموعه مباحث به این انجامید که مجلس شورای اسلامی با همکاری دولت و بقیه، برنامه‌ای را تعریف کند و بنویسیم.

بسیاری از کارشناسان معتقدند آنچه در دوره رسیدگی و اجرای این برنامه رخ‌داده است می‌تواند ماهیت اجرای یک برنامه توسعه‌ای در ایران را تحت تأثیر قرار دهد. این در حالی است که دولت پیشین نیز سابقه خوبی در اجرای برنامه ششم توسعه نداشته است و گزارش‌های عملکرد نشان می‌دهد اهداف کلی دو برنامه چهارم و پنجم در ایران اجرایی نشده است.

پیش‌ازاین بسیاری از کارشناسان تأکید کرده بودند برنامه ششم توسعه به دلیل عقب‌گرد رخ‌داده در کشور طی سال‌های میانی دهه هشتادتا سال ای ابتدایی دهه نود اهمیتی فوق‌العاده برای کشور داراست ازاین‌رو به نظر می‌رسد این برنامه جدا از اینکه برنامه‌ای توسعه‌ای باید باشد، برنامه‌ای تثبیتی نیز تلقی می‌شود تا امکان رسیدن ایران به اهداف پیش‌بینی‌شده در برنامه چشم‌انداز 1404 مشخص شود.