لباس های عروس در 21 کشور مختلف دنیا

 

جزئیات، رنگ و شکل این لباس ها هر کدام نماد موضوع خاصی به شمار می روند. به طور مثال، در سنت های قدیمی کشور _{ایتالیا}، از رنگ سبز برای لباس عروس استفاده می شده زیرا اعتقاد داشته اند که این رنگ نماد خوشبختی و باروری است.

برای آشنائی با دیگر رسوم لباس عروس در گوشه و کنار جهان با ما همراه باشید.

 در ترکیه، پیش از اینکه عروس، خانه پدری خود را ترک کند، برادر یا عموی او یک روبان قرمز رنگ به دور کمر وی می بندند زیرا معتقد هستند این رنگ نماد خوش شانسی، خوشبختی و باروری است.

در ریبناوو در بلغارستان، صورت عروس را کاملا سفید کرده و روی آن را با انواع سکه و پولک تزئین می کنند. این رسم به قرن ها پیش باز می گردد و بارزترین بخش مراسم دو روزه ی عروسی است.

 

  یهودی های ارتدکس، در روز عروسی یک لباس کاملا پوشیده که همه اندام های وی را به طور کامل می پوشاند و فقط دست و صورتش دیده می شوند، می پوشند. همچنین تور سر عروس هم باید به قدری بلند باشد که روی زمین کشیده شود.

 

تاجیکستان

عروس یک لباس ساده سفید به همراه شلوار می پوشد. در طول مراسم عروسی که ممکن است چندین روز به طول بیانجامد، عروس اجازه دارد لباس های خود را عوض کند.

مراسم عروسی در بخش های گوناگون این کشور با هم فرق دارد اما در بیشتر سنت های رایج، عروس لباس های شاد و مملو از سوزن دوزی و گلدوزی می پوشد.

 

عروس ها در اندونزی، سه روز پیش از مراسم عروسی روی ناخن ها، دست ها و پاها با حنا نقش می کشند.

 

صورتی، قرمز و بنفش رنگ هایی هستند که در پاکستان برای لباس عروسی استفاده می کنند. در برخی از مناطق این کشور، عروس و داماد حلقه های گل بر سر هم می گذارند که نشانه عشق و وفاداری است.

 

 

در نوبی عروس سه لباس توری می پوشد: یک پارچه رنگی روی سر، یک پارچه نازک روی صورت و یک پارچه سفید ضخیم که تمامی سر او را پوشش می دهد.

 

لباس عروس در اریتره شامل یک تاج و ردای مخمل به رنگ بنفش تیره و طلایی است تا عروس شبیه داماد باشد.

 

به رسم تبتی ها، داماد یک روز پیش از عروسی به عروس خود لباس و جواهرات عروسی را هدیه می کند که شامل روسری، گیره های نقره که قرار است به موهایش وصل شوند و زیور برای دفع بلا که یک مجسمه کوچک از بوداست می شود.

 

در فلسطین زنان یک لباس توری و سنگدوزی شده ی سفید در روز عروسی به تن می کنند. در شب قبل از عروسی هم در مراسم حنابندان، یک دست لباس فاخر می پوشند که رنگ آن به سلیقه عروس بستگی دارد.

 

در اردن، عروس یک دست لباس سفید به همراه جواهرات نقره یا طلا می پوشد. در برخی مواقع روی سر عروس یک پارچه ابریشمی سبز رنگ بسته می شود که نماد رشد، سازگاری و صلح است.

 

در مالی عروس ها یک قبای بلند روی لباس عروس خود می پوشند که دقیقا همرنگ هم هستند. رنگ مرسوم برای این لباس سفید است اما برخی از رنگ های بنفش، یاسی یا صورتی ملایم هم استفاده می کنند.

 

لباس عروس در کره هانبوک نام دارد که هزاران سال است در این کشور پوشیده می شود. این لباس یک ژاکت با آستین های بلند و دامن چند ترک دارد که عموما از نخ و ابریشم دوخته می شود.

 

در ژاپن، یک کیمونوی سفید به همراه روسری ابریشمی سفید لباس عروس را تشکیل می دهد. لچکی که عروس به سر می بندد tsunokakushi نام دارد که اعتقاد دارند شاخ حسادت عروس را پوشانده و نمادی برای نمایش فرمانبرداری زن در برابر شوهر است.

 

عروس در مراکش سه لایه روبنده می بندد و قبایی که نماد رسوم خانوادگی اوست روی لباس عروس خود می پوشد.

 

در نیجریه عروس ها بلوزهای رنگی و قباهای گلدوزی شده می پوشند. گردنبندهای بافته شده از سنگ های دریایی و مروارید و روسری های مزین به انواع گلدوزی و سوزن دوزی ترکیب لباس عروس را تکمیل می کند.

 

عروس لباس توری بلند و کاملا پوشیده به تن کرده دور سر خود یک روسری سفید می پیچد. یک کمربند نقره و گیره فلزی هم از دیگر ترکیبات لباس هستند. اغلب از لباس عروس یک دنباله هم آویزان است.

 

در عروسی های سنتی عراق، عروس هفت رنگ لباس عوض می کند. هر هفت رنگ از الوان رنگین کمان انتخاب شده و هر کدام نماد چیزی هستند. به طور مثال، رنگ قرمز نشانه عشق هستند.

 

آمریکایی ها در گذشته و در قرن ۱۹ میلادی بهترین و گران قیمت ترین لباس خود را برای روز عروسی می پوشیده اند. لباس سفید در آن زمان بیشتر به افراد ثروتمند تعلق داشته زیرا امکان شستن آن ها با دست وجود نداشته است.

ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۰ میلادی برای نخستین بار سنت ها را در هم شکسته و یک لباس ساده سفید ابریشمی پوشید. مجلات زنان از این سادگی و زیبایی استقبال نموده و باعث شدند تا عروسان سراسر جهان، در بیشتر مواقع لباسی به رنگ سفید بپوشند.