به گزارش بولتن نیوز، احمد جزایری در تشریح مهمترین تحولات قیمت نفت در روزهای نخست آغاز به کار بازارها در سال ۲۰۱۷ میلادی، گفت: در طول چند هفته گذشته تاکنون قیمت نفت خام متاثر از توافق کشورهای عضو و غیر عضو اوپک در بازار افزایشی چند دلاری را تجربه کرد که مهمترین دلیل این افزایش قیمت‌ها، همان آثار روانی توافق تولیدکنندگان نفت در وین است.
این تحلیلگر بازار نفت و گاز با اعلام اینکه تاکنون حتی یک بشکه عرضه نفت به طور رسمی توسط کشورها از بازار حذف نشده و قرار است که کاهش روزانه حدود یک میلیون و ۷۵۰ هزار بشکه‌ای تولید نفت اوپک و غیر اوپک از ابتدای ژانویه ۲۰۱۷ میلادی اعمال شود، اظهار داشت: در کنار توافق بزرگ اعضای اوپک برای کاهش تولید نفت، اما در کنار اجماع بر روی عدد و رقم‌های کاهش تولید نفت، کشورهای عضو اوپک بر روی محدوده قیمت نفت هم به یک توافق نانوشته دست یافته اند.
این کارشناس اقتصاد انرژی با بیان اینکه در طول چند روز گذشته ایران و عربستان، نفت بشکه‌ای ۵۵ دلار را برای بودجه سال آینده خود انتخاب کرده‌اند، اظهار داشت: به نظر می‌رسد که کشورهای عضو اوپک حالا در کنار توافق بر سر میزان تولید نفت بر روی یک قیمت منطقی و عادلانه برای فروش نفت خام هم به توافق رسیده‌اند.
وی با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی نفت بشکه‌ای ۵۵ تا ۶۰ دلار به مراتب قیمت منطقی‌تری نسبت به نفت خام بشکه‌ای ۹۰ تا ۱۰۰ دلار است، بیان کرد: اگر کشورهای بزرگ تولیدکننده نفت اوپک نگاهی کوتاه‌مدت به وضعیت بازار و کسب درآمد نفتی داشته باشند، نفت بشکه‌ای ۱۰۰ دلار قیمتی فوق‌العاده و مطلوب است.
جزایری با یادآوری اینکه اما نگاه کشورهای عضو اوپک به ویژه ایران و عربستان بر روی محدوده قیمت فروش نفت نسبت به گذشته تغییر کرده است، تبیین کرد: افزایش قیمت نفت به بشکه‌ای ۱۰۰ دلار هر چند درآمد کشورها را افزایش می‌دهد اما همین قیمت بالا کافی است تا امکان سرمایه گذاری و توسعه بر روی رقبای نفت را فراهم کند.
این تحلیگر بازار نفت و گاز با بیان اینکه در دورانی که قیمت نفت خام در سطوح بین ۷۰ تا ۱۰۰ دلار باشد قطعا انرژی‌های نو همچون باد و خورشیدی، ذغالسنگ، شیل اویل و شیل گس‌ها امکان عرضه اندام پیدا می‌کنند و به عبارت دیگر سرمایه گذاری بر روی این انرژی‌ها در جهان افزایش می‌یابد، افزود: اما عملا قیمت‌های نفت محدوده ۵۵ تا ۶۰ دلار امکان سرمایه گذاری بسیار بالا بر روی رقبای طلای سیاه را نمی‌دهد.
این کارشناس اقتصاد انرژی با یادآوری اینکه سرمایه گذاری بر روی شیل اویل‌ها در محدوده قیمت نفت ۵۵ تا ۶۰ دلار در مقایسه با نفت بشکه‌ای ۱۰۰ دلار توجیه اقتصادی بالایی ندارد، گفت: به عبارت دیگر در نشست اخیر اوپکی‌ها در وین علاوه بر توافق بر روی کاهش تولید، بر روی محدوده قیمت هم توافق شده تا عملا هم منافع تولیدکنندگان تامین شود و هم فرصتی برای توسعه و افزایش تولید شیل اویل‌ها در بازار فراهم نشود و عملا اوپکی‌ها با این توافق به بازار نفت سیگنال‌های جدیدی را مخابره می‌کنند.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از دستاوردهای نفت ۶۰ دلاری برای بازار و تولیدکنندگان آن است که این قیمت‌ها شوکی را به بازار نفت تحمیل نخواهد کرد، تصریح کرد: به عبارت دیگر در این محدوده قیمتی، شوکی به سمت افزایش و یا کاهش شدید قیمت‌ها در بازار ایجاد نمی‌شود و این می‌تواند امنیت سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز جهان را دست کم در میان‌مدت تضمین کند.
جزایری با تاکید بر اینکه نفت بشکه‌ای ۵۵ تا ۶۰ دلار برای جذب سرمایه گذاران در صنایع نفت و گاز اکثر کشورهای عضو اوپک همچون ایران، عربستان سعودی و عراق جذاب و مناسب است، در خصوص پرسش دیگر مهر مبنی بر افزایش تعداد دکل‌های حفاری در بازار به ویژه با صعودی شدن قیمت نفت به بشکه‌ای بیش از ۵۰ دلار هم توضیح داد: در طول سه سال گذشته عملا با کاهش قیمت نفت و افت سرمایه گذاری‌ها حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ دکل حفاری از چرخه تولید نفت و گاز جهان حذف و به اصطلاح بیکار شده اند.
وی با بیان اینکه بازگشت دکل‌های حفاری بیکار شده به صنعت نفت و گاز جهان یک تهدید برای قیمت‌های فعلی نفت به شمار نمی رود، خاطرنشان کرد: در طول دو تا سه سال گذشته آن قدر بازار نفت با افت سرمایه گذاری روبرو بوده که ورود دکل های حفاری نمی تواند زنگ خطری برای سقوط دوباره قیمت طلای سیاه در بازار تلقی شود.
