جابر رمضانی در تدارک «زیرآب»

به گزارش بولتن نیوز، این کارگردان تئاتر درباره فعالیت این روزهایش بیان کرد: پیش تولید فیلم کوتاهم با نام «زیراب» آغاز شده و تصویربرداری آن با مدیریت تورج اصلانی اواخر دی‌ماه آغاز می‌شود.

او افزود: این فیلم کوتاه نوشته و کارگردانی خودم و با تهیه‌کنندگی مشترک با انجمن فیلم کوتاه تهران ساخته خواهد شد و برنامه‌ریزی‌ام بر آن است که فیلم را برای بخش فیلم کوتاه جشنواره کن ارائه دهم. این دومین همکاری من با تورج اصلانی بعد از فیلم کوتاه «روشویی» است؛ فیلمی که سال گذشته در جشن خانه سینما، جشنواره فیلم کوتاه تهران و چند جشنواره بین‌المللی دیگر جوایز متعددی را کسب کرد.

رمضانی درباره فعالیت‌های تئاتری خود نیز ادامه داد: پس از اجرای نمایش «سوراخ» در بهار امسال در تئاتر مستقل تهران پیشنهادهایی برای اجرای دوباره این نمایش و نیز اجرای دوباره نمایش «صدای آهسته برف» از سوی تماشاخانه‌های خصوصی ارائه شد، اما از آنجا که همیشه ترجیح می‌دهم کار و ایده جدیدی را تولید کنم، زیر بار بازتولید نرفتم.

کارگردان نمایش «سوراخ» افزود: به همین دلیل با وجود این پیشنهادها، تصمیم گرفتم نمایش جدید خود را با نام «آشوب» شهریورماه سال آینده در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا کنم که مقدمات تولید و اجرای آن فروردین سال آینده آغاز می‌شود. البته اجرای این نمایش همزمان با اجرای نمایشی از پوریا کاکاوند دیگر عضو گروه نمایش «سوراخ تو دیوار» خواهد بود که از این بابت بسیار خوشحالم و مدت‌ها بود که در انتظار این اتفاق بودیم؛ اینکه یک سالن در هر دو سانس در اختیار گروه خودمان باشد.

رمضانی همچنین اضافه کرد: به زودی فیلم- تئاتر «صدای آهسته برف» توسط یک موسسه با کیفیت خوب ارائه خواهد شد تا کسانی که تمایل دارند، این اثر را دوباره ببینند بتوانند آن را تهیه و در اختیار داشته باشند.

این کارگردان جوان همچنین گفت:‌ من در این سال‌ها هم در تئاتر و هم در حوزه فیلم کوتاه تلاش کرده‌ام تجربه‌های جدیدی کسب کنم که همین تجربه‌ها و ایده‌های جدید به من انگیزه کار می‌دهند، در حالی که شرایط تولید تئاتر در ایران به قدری پیچیده شده است که اساسا از آن جهت انگیزه‌ای پیدا نمی‌کنم، اما مطالعات و دیدن‌ها و  سفرهایی که دارم برایم محرک و تغذیه‌های خوبی هستند.

 وی گفت: در این روزها یکی از مهمترین کارهایی که انجام می‌دهم، دیدن اکثر تئاترهای روی صحنه است،  تلاش می‌کنم تا نمایش‌های همکاران  هم‌ سن و سال و نیز نسل پیش از خودم را رصد کنم، چرا که بریام مهم است که بدانم آن‌ها این روزها چه دغدغه‌هایی دارند و به چه چیزی فکر می‌کند. همچنان که سعی می‌کنم فستیوال‌ها و رویدادهای مهم دنیا را در حوزه کاری خودم از دست ندهم، چون به نظرم کارگردان‌ها و نمایشنامه‌نویسان باید از چنین موقعیت‌هایی تغذیه کنند تا از تماشاگران خود عقب نمانند.