علي جنتي خود را يك قرباني فرض مي‌كند

به گزارش بولتن نیوز، جنس سخنان جنتي از جنس اكثر مقامات بركنار شده و مستعفي است كه در آن تمام قد از عملكرد خود دفاع كرده و همه مشكلات را به گردن دشمنان و بدخواهان و البته دولت سابق مي‌اندازند و در يك دادگاه يك‌طرفه به نفع خودشان رأي صادر مي‌كنند.

 قطعاً حضور علي جنتي در وزارت ارشاد و عملكرد وي داراي نقاط ضعف و قوتي است كه بايد در كنار يكديگر ديده شود نه آنكه موفقيت‌هاي احتمالي پررنگ‌تر از حد معمول نشان داده و ضعف‌ها به گردن منتقدان انداخته شود. جنتي در مصاحبه با «اعتماد» عامدانه تلاش كرده است ضعف‌ها و شكست‌هاي دوران وزارتش را به پاي بدخواهاني بگذارد كه از روز اول جلوي پاي وزارت ارشاد سنگ‌اندازي كرده و مانع كار وي شده‌اند. جالب است كه حتي وزير سابق ارشاد معتقد است نقدهاي وارد شده به فعاليت وي سياسي و از سوي طرفداران نامزد شكست خورده انتخابات رياست‌جمهوري بوده است. 

آنچه در مصاحبه مطبوعاتي جنتي بيش از همه به چشم مي‌آيد، اين است كه وزير سابق ارشاد از ابتداي مصاحبه تلاش دارد اين‌گونه القا كند كه وزارت تحت امرش موفق عمل مي‌كرده و اگر مشكلي پيش آمده ناشي از نقشه‌هاي عده‌اي بوده كه با ايجاد اتاق فكر و رصد گسترده فعاليت‌هاي وزارت ارشاد به دنبال گاف گرفتن از وزارت ارشاد بوده‌اند. 

اين طور كه جنتي توصيف مي‌كند يك سازمان پيچيده اطلاعاتي مسئول اين بوده است كه همه تئاتر‌ها و كنسرت‌ها را رصد كند، كتاب‌هاي منتشر شده را بخواند و از آنها ايراداتي را كه مي‌تواند دستاويزي براي حمله به وزارت ارشاد باشد، بيرون كشيده و روي آن كار رسانه‌اي انجام دهد. 

اما در حقيقت بخش عمده‌اي از آنچه جنتي به عنوان اهداف سياسي اتاق‌هاي فكر نام مي‌برد، نقد‌هاي عادي است كه رسانه‌ها و اهالي فرهنگ و هنر نسبت به عملكرد وزارت ارشاد داشته و دارند. 

چه طيف موافق دولت و چه طيف منتقد در اينكه وزارت ارشاد در دوره جنتي عملكرد چندان قوي نداشته است، اتفاق نظر دارند. نامه‌هاي هنرمندان سينما به وزير ارشاد و رئيس جمهعور كه در آن از وضعيت معيشت و رفاه گلايه شده بود، بحث بيمه هنرمندان و بسته بودن فضاي فعاليت در دولتي كه با شعار گشايش به ميدان آمده بخشي از اين انتقاد‌ها را تشكيل مي‌دهد. حتي كساني كه در دوره انتخابات رياست جمهوري به عنوان گروه هنرمندان حامي دكتر روحاني شناخته مي‌شدند و براي انتخاب وي فعاليت مي‌كردند در دوره‌اي كه جنتي سكاندار وزارت ارشاد بود نه تنها از شعار‌هاي دولت مأيوس شدند بلكه لب به اعتراض و انتقاد به عملكرد فرهنگي دولت گشودند. اين اعتراض به نحوي بود كه حتي مديران دولت قبلي مورد تجليل قرار گرفتند. 

آنچه از تغييرات در وزارت ارشاد نتيجه‌گيري مي‌شود اين است كه رفتن جنتي از اين وزارتخانه برخلاف آنچه او از آن به عنوان عملي كه خودش بر آن اصرار داشته نام مي‌برد، ناشي از نياز وزارتخانه به شخصي بود كه بتواند در ماه‌هاي باقي مانده از فعاليت دولت يازدهم شرايط فرهنگي كشور را به سمتي سوق دهد كه رضايت ضمني در بين مردم و هنرمندان ايجاد كند و شرايط را براي حضور مجدد دكتر روحاني در رأس دولت بعدي فراهم كند. 

در اين بين برخی حواشي‌ها را كه جنتي آنها را اتهامات غيراخلاقي مي‌داند، نمي‌توان ناديده گرفت. وزير سابق ارشاد اين حواشي‌ها را كه به زعم برخي دليل اصلي بركناري است، به نفوذي‌ها مرتبط مي‌داند و معتقد است نفوذي‌ها «با ايراد اتهامات ناروا به افراد سعي مي‌كنند آنها را بدنام و از صحنه سياسي خارج كنند، تنها به اين دليل كه مي‌خواهند خودشان به قدرت برسند»؛ جنتی حالا به این دلیل  می‌تواند  با جرئت اتهامات خود را به نفوذی‌ها نسبت دهد که می‌داند رعایت چارچوب‌های اخلاقی مانع از افشاگری بیشتر درباره او می‌شود!

منبع : روزنامه جوان