مبارزه با فساد را جناحی نکنید

گروه سیاسی: مواردی که به اقتصاد یک کشور ضربه می‌زنند بسیارند و یکی از نمودهای پرقدرت و ویرانگر آن قاچاق است. امری که بارها مورد تاکید افراد متفاوت با هر جناح سیاسی و پست و مقام و منصب و شغلی قرار گرفته است و هم چنان شاهد پیشرفت در مبارزه با آن نیستیم.

به گزارش بولتن نیوز، اما دغدغه اصلی را در کشور گویا تنها مقام معظم رهبری دارند که بارها بر لزوم برخورد جدی با قاچاق و بستن فضای در اختیار افراد سودجو سخن گفته‌اند. البته پیش از این نیز به بخشی از سخنان ایشان در مورد قاچاق پرداخته بودیم اما به دلیل جامعیت سخنان ایشان و ذکر نکته‌های فراوان, بهتر دیدیم تا در طی چند مطلب سخنان ایشان را تحلیل و بررسی و بازبینی مجددی نماییم تا برای همه ما یادآوری شود که چه وظیفه‌ای بر عهده داریم.

ایشان در جایی فرموده‌اند که: ((با فساد مبارزهٔ جدّی بشود، با ویژه خواری مبارزهٔ جدّی بشود، با قاچاق مبارزهٔ جدّی بشود؛ این‌ها دارد به اقتصاد کشور لطمه می زند و ضررش را مردم می‌برند.)) این امر حقیقتی انکار نشدنی است که مردم متضرران اصلی این اتفاقات هستند. فساد و ویژه خواری امری جدا از قاچاق نیست. هنگامی که خبر از کشف محموله‌های بزرگ قاچاق داده می‌شود و هنگامی که از مجاری رسمی اجناس قاچاق داخل و یا خارج می‌شود, بی شک پای فساد و ویژه خواری به میان می‌آید وگرنه که یک مرزنشین عادی یا یک لنج دار بی نوا که قادر به قاچاق سوخت یا هر نوع از قاچاق نیست. و ضرر این اتفاق چندین و چند قشر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اول مردم عادی که اعتماد خود را به کالاهای بازار و نظام اداری کشور از دست می‌دهند و گاهی اوقات نیز از خرید اجناس قاچاق متضرر می‌شوند. قشر دیگر مردمی هستند که صاحب صنایع می‌باشند و در مقابل سیل اجناس قاچاق راهی به جز ورشکستگی و پذیرش شکست ندارند. با ورشکستگی و تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی کوچک و بزرگ, این کارگران و کارمندان و در واقع قشر دیگری از جامعه هستند که متضرر می‌شوند و این داستان هم چنان می‌تواند ادامه داشته باشد.

ایشان در ادامه فرموده‌اند: ((اگر ما در مقابل آن مجموعه‌ای که فرض بفرمایید با زد و بست هایی در زمینهٔ مسائل اقتصادی ویژه خواری می‌کنند، خودشان را از امتیازات ویژه برخوردار می‌کنند و یا دچار فساد پولی و مالی و اقتصادی می‌شوند، سهل انگاری کنیم، قطعاً کشور ضرر خواهد کرد؛ نباید سهل انگاری بشود.)) واقعیت نیز جز این نیست. سکوت در مقابل ویژه خواران کشور را به سمت بی عدالتی عظیمی سوق می‌دهد. افرادی که از تمامی اطلاعات لازم برای ورود به بازار و کسب سود با خبرند, هنگامی که اقدام به واردات اجناس قاچاق می‌کنند, با علم به شرایط بازار در مدت زمانی اندک سودی هنگفت نصیبشان می‌شود. متاسفانه در چند سال گذشته نیز شاهد ورود یقه سفیدها و آقازاده‌ها به این عرصه البته با واسطه و گاهی نیز بی واسطه بوده‌ایم که همین ویژه خواری بزرگ است.

و اصل کلامی که بسیار نیز شاهدش بوده‌ایم به این بخش از سخنان ایشان باز می‌گردد که مستلزم توجه بیبشتری است: ((البتّه در مقام بیان و در روزنامه‌ها و جنجال و بخصوص با جهت گیری‌های سیاسی، حرف‌های قشنگ خوبی زده می‌شود امّا اینها فایده‌ای ندارد. حالا یک مجرم اقتصادی را مثلاً فرض کنیم دستگیر کردند، روزنامه‌ها درباره‌اش بنویسند و عکس و تفصیلات و کارهایی مانند این‌ها را با اهداف جناحی و سیاسی بکنند، این‌ها فایده‌ای ندارد؛ دو صد گفته چون نیم کردار نیست. باید جلوی آن فسادی را که امروز ممکن است پیش بیاید بگیرند و مانع فساد بشوند. قاچاق همین جور است؛ مانع قاچاق [بشوند]. باید با قاچاق، به معنای واقعی کلمه مبارزه کنند.)) چنان کلمات واضح هستند که به توضیح آن چنانی نیاز نیست و تنها این نکته را مورد اشاره قرار می‌دهیم و تمام.

برخورد جناحی با جرائم به طور عجیبی گسترش یافته است. مشخص نیست که آیا عدالت و حق به جناح سیاسی ربطی دارد و معیار قضاوت گرایش سیاسی افراد است؟! یعنی اگر فردی در فلان دولت با دولت همکاری داشته است بی شک آن دولت فاسد است و باید با تمام توان آن دولت را مورد هجمه قرار داد؟! عدالت را سیاسی نکنیم بهتر است. عدالت و حق و مبارزه با فساد جزیی از اندیشه‌ها و آرمان‌های مردم انقلابی کشورمان بوده است و اگر بخواهیم در هر دوره‌ای مبارزه با آن را تنها معطوف به جناح مقابل کنیم و از گناهان اطرافیانمان بگذریم, چگونه می‌توانیم در محضر خداوند و مردم پاسخ گو باشیم که حق و حقیقت را به کناری وا نهاده‌ایم.