اگر مشکل مداخله خارجی در دوسال ونیم گذشته از طریق وتو و مانع تراشی در سر راه انتخاب رییس جمهور از سوی طرف های منطقه ای و بین المللی انجام می گرفت امروز با انتخاب «عون» که گزینه مورد نظر آنها نبوده است تلاش ها برای کارشکنی و مداخله در لبنان با خلق انواع بی ثباتی از جنس سیاسی و ... به سمت آشوب و بی ثباتی گام خواهند برداشت.
گروه بین الملل: مصطفی مطهری* در یادداشت پیش رو که به بهانه انتخاب میشل عون به عنوان رئیس جمهور لبنان نگاشته شده، نگارنده معتقد است اگر مشکل مداخله خارجی در دوسال ونیم گذشته از طریق وتو و مانع تراشی در سر
راه انتخاب رییس جمهور از سوی طرف های منطقه ای و بین المللی انجام می
گرفت امروز با انتخاب «عون» که گزینه مورد نظر آنها نبوده است تلاش ها برای
کارشکنی و مداخله در لبنان با خلق انواع بی ثباتی از جنس سیاسی و ... به
سمت آشوب و بی ثباتی گام خواهند برداشت.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر است:
ساعاتی قبل با انتخاب «میشل عون» به عنوان رییس جمهور لبنان دوران بحرانی گذار در لبنان در حدود دوسال و نیم پس از سال 2014 بعد از دوره ریاست جمهوری «میشل سلیمان» بوجود آمده بود، به پایان رسید. از آنجا که «میشل عون» رییس فراکسیون «تغییر و اصلاح» در پارلمان و گزینه مورد نظر جریان 8 مارس و مورد حمایت حزب الله بود با مخالفت های داخلی از سوی جریان های وابسته به عربستان و غرب همراه بود. اما با توجه به حساسیت های موجود در این زمینه، جریان ها و گروه های حامی ریاست جمهوری «میشل عون» نیز مطابق عرف و سنت های سیاسی در عرصه سیاست و نیز در تقابل با جریان های مخالف انتخاب «عون» در داخل و خارج لبنان، مذاکرات سیاسی برای جلب آرا و کسب کرسی ریاست جمهوری لبنان را در درون این کشور آغاز کردند که مهمترین پیامد این مذاکرات برای آنها علاوه بر ایجاد ائتلاف سیاسی در پی اتخاذ تصمیم مبنی بر پایان دادن بحران دو سال و نیم در لبنان و تلاش برای برقراری نظم و ثبات ملی ، زمینه ها را از طریق تبادل و تضارب آرا برای اجماع گروهی با سعد الحریری را نیز فراهم کردند. بطوریکه الحریری رئیس حزب «جریان المستقبل» نیز رسماٌ حمایت خود را از نامزد مورد حمایت 8 مارس و حزب الله یعنی «عون» را اعلام کرد.
در واقع آنچه در این راستا دلیلی بر نگارش یادداشت مذکور است داستان های رسانه ای ساخته و پرداخته شده کشورهای منطقه ای مخالف جریان مقاومت و ایران یعنی رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی است که با تبلیغات قبل از انتخاب «عون» به عنوان رییس جمهور لبنان سعی در مسموم کردن فضای سیاسی در لبنان و حتی منطقه را داشتندکه با انتخاب وی به عنوان رییس جمهور لبنان این فرآیند سم پاشی ها در آینده از سوی آنها شدت و حدت بیشتری خواهد گرفت.
از این رو عربستان سعودی با شکست «سمیر جعجع» رئیس حزب « نیروهای لبنانی» و نامزد اصلی گروه 14 مارس که مورد حمایتش قرار داشت عملا فضا را برای مبارزه در لبنان تنها در وتو کردن انتخاب «عون» به عنوان رییس جمهور از طرف سرسپرده گان خود در لبنان دید و از سوی دیگر تلاش ها را برای جلوگیری از موفقیت جریان و نامزد مورد حمایت حزب الله را با پروژه نخ نمای ایران هراسی پیگیری کرد. اما با توجه به تحولات اخیر در منطقه در قضایای سوریه و عراق و از همه مهم تر یمن و تجاوز عربستان به این کشور که با قتل و کشتارکودکان یمنی توسط سعودی ها همراه می باشد، موجب شده است که پروژه سعودی ها در ترسناک جلوه دادن ایران و به تبع آن گروه های مقاومت و حزب الله پیامدی انعکاسی داشته و بر تزلزل موقعیت آنها در منطقه بینجامد و حتی در لبنان نیز از سوی جریان های نزدیک به آنها با دیده تشیکیک نگریسته شوند. بطوریکه این نگرش تشتتی و تشکیکی به عربستان این روزها از سوی حزب «المستقبل» و« سعد الحریری» موجب چرخش و نزدیکی وی به جریان« 8 مارس» و حمایت از «عون» علیرغم مخالفت های سعودی ها بینجامد.
در داستان مربوط به نامزدی «عون» و حمایت حزب الله از وی از یکسو و اعلام بیعت حریری با آنها از طریق حمایت از «عون» از سوی دیگر موجب شد تا رژیم صهیونیستی نیز در همسرایی با اکستر سعودی ها و مخالفان منطقه ای و فرا منطقه ای حزب الله وارد کارزار مبارزه تبلیغاتی شود.
صهیونیست ها بارها اعلام کرده بودند که انتخاب ژنرال «میشل عون» به ریاست جمهوری لبنان به این معناست که «سید حسن نصرالله» پیروز بزرگ میدان لبنان است. آنها بعد از اعلام رسمی «حریری» در حمایت از نامزدی« میشل عون» دست به کار شده و به تحلیل های خود در این باره پرداخته اند و هراس خود از عمل «حریری» را با انواع مختلفی نشان دادند. بطوریکه در توصیفی اغراقی که در بیشتر تحلیل هایشان مستتر است تاکید داشتند که تسلیم «حریری» در مقابل حزب الله در زمینه پذیرش« عون» به عنوان نامزد مورد حمایت خود به مثابه پایین آوردن پرچمها است که نه تنها به قدرت روز افزون ایران در لبنان کمک خواهد کرد بلکه معادلات را در عراق و سوریه بار دیگر به سود ایران رقم خواهد زد. در واقع اصرار بر این موضوع که جمهوری اسلامی ایران با انتخاب «عون» یا فرد دیگر مورد حمایت جریانی ( حزب الله ) نبض منطقه یا کشوری را در دست خواهد گرفت نشاندهنده این است که ترس دشمنان از جمهوری اسلامی ایران و جریان مقاومت در چند سال اخیر با ظهور تروریست های تکفیری و تلاش آنها برای خلق بحران ریشه ای و بنیادین منطقه بی نتیجه مانده است و لذا مخالفان منطقه ای و جهانی این بار نیز به مانند گذشته دست به دامان آژیته کردن نام ایران و انقلاب اسلامی ایران شده اند.
مع الوصف با توجه به تبلیغات گسترده رسانه ای معاندان وفاق ملی در لبنان در سایه اجماع گروه ها و جریان های سیاسی مختلف با انتخاب «میشل عون» به عنوان رییس جمهور این تبلیغات شدت بیشتری خواهد گرفت. بطوریکه اگر مشکل مداخله خارجی در دوسال ونیم گذشته از طریق وتو و مانع تراشی در سر راه انتخاب رییس جمهور از سوی طرف های منطقه ای و بین المللی انجام می گرفت امروز با انتخاب «عون» که گزینه مورد نظر آنها نبوده است تلاش ها برای کارشکنی و مداخله در لبنان با خلق انواع بی ثباتی از جنس سیاسی و ... به سمت آشوب و بی ثباتی گام خواهند برداشت.
کوتاه سخن اینکه انتخاب «میشل عون» با هر چاشنی و رویکرد سیاسی را باید انتخاب لبنانی ها برای لبنان با هر نوع نگرش و منش و رویکرد سیاسی قلمداد کرد چرا در دنیای امروز قرابت به هر نوع تفکر و گزاره ای در هرجای جهان هستی امری عادی و عمومی تلقی می شود .
*دکترای علوم سیاسی