تا آن‌ جا كه ممكن است هميشه با وضو در مراسم شركت كنيم/ ما وقتی حرم می رويم در و ديوار را می ‌بوسيم از بس فرمايشات اينها نورانی است

گروه مذهبی:بنابر اين تا آن‌ جا كه ممكن است هميشه با وضو در مراسم شركت كنيم و اين را معبد و عبادتگاه بدانيم و وقتي كه مي‌خواهيم ناله بزنيم، مثل اينكه مي‌خواهيم «الله اكبر» بگوييم وارد نماز بشويم كه يک گريه عاطفي نباشد، يك گريه عقلي باشد كه با همين اشك محشور شويم.


به گزارش بولتن نیوز،دوم اينكه خود ما اين‌چنين باشيم و ديگران را هم راهنمايی كنيم كه اين كشور را بسازيم تطهير كنيم از هر رجسي اعم از بي‌عفتی، از بی ‌حجابی، از تأخير ازدواج، از نداشتن فرزند پاك كنيم، همه اينها آلودگی است.

می ‌دانيد اگر يك جوان دهه سوم زندگی؛ يعني از بيست تا سی ازدواج نكند، بعد ديگر در تمام مدت ناچار آلوده شده است، بعد ديگر درمان او مشكل است.

ما وقتی حرم می رويم در و ديوار را می ‌بوسيم از بس فرمايشات اينها نورانی است؛ فرمودند: در آن خانه‌ ای كه طلاق راه پيدا كرد، خانه‌ ای است كه ويران شده، بعد بازسازی ‌اش بسيار سخت است، فرمود اين كار را نكنيد از يكديگر جدا نشويد.

هيچ كسي دشمن ما نيست؛ مگر خود ما؛ اين از بيانات نوراني پيغمبر(ص) است فرمود: «أَعْدَي عَدُوِّكَ نَفْسُكَ» استكبار دشمن ماست، صهيونيسم دشمن ماست؛ ولی بدتر از همه اين نفس اماره است: «أَعْدَي عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ» همين توقّع زائد, همين به من برخورد، چرا اين‌طور نگفت؟ همين است. اين سگ نفس مگر آدم را رها می كند، «أَعْدَي عَدُوِّكَ»؛ يعني بدترين دشمن ما همين غرور و خود خواهی و خودپسندی ماست: «أَعْدَي عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ».

درس اخلاق ۹۴/۰۷/۲۳