قشر نخبه آمریکا دلیلی‌ برای توجه به مناظره‌های انتخاباتی ندارد

گروه بین الملل: شاید بشود گفت که مهمترین رخداد در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، مناظره‌های نامزد‌ها باشد. چرا که بیشترین تعداد بیننده را دارد و جایی‌ است که نامزد‌ها رو در رو با هم صحبت می‌‌کنند و در حضور رقیب او را نقد می‌‌کنند. در آمریکا کمیته‌ای برای برگزاری این مناظره‌ها وجود دارد که طبق قوانین خود خواسته مناظره‌ها را برگزار می‌‌کند و از ماه‌ها قبل برای مناظره‌ها برنامه ریزی می‌‌کند. با توجه به سابقه طولانی دموکراسی در آمریکا، این کمیته متوجه شده است که مناظره‌ها را چطور برگزار کند که بیشترین مخاطب را داشته باشد. برای تقریب به ذهن، اگر یادتان باشد در مناظره‌های سال ۹۲ در قسمتی‌ از نامزد‌ها خواسته شد که نظر خود را در مورد تصاویر خاصی‌ بیان کنند اما بازخورد منفی‌ داشت و لذا صدا و سیما یاد گرفت که آیتم مناسبی نیست و دیگر استفاده نشد.



به گزارش بولتن نیوز، این کمیته‌، سه مناظره بین نامزد‌ها برگزار می‌‌کند. برای شرکت در مناظره‌ها، نامزد‌هایی‌ انتخاب می‌‌شوند که در چند نظرسنجی معتبر حداقل ۱۵% رای داشته باشند. این کفّ رای ۱۵% خیلی‌ بالاست و در عمل نامزد‌های دو حزب اصلی‌ شانس حضور را پیدا می‌‌کنند. آخرین باری که نامزد سوم حضور داشته است مربوط به حدود سی‌ سال پیش است. از این جهت فضا در آمریکا برای نامزد سوم بسته است. در حالی‌ که در ایران اگر کسی‌ از سد شورای نگهبان بگذرد، ولو آقای غرضی باشد می‌‌تواند در مناظره‌ها شرکت کند. در واقع ساختار غیر رسمی‌ در آمریکا، نوعی انحصار برای دو حزب اصلی‌ ایجاد کرده است. یک مناظره هم بین نامزد‌های معاون اول برگزار می‌‌شود که بیننده کمتری دارد اما قابل توجه است چون رای دهندگان با بازوی ریس جمهور در قوه مقننه آشنا می‌‌شوند. معاون اول، جلسات مجلس سنا را اداره می‌‌کند (بدون داشتن حق رای) و لذا نقش کلیدی در انتقال نقطه نظر قوه مجریه به قوه مقنّنه دارد. مناظره اول کمتر از دو ساعت دیگر برگزار می‌‌شود و پیش‌بینی‌ می‌‌شود بیش از ۸۰ میلیون بیننده خواهد داشت.

با مقدمه فوق، دیروز سر کلاس، استاد بدون مقدمه پرسید که چه کسی‌ مناظره هیلاری و ترامپ را تماشا می‌‌کند؟ تا جایی‌ که می‌‌دانم تمام دانشجویان شهروند آمریکا بودند (کلاس دوره کارشناسی است و بنده دستیار آموزشی هستم که به خواسته استاد در کلاس شرکت می‌‌کنم که در جریان مطلب ارائه شده باشم. البته بیشتر کلاس را به کارهای دیگر می‌‌گذرانم!) با کمال تعجب دیدم که هیچ کس دستش را بلند نکرد! نکته قابل توجه این است که این‌ها، دانشجویان یکی‌ از بهترین دانشگاه‌های آمریکا هستند و تقریباً همه آنها بهترین دانش آموزان آمریکا هستند. اما با وجود اینکه در ظاهر قشر نخبه حساب می‌‌شوند، حتی یک نفر هم نمی‌خواست مناظره امشب را تماشا کند! این موضوع بنده را به فکر فرو برد که چرا اینگونه است؟



پاسخی که به نظرم رسید این است که برای این قشر آمریکا، جای زیادی برای انتخاب نمانده است. بین هیلاری و ترامپ، اکثراً دیگر می‌‌دانند به کدام رای خواهند داد و دیدن این مناظره‌ها برایشان وقت تلف کردن است. در واقع بر خلاف ظاهر دمکراتیک، بافت قدرت، تصمیم قبلی‌ را برای آن‌ها گرفته و این بخش از شهروندان آمریکا که تا حدی از آینده خود مطمئن هستند (چون عمدتاً از خانواده‌های متوسط به بالا هستند)، حتی اینقدر برایشان ارزش ندارد که مناظره‌ها را تماشا کنند. درست است که آمریکا شورای نگهبان ندارد، اما بافت قدرت خودش شورای نگهبان را به صورت غیر رسمی‌ طراحی کرده است. لذا نتیجه این است که قشر نخبه دلیلی‌ نمی‌بیند که برای انتخاب به مناظره‌ها توجه کند. مناظره‌ها برای قشر میانه‌ای سودمند است که بین ترامپ و هیلاری سردرگم مانده اند که شاید به ۱۰% هم نرسند. جالب این است که همین ۱۰% نتیجه انتخابات را تعیین خواهند کرد. بقیه مردم هم برای سرگرمی تماشا می‌‌کنند!

کیوان ابراهیمی

انتهای پیام/