اگر گفتيد من نماز نمىخوانم به جايش كار ديگرى براى امام حسين(ع) مىكنم، امام حسين(ع) به چيزى راضى مىشود خدا به چيز ديگر، نه خدا را شناختهايد نه امام حسين(ع) را.
گروه دین و اندیشه: استاد مطهری در کتاب اشنایی با قرآن، جلد پنجم صفحه 96 آورده است: خيال نكنيم كه اين رفتن به سوى شفيع فرار از درِ خانه خداست! اگر بخواهد به شكل فرار از درِ خانه خدا باشد رفتن به سوى شفيع، رفتن به سوى جهنم است.
به گزارش بولتن نیوز، در ادامه این بحث آمده است که اگر گفتيد من نماز نمىخوانم به جايش كار ديگرى براى امام حسين(ع) مىكنم، امام حسين(ع) به چيزى راضى مىشود خدا به چيز ديگر، نه خدا را شناختهايد نه امام حسين(ع) را.
امام حسين(ع) آن كسى است كه در خطبه روزهاى اولش فرمود: «رِضَى اللّهِ رِضانا اهْلَ الْبَيْت». اصلًا امام حسين(ع) اگر رضايى غير از رضاى خدا داشته باشد كه امام نيست. پيغمبر(ص) اگر از خودش دكّانى مستقل داشته باشد، چيزى بخواهد غير از آنچه كه خدا مىخواهد، به چيزى خشنود باشد غير از آنچه كه خدا [به آن] خشنود است، او نمىتواند پيغمبر باشد.
استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج5، ص96
گزیده کتاب
کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»
---
تعیین اعتقادات دینی که می باید عین حقیقت باشند منحصر به خداوند یکتای آفریننده ی جهان هستی است.
بر مبنای آیات محکم و مفصل بسیاری از قرآن کریم تنها آفریننده جهان است که به کمال و تمام حقایق این جهان و تمام جزئیات این حقایق آگاهی مطلق دارد ؛ بنا بر این و مطابق با قرآن و منابع اصیل شرع از جمله عقل هیچ آفریده ای در ویژگی انحصاری مذکور با خداوند سهیم نیست.
پیروان شربف مذهب حق تشیع با در نظر گرفتن اصل مذکور که شناخت عین و کمال حقیقت را بر مبنای قرآن و عقل به خداوند منحصر می سازد باید در اعتقاد گزینی نسبت به مسائلی که بنام دین و مذهب عرضه می شوند احتیاط و دقت و پرهیز لازم را داشته باشند که ((مبادا)) این اعتقادات عرضه شده ، با آیات اعتقادی قرآن کریم که عین حقیقت اند و با اصول استدلال عقلی ، تضاد و تعارض داشته باشند زیرا چنین تضاد و تعارضی اعتبار اعتقاد را بر مبنای دین ساقط و ابطال می کند.
همه پیامبران الهی و معصومین ع با طاغوت زمان درگیر شدند و حکم نابودی و محاربه با او را داده اند لابد اشتباه بوده و فقط خدا حکم میدهد!
خداوند متعال جل جلاله مطلق خوبیهاست و بشر میتواند در جهت خوبیها حرکت کند و اعمالش نسبی ست فلذا خداوند متعال به حاکم شرع نه اجازه بلکه وظیفه داده است در حد و توان عقل و منطق و استدلال و شواهد عمل کند و اگر نخواسته و ندانسته و غیر عمدی از کسی حقی پایمال شود باریتعالی آنر حق را به دفعات و به نحو احسن به ذیحق برمیگرداند تا عدل برقرار شود. به همین خاطر روز حساب و کتاب وجود دارد.