جدایی "کاپیتان" 18 ساله شد

به گزارش بولتن نیوز؛ به همین دلیل مردم قدردان و حق‌شناس ایران نیز هرگز این قبیل ورزشکاران متواضع را از یاد نبرده‌اند و در هر شرایط جوی و با تحمل مشکلات بسیار در مراسم بزرگداشت آنان شرکت می‌کنند و درباره ویژگی‌های ارزشمندشان با فرزندان خود سخن می‌گویند.

اواخر دهه 60 هجری خورشیدی بود و سیروس قایقران به عنوان کاپیتان و بازیکن دوست داشتنی فوتبال ایران نه فقط در شمال کشور بلکه در همه شهرها و نزد دوستداران تمام تیم‌ها حتی طرفداران قرمز و آبی پایتخت محبوبیت بسیاری داشت.

در میان انبوه ستاره های تهرانی تیم ملی دهه ۶۰ کسی بازوبند کاپیتانی تیم را به بازو می بست که یک شهرستانی بود؛ سیروس قایقران. ماجرا زمانی جالب‌تر می‌شود که بدانیم همان پایتخت نشینان به اینکه پشت سر او وارد زمین می‌شوند افتخار می‌کردند. جدا از توانایی‌های بی بدیل فنی او یک الگوی اخلاقی به تمام معنا بود؛ نکته‌ای که همگان به آن اذعان داشتند.

فروردین ماه هر سال و به ویژه 18 این ماه یاد آور درگذشت تلخ سیروس قایقران است؛ نامی جاودان و ماندگار در فوتبال استان گیلان و ایران و نامی که هیچوقت از ذهن فوتبال دوستان پاک نمی‌شود.

مرگ سیروس را خیلی‌ها باور نداشتند، مرگ مردی که آن روزهای تلخ آخر را تنها مانده بود و در شهر و دیارش خیلی‌ها او را از خود دور نگه داشته بودند تا اسطوره انزلی چی‌ها به جای سرزمین قوی سپید به بندر عباس برود.

مرحوم قایقران در آخرین کارنامه مربیگری خود هدایت تیم مسعود بندرعباس در لیگ دسته دوم آن زمان فوتبال ایران برعهده داشت که آن اتفاق ناگوار برایش رخ داد و شاید به نوعی فوتبالدوستان هرمزگانی هم خاطرات زیادی را با آن مرحوم داشته باشند که در این بین خبرگزاری ایسنا گفت‌وگویی را با همبازیان، همکاران و تعدادی از بازیکنان سابق ملوان که در استان هرمزگان فعالیت داشته یا دارند، ترتیب داده است که شما را به خواندن آن دعوت می کنیم:

باید مسئولان شهر انزلی پرسید که چرا قایقران به بندرعباس آمد

آخرین دستیار مرحوم سیروس قایقران گفت: اینکه انتقاد می‌شود چرا قایقران به بندرعباس رفت باید از خود مسئولان شهر انزلی پرسید که علت آمدن وی به تیم مسعود چه بود و نباید به گونه‌ای تعبیر شود که بندرعباس انگار تبعیدگاه بوده بلکه باید از این منظر به آن نگاه کرد که آمدن قایقران برگ زرینی در دفتر ورزش هرمزگان بود.

محمد رحیمی در گفتگو با خبرنگار ایسنا، افزود: تیم مسعود بندرعباس تیمی بود که با هدایت بنده تمامی مراحل را از لیگ استان تا لیگ دسته دوم پله پله طی کرد و در آن سال به خواست بنده تقاضا شد که مربی اسمی بیاوریم که چند گزینه مطرح و سرانجام بر روی نام مرحوم قایقران به جمع بندی رسیدیم.

وی اضافه کرد: پس از مذاکراتی که صورت گرفت سرانجام این کاپیتان فراموش نشدنی تیم ملی هدایت تیم مسعود را پذیرفت و در این مدت خاطرات و تجارب ارزنده‌ای از این فوتبالیست فقید کشورمان برایم به یادگار باقی ماند.

رحیمی مناعت طبع و اخلاق مداری قایقران را دو یادگار فراموش نشدنی از وی دانست و عنوان کرد: همواره در طول آن یکسال درس‌های زیادی از قایقران آموختم که شاید هیچگاه فراموش نکنم و زمانی که آن اتفاق تلخ برایش اتفاق افتاد تا ماه‌ها در شوک از دست دادنش بودیم و به هیچ وجه باورمان نمی شد که قایقران دیگر در جمع ما نیست.

آخرین دستیار مرحوم سیروس قایقران در خصوص برخی صحبت‌ها و انتقادها از آمدن قایقران به بندرعباس و قبول هدایت تیم مسعود، خاطرنشان کرد: باید خود مسئولان شهر انزلی و تیم ملوان در این خصوص پاسخگو باشند که چرا شرایط را برای کار قایقران در تیم ازنلی فراهم نکردند و اینکه ما به چنین مهره ارزشمندی احترام قائل شده و با افتخار او را به بندرعباس آوردیم باید مورد انتقاد و بی مهری قرار بگیرد؟!

رحیمی اضافه کرد: قایقران باعث شناخته شدن شهر بندرعباس و تیم مسعود به فوتبال ایران شد و در آن زمان محبوبیت قایقران به حدی بود که حتی در زمان تمرین در شهرهای مختلف هواداران پرشماری برای دیدن و امضا گرفتن از قایقران به محل تمرین می‌آیند و این نشان دهنده منش و بزرگی مرحوم قایقران است.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که راه قایقران و اخلاق و منش او در جامعه فوتبال حکمفرما شود تا شاهد از بین رفتن بی حرمتی ها و کژخلقی ها در زمین فوتبال شویم.

هر بازیکن جوانی که به تیم ملی می‌آمد قایقران او را کمک می‌کرد

همبازی سابق قایقران در تیم ملی گفت: مرحوم قایقران تنها کسی بود که در زمان حضورم در تیم ملی با صحبت‌هایش انگیزه و تلاشم را برای پوشیدن تیم ملی دوچندان کرد.

عباس سرخاب در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: هیچگاه بزرگی و منش پهلوانانه قایقران را فراموش نمی‌کنم؛ کسی که در زمان ملی پوش شدنم بسیار کمک کرد و با صحبت‌هایش آن جو سنگین را برایم آرام کرد و با انگیزه و اعتماد به نفسش مرا شاگرد مکتب اخلاقش کرد.

وی با بیان اینکه در آن زمان برخی افراد از حضور بنده در تیم ملی دل خوشی نداشتند، تصریح کرد: حضور قایقران باعث شد تا دلگرمی برایم بوجود آید و بتوانم تمامی تلاشم را برای پوشیدن پیراهن تیم ملی به کار ببندم.

سرخاب در پایان گفت: رفتار و اخلاق قایقران هیچگاه فراموش نمی‌شود و شاید کمتر بازیکنی با چنان روحیه جنگندگی اما اخلاق نیکو در فوتبال ایران پیدا شود. باور کنید همه دوست داشتند با او صحبت کنند چرا که بسیار خوش برخورد و دوست‌داشتنی بود و هر بازیکن جوانی که به تیم ملی می‌آمد قایقران او را کمک می‌کرد.

فوتبال ایران با درگذشت قایقران اسطوره واقعی خودش را از دست داد

همبازی سابق مرحوم قایقران گفت: من سال‌های زیادی در کنار مرحوم قایقران فوتبال بازی کردم. او از نظر فنی استثنای فوتبال ما بود و قابلیت‌های بسیار زیادی داشت.

مجید نامجومطلق در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، افزود: اگر بخواهم از نظر اخلاقی به ایشان اشاره کنم باید بگویم که سیروس از با معرفت‌ترین فوتبالیست‌هایی بود که من دیده‌ام و واقعاً به خانواده او باز هم تسلیت می‌گویم.

وی اضافه کرد: فکر می‌کنم فوتبال ایران با درگذشت قایقران اسطوره واقعی خودش را از دست داد. او یک کاپیتان به تمام معنا بود و از نظر اخلاقی و فنی یکی از بهترین و بزرگترین فوتبالیست‌های ایران به شمار می‌رفت.

نامجومطلق در پایان گفت: وقتی خبر فوت او را شنیدم باور کنید یک هفته در شوک بودم و نمی‌دانستم چطور به انزلی بروم و به چشم خانواده‌اش نگاه کنم.

مرحوم قایقران یک اسطوره فراموش ناشدنی به شمار می رود

مدافع سابق تیم ملوان بندرانزلی گفت: مرحوم قایقران یک اسطوره فراموش ناشدنی به شمار می‌رود، وی از شخصیت والایی برخوردار بود و باید یاد و خاطره‌اش همیشه گرامی داشته شود.

بابک پورغلامی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: در حقیقت همواره از کسانی تقدیر می‌شود که تنها متعلق به شهر و خانواده خود نیستند بلکه به تمامی ملت تعلق دارند، برخی بیشتر از زمان و مکان پیرامون خود اوج می‌گیرند و همه مردم با هر خصوصیت و فرقه‌ای سعی دارند خود را به این افراد نزدیک کنند.

وی اظهار کرد: سیروس قایقران از بندرانزلی توانست به مدارج بالایی در فوتبال ایران دست یابد و با بزرگان فوتبال ایران همطراز شود، در حقیقت این بزرگ مرد با افتخار آفرینی‌های خود راه را برای دیگر جوانان این مرز و بوم باز کرد و جوانان این مرز و بوم باید تمامی تلاش خود را جهت تداوم روند مرحوم قایقران به کار گیرند.

قایقران پهلوانی مردمی بود

دروازه بان سابق تیم ملوان بندرانزلی گفت: مرحوم قایقران با چهره مردانه و دوست داشتنی و مهری که به همنوعانش می‌ورزید در تیم ملی فوتبال محور بود.

سید علی حسنی صفت در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، افزود: ملوان کم حاشیه‌ترین تیم فوتبال کشور است که از کم‌ترین امکانات دولتی بهره مند می‌شود اما فرزندان بزرگی چون قایقران را پرورش می‌دهد.

وی تصریح کرد: قایقران پهلوانی مردمی بود که تمامی ورزشدوستان کشور او را دوست می‌داشتند و این به سبب نوع رفتار و منش وی بود.

حسنی صفت در پایان گفت: برجسته و محسوس بودن روحیه ورزشی در بندر انزلی مرهون سیروس قایقران و سایر بزرگان ورزش شهرستان است که با اخلاق مداری و تلاش و کوشش توانستند نام نیکی از خود به یادگار بگذارند و در تاریخ ماندگار شوند.

به گزارش ایسنا، 18 سال از مرگ سیروس قایقران گذشته است و اهالی فوتبال هنوز مرگ او را تازه می بینند، او از معدود ستارگان غیر سرخابی فوتبال ایران بود که محبوبیتش اساطیری شد. روحش شاد و یادش گرامی باد.