سینما در سال 94 پیشرفت خاصی نداشت/ پریناز ایزدیار پدیده سال قبل بود

به گزارش بولتن نیوز،وقتی برای اولین بار در «طعم گیلاس» عباس کیارستمی دیده شد. کمتر کسی فکر می‌کرد در طی 20 سال به شمایل بازیگری سینمای ایارن در عرصه بین‌الملل تبدیل شود.بازیگری این در سال‌های اخیر به دفعات تصویر او را در پروژه‌های بین‌المللی دیده‌ایم و شاید خیلی‌ها بازی زیبای او در «بادبادک‌باز» را هنوز در خاطر دارند.ارشادی در سال 2009 با نقش آسپاسیوس در فیلم آگورا به کارگردانی آلخاندرو آمنابار حضور یافت و بیش از پیش به اعتبار خود افزود. وی در فیلم سی دقیقه پس از نیمه شب 2012 ساخته کاترین بیگلو حضور کوتاهی داشت. ارشادی در سال 2014 به پروژه تحت تعقیب ترین مرد به کارگردانی آنتون کوربن پیوست و در کنار فیلیپ سیمور هافمن، ریچل مک‌آدامز و ویلم دفو در کارکتر دکتر عبدالله به ایفای نقش پرداخت. ارشادی هرچند در سال 93 با حضور در 4 فیلم نسبتا سال پرکاری را سپری کرد اما در سال 94 تنها در فیلم سینمایی «ماحی» به کارگردانی داوود خیان به ایفای نقش پرداخت.

با این بازیگر دوست داشتنی سینمای ایران در خصوص اتفاقات سینمایی سال 94 و احوالاتش در نوروز به گفت‌وگو پرداخته‌ایم.

- بهترین اتفاق سال 94 برای شما چه بود چه به لحاظ حرفه‌ای و چه به لحاظ شخصی؟

ارشادی: جواب کلی خاصی نمی‌توانم به این سوال بگویم چرا که تا آخرین لحظه و ثانیه اتفاقی برای آدم بیفتد که به معنای بهترین اتفاق سال آدم باشد اما به طور کلی سال 94 برای من سالی معمولی بود و اتفاق خارق‌آلعاده‌ای را دراین سال شاهد نبودم. اما از نظر اجتماعی و آنچه مربوط به کشورم می‌شود توافقنامه برجام دستاوردی بود که بالاخره بذر امید را در دل مردم جوانه زد و امیدواریم به واسطه این اتفاق اوضاع اقتصادی مردم بهتر شود، چرا که فکر می‌کنم بیشترین انتظار مردم از دولت یا دولت‌ها این است که روز به روز وضع اقتصادی آنها بهتر شود.

- اتفاق خاصی که سال 94 را برای شما خاطره‌انگیز کند چه بود؟

ارشادی: خاطره خاص و عجیبی به آن صورت ندارد اما یک خاطره عم‌انگیز دارم که خیلی دوست ندارم در مورد آن صحبت کنم.

- در سال 94 نقشی بوده است که آن روی پرده دیده باشید و دوست داشتید آن را ایفا کنید و یا آنکه به شما پیشنهاد شده باشد و به هر دلیلی نتوانستید آن را بازی کنید؟

ارشادی: هیچ وقت تا کنون این اتفاق برای من نیفتاده و این حس را نداشتم که بازی کسی را ببینم و بخواهم جای او باشم چرا که هر کسی خودش لیاقت دارد تا یک نقش را بازی کند. اما پیشنهاد نقش خوب بوده است که یا به توافق نرسیدیم و یا حتی توافق هم کردیم قرارداد بستیم اما متأسفانه پیش‌پرداختی نکردند و در نهایت کار منتفی شد که از این نوع اتفاقات در سینمای ایران بسیار زیاد می‌افتد و طبیعتاً آن نقش‌ها را هم دوست داشتم که منجر به قرارداد شده بود اما نقشی که بخواهم روی پرده ببینم و احساس کنم دوست داشتم آن را ایفا کنم وجود نداشت.

- سال 94 به لحاظ سینمایی از نظر شما چگونه سپری شد و آیا در سال 94 اتفاق ویژه‌ای در سینمای ایران افتاد که بشود به آن اشاره کرد؟

ارشادی: به نظر من سال 94 هیچ اتفاق خاصی در سینمای ایران رخ نداد و منتظر بودیم تا اتفاقات زیادی بیفتد اما به نظرم زمان لازم است تا سینمای ایران دوباره جا بیفتد و اصولاً فکر می‌کنم سینمای ایران نسبت به سال قبلش چندان پیشرفتی نداشته و این را از برآیند جشنواره فجر می‌توانم بگویم چرا که در سال 93 فیلم‌های به مراتب بهتری را در جشنواره دیدم و به همین دلیل می‌توانم بگویم سال 94 به نسبت سال 93، پس‌رفت سینما نداشت اما پیشرفت آنچنانی را هم شاهد نبودیم و در واقع حرکت رو به جلو و خاصی اتفاق نیفتاد.

- چهره‌ خاصی را می‌توانید به عنوان چهره ویژه‌ سال 94 در سینما نام ببرید؟

ارشادی: پیشکسوتان که همیشه هستند و مایه افتخار ما محسوب می‌شوند اما جوانانی که وارد سینما شده‌اند واقعاً باعث دلگرمی هستند و به اعتقاد من پریناز ایزدیار پدیده سال 94 بود.

- نوروز رسم دیرینه و کهنی است که ما همیشه سعی می‌کنیم آداب آن را به جای بیاوریم شما خودتان کدام یک از آداب نوروز را سعی می‌کنید بیشتر به جا بیاورید؟

ارشادی: زمانی که سن بالاتر می‌رود مفهوم نوروز هم برای ما تغییر می‌کند و نوع تفکر ما نیز تغییر می‌کند. من هر چقدر جلوتر می‌آیم به این فکر می‌کنم که هر نوروز حالم نسبت به نوروز قبل بهتر باشد و فکر می‌کنم نوروز یک تلنگری است که به انسان‌ها یادآوری می‌کند که افراد دیگری هم در جامعه هستند و باید به خاطر داشته‌هایمان خدا را شکر کنیم و لباس نو پوشیدن و ... بیشتر یک رسم است اما فکر می‌کنم بیشترین چیزی که باعث می‌شود نوروز برای جامعه مفید باشد همین تلنگری است که به آدم‌ها یادآوری می‌کند تا احوالشان خوب باشد و حواسشان به اطرافشان نیز باشد.

- در نوروز برنامه مسافرت خاصی دارید؟

ارشادی: خیر، در حال حاضر هیچ برنامه خاصی برای مسافرت ندارم و باید ببینم چه چیزی پیش می‌آید.

- اگر بخواهید دو آرزو برای مردم داشته باشید یکی به لحاظ اجتماعی و دیگری آرزوی سینمایی چه چیزی خواهد بود؟

ارشادی: طبیعتا راحت‌تر هستم که آرزوی سینمایی داشته باشم و درخواستم این است که بزرگان لطف کنند و اجازه بدهند که سینما فضای بازتری داشته باشد و فشارها را کمتر کنند چرا که ما واقعاً به لحاظ سوژه و مضمون دچار فقر شده‌ایم و همه فیلم‌ها شبیه هم شده‌اند و مضمون اکثر فیلم‌ها تلخ و ناامیدانه است و اگر کمی محدوده سوژه‌ها بازتر شود و دست فیلمسازان برای ارائه موضوعات شادتر باز شود اتفاقات خوبی هم در جامعه می‌افتد چرا که تلخی فیلم‌ها کمتر می‌شود و مردم نیز با نشاط بهتری سینما را ترک می‌کنند.