چرا در میان قاتلان گروهی، تعداد زنان کم‌تر از مردان است؟
گروه روانشناسی: در پی آخرين تيراندازى در مركز سان برنارديو واقع در كاليفرنياى آمريكا، روايت آشنا و تلخی دوباره مرور شد. در آن واقعه تنها در چند لحظه هرج و مرج، مرگ‌هاى متعددى روى داد.
اما در پايان آن روز، دوم دسامبر پليس نتایجی بسیار تامل برانگیز و جالبی را نمایان کرد. يكى از آن دو تيراندازها كه به بخش وزارت بهداشت و درمان و حزب هاليدى حمله كردند زن بودند. براساس نظر كارشناسان در رفتار انسان اين خبر بسیار تكان دهنده است، زيرا میزان خشونت در زنان نرخ پايين‌تری نسبت به مردان دارد و قتل‌هاى گروهی حتى بيشتر از انواع ديگر خشونت‌هاى قريب به اتفاق يك پديده مرد است.
جنسيت و خشونت
پروفسور آدام لنكفورد دراین‌باره گفت: "عموما زنان بسيار كمتر از مردان تمايل به قتل کسی دارند. زنان تنها حدود ١٠ تا ١٣ درصد قاتلان ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. اما چه چيزى واقعا بمب‌گذاران انتحارى و تيراندازان وحشيگر را تحريك مى‌كند؟ لندفورد گفت: "وقتى زنان مجبورند که کسی را از پای درآورند، احتمال آن‌که سلاح گرم را براى انجام آن کار انتخاب کنند، كمتر از مردان است، تنها ٨ درصد عاملان قتل با سلاح گرم، زن‌ها هستند، اما در مقايسه ٤٠ درصد مسموم كننده‌ها و ٢٠ درصد مرگ‌هايى كه توسط آتش‌سوزى انجام شده به زنان مربوط مى‌شود.
ألن تول از كارشناسان جنايى FBI مى‌گو يد: "زنکه در اتفاق اخیر دست به قتل چندین نفر زده بيمارى ساديسم داشته است. شنيده نشده كه زنان، بمب‌گذاری‌های انتحاری انجام دهند، اما كسى كه خودش را منفجر مى‌كند، کاماکان شكل مجهولی از خشونت است. تير اندازى به يك اتاق پر از آدم‌هاى بى‌گناه كه از ترس دولا شده‌اند، از دید متخصصان عملی بسیار ساديسمى است و خشونت ساديسمى شبيه به اين تقريبا منحصر به مردان است.
خشونت و رابطه جنسى
بيشتر مردها البته كه تا آخر عمرشان بدون كشتن كسى زندگى مى‌كنند و دراین بین انگيزه‌ها براى ارتکاب جرم، خيلى فردى مى‌شود. تمامی مردها و زن‌ها به يك دليل آدم‌كشى نمى‌كنند، می‌توان گفت که هر مورد منحصر به فرد است. گاربارنيو گفت: "كارشناسان تأكيد مى‌كنند که چيزهايى در بيولوژى و رفتار اجتماعى مردها آنها را وادار کرده تا تمايل به خشونت بیشتری داشته باشند، به ويژه شكاف جنسيتى در خشونت تقريبا در هر فرهنگى و در تمام دنيا پيدا مى‌شود.
آسان‌ترين تئورى براى هضم، احتمالا سیر تكاملى خشونت در مردها است. مردها بيش از صدها و هزاران سال پيشرفت به طور تاريخى براى تهاجم تشویق داده شده‌اند. تمايل به خشونت در شامپانزه‌ها نیز ديده شده است كه نزديك‌ترين خويشاوندان در زندگى انسان اوليه به شمار می‌رود. خشونت در جنس نر مى‌تواند شان و مقام را هم در شامپانزه و هم در انسان ايجاد كند. کافیست به عمل قهرمانانى نگاه كنيد كه دخترانى خاص را به‌دست مى‌آورند و براى مردان فقدان شان و مقام مى‌تواند به معناى از دست دادن شانس همسر گزینی باشد.
لندفورد اشاره کرد: "در واقع نااميدى در رابطه جنسی موضوعى است كه از ميان نوشته‌هاى بسيارى از تيراندازهاى گروهی مردان دیده شده است. بيشتر تيراندازها بيانيه‌اى به‌جا گذاشته‌اند كه به صراحت جزئيات تنفر آنها از زنان و مردانى كه به نظر مى‌رسد رابطه‌هاى خوب و آسانى با هم داشتند را نشان مى‌دهد. همچنین وی در ادامه افزود: "من از حمله‌كننده‌هاى زن آگاهى چندانی ندارم، گرچه که ما يك نمونه كوچك (قتل گروهی) در اختیار داريم، اما نمى‌دانم كه كداميك از آنها شكايت از ناتوانى رابطه جنسى خود داشته است."
كاترين نيومن متخصص جامعه شناسی در دانشگاه ماساچوست گفت: "ريشه‌هاى اجتماعى تيراندازى مدرسه بر اين استدلال مى‌كند كه هرگز تيراندازى معمولى به مدرسه يك عامل زن نداشته است، يك مورد در سال ١٩٧٩ در سنديگو كه يك دختر نوجوان كه در اطراف مدرسه‌ای ابتدایی زندگى مى‌كرد، يك روز صبح به بچه‌هاى مدرسه و كاركنان آن شليك كرد. اما در موارد تيراندازى‌هاى ديگر كه در مدارس رخ داده، به‌وسيله شخصى بوده است كه جزء قسمتى از خود جامعه مدرسه بوده که البته تمامی کارکنان آن نیز مرد بوده‌اند.
نيومن گفت: "اين پسرها و مردان جوان ممكن است به دلیل خط فرهنگى كه در مقابل برابرى است، با خشونت خود پاسخ دهند. بيشتر آنها گوشه‌گير نيستند، برعكس آنها سعى مى‌كنند به گروه‌هاى اجتماعى متعدد، اما مبارز بپيوندند. تجارب آنها نااميدى يا تحقير است بنابراين آنها تصميم مى‌گيرند که شخصيت بازنده بودنشان را با چيزى جذاب‌تری معامله كنند. ولى متاسفانه به دنبال چيزى جذاب‌تر رفتن، تنها نقش ضدقهرمانى دارد."
كاربارينو براین باور است که رفتارهاى تهاجمى بين دخترها و پسرها گسترش يافته است به همین علت دخترها با خشونت بيشتری بزرگ مى‌شوند و رسانه‌هاى محبوب، دخترها و زنانى را كه به روش‌هاى خشونت‌بار عمل مى‌كنند، نشان مى دهد. این به تنهایی مدلی از الگو‌های مختلف براى پرخاشگرى زنان است. نيومن گفت: "دخترها به طور مشابه با مفهومى كه يك خشونت ضدقهرمانى جذاب را دربردارد، مورد هدف قرار مى‌گيرند. مبارزه براى شهرت معمولا آسيب به خود يا شايعات تند و زننده را به همراه خود دارد."
گاربارينو تاکید دارد که مردها ممكن است از نظر زيستى شكننده باشند، تنوع در ژن، MAOA ناميده مى‌شود كه با عوامل استرس‌زا در عصر توسعه تركيب مى شود؛ مانند استفاده از مواد مخدر كه مى‌تواند خطر ارتکاب جرم را در مردان افزايش دهد.
اما در پايان آن روز، دوم دسامبر پليس نتایجی بسیار تامل برانگیز و جالبی را نمایان کرد. يكى از آن دو تيراندازها كه به بخش وزارت بهداشت و درمان و حزب هاليدى حمله كردند زن بودند. براساس نظر كارشناسان در رفتار انسان اين خبر بسیار تكان دهنده است، زيرا میزان خشونت در زنان نرخ پايين‌تری نسبت به مردان دارد و قتل‌هاى گروهی حتى بيشتر از انواع ديگر خشونت‌هاى قريب به اتفاق يك پديده مرد است.
جنسيت و خشونت
پروفسور آدام لنكفورد دراین‌باره گفت: "عموما زنان بسيار كمتر از مردان تمايل به قتل کسی دارند. زنان تنها حدود ١٠ تا ١٣ درصد قاتلان ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. اما چه چيزى واقعا بمب‌گذاران انتحارى و تيراندازان وحشيگر را تحريك مى‌كند؟ لندفورد گفت: "وقتى زنان مجبورند که کسی را از پای درآورند، احتمال آن‌که سلاح گرم را براى انجام آن کار انتخاب کنند، كمتر از مردان است، تنها ٨ درصد عاملان قتل با سلاح گرم، زن‌ها هستند، اما در مقايسه ٤٠ درصد مسموم كننده‌ها و ٢٠ درصد مرگ‌هايى كه توسط آتش‌سوزى انجام شده به زنان مربوط مى‌شود.
ألن تول از كارشناسان جنايى FBI مى‌گو يد: "زنکه در اتفاق اخیر دست به قتل چندین نفر زده بيمارى ساديسم داشته است. شنيده نشده كه زنان، بمب‌گذاری‌های انتحاری انجام دهند، اما كسى كه خودش را منفجر مى‌كند، کاماکان شكل مجهولی از خشونت است. تير اندازى به يك اتاق پر از آدم‌هاى بى‌گناه كه از ترس دولا شده‌اند، از دید متخصصان عملی بسیار ساديسمى است و خشونت ساديسمى شبيه به اين تقريبا منحصر به مردان است.
خشونت و رابطه جنسى
بيشتر مردها البته كه تا آخر عمرشان بدون كشتن كسى زندگى مى‌كنند و دراین بین انگيزه‌ها براى ارتکاب جرم، خيلى فردى مى‌شود. تمامی مردها و زن‌ها به يك دليل آدم‌كشى نمى‌كنند، می‌توان گفت که هر مورد منحصر به فرد است. گاربارنيو گفت: "كارشناسان تأكيد مى‌كنند که چيزهايى در بيولوژى و رفتار اجتماعى مردها آنها را وادار کرده تا تمايل به خشونت بیشتری داشته باشند، به ويژه شكاف جنسيتى در خشونت تقريبا در هر فرهنگى و در تمام دنيا پيدا مى‌شود.
آسان‌ترين تئورى براى هضم، احتمالا سیر تكاملى خشونت در مردها است. مردها بيش از صدها و هزاران سال پيشرفت به طور تاريخى براى تهاجم تشویق داده شده‌اند. تمايل به خشونت در شامپانزه‌ها نیز ديده شده است كه نزديك‌ترين خويشاوندان در زندگى انسان اوليه به شمار می‌رود. خشونت در جنس نر مى‌تواند شان و مقام را هم در شامپانزه و هم در انسان ايجاد كند. کافیست به عمل قهرمانانى نگاه كنيد كه دخترانى خاص را به‌دست مى‌آورند و براى مردان فقدان شان و مقام مى‌تواند به معناى از دست دادن شانس همسر گزینی باشد.
لندفورد اشاره کرد: "در واقع نااميدى در رابطه جنسی موضوعى است كه از ميان نوشته‌هاى بسيارى از تيراندازهاى گروهی مردان دیده شده است. بيشتر تيراندازها بيانيه‌اى به‌جا گذاشته‌اند كه به صراحت جزئيات تنفر آنها از زنان و مردانى كه به نظر مى‌رسد رابطه‌هاى خوب و آسانى با هم داشتند را نشان مى‌دهد. همچنین وی در ادامه افزود: "من از حمله‌كننده‌هاى زن آگاهى چندانی ندارم، گرچه که ما يك نمونه كوچك (قتل گروهی) در اختیار داريم، اما نمى‌دانم كه كداميك از آنها شكايت از ناتوانى رابطه جنسى خود داشته است."
كاترين نيومن متخصص جامعه شناسی در دانشگاه ماساچوست گفت: "ريشه‌هاى اجتماعى تيراندازى مدرسه بر اين استدلال مى‌كند كه هرگز تيراندازى معمولى به مدرسه يك عامل زن نداشته است، يك مورد در سال ١٩٧٩ در سنديگو كه يك دختر نوجوان كه در اطراف مدرسه‌ای ابتدایی زندگى مى‌كرد، يك روز صبح به بچه‌هاى مدرسه و كاركنان آن شليك كرد. اما در موارد تيراندازى‌هاى ديگر كه در مدارس رخ داده، به‌وسيله شخصى بوده است كه جزء قسمتى از خود جامعه مدرسه بوده که البته تمامی کارکنان آن نیز مرد بوده‌اند.
نيومن گفت: "اين پسرها و مردان جوان ممكن است به دلیل خط فرهنگى كه در مقابل برابرى است، با خشونت خود پاسخ دهند. بيشتر آنها گوشه‌گير نيستند، برعكس آنها سعى مى‌كنند به گروه‌هاى اجتماعى متعدد، اما مبارز بپيوندند. تجارب آنها نااميدى يا تحقير است بنابراين آنها تصميم مى‌گيرند که شخصيت بازنده بودنشان را با چيزى جذاب‌تری معامله كنند. ولى متاسفانه به دنبال چيزى جذاب‌تر رفتن، تنها نقش ضدقهرمانى دارد."
كاربارينو براین باور است که رفتارهاى تهاجمى بين دخترها و پسرها گسترش يافته است به همین علت دخترها با خشونت بيشتری بزرگ مى‌شوند و رسانه‌هاى محبوب، دخترها و زنانى را كه به روش‌هاى خشونت‌بار عمل مى‌كنند، نشان مى دهد. این به تنهایی مدلی از الگو‌های مختلف براى پرخاشگرى زنان است. نيومن گفت: "دخترها به طور مشابه با مفهومى كه يك خشونت ضدقهرمانى جذاب را دربردارد، مورد هدف قرار مى‌گيرند. مبارزه براى شهرت معمولا آسيب به خود يا شايعات تند و زننده را به همراه خود دارد."
گاربارينو تاکید دارد که مردها ممكن است از نظر زيستى شكننده باشند، تنوع در ژن، MAOA ناميده مى‌شود كه با عوامل استرس‌زا در عصر توسعه تركيب مى شود؛ مانند استفاده از مواد مخدر كه مى‌تواند خطر ارتکاب جرم را در مردان افزايش دهد.
منبع: livescience.com
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
