چگونه متوجه کمبود پروتئین در بدن خود شویم؟

گروه تغذیه و سلامت: پروتئین از سازه‌های ضروری ساختمان جسم است. موها، ناخن‌ها و بافت‌های ماهیچه‌ای همگی به پروتئین نیاز دارند.

به نقل از روزنامه فرهیختگان، توجه به نشانه‌های کمبود این ماده حیاتی به ما کمک می‌کند که به موقع اقدام کنیم:

کاهش میزان پروتئین پلاسمای خون منجر به حالتی به نام Oedema می‌شود. این کاهش پروتئین ممکن است توسط ریه‌ای ایجاد شود که به قدر کافی آهن دریافت نمی‌کند. در واقع کم‌خونی حاصل از کمبود آهن برای ساختن هموگلوبین است که منجر به ایجاد ورم می‌شود.

گونه‌های پف‌کرده می‌توانند ناشی از غدد بزاقی متورم باشند و عدم تعادل پروتئین-کربوهیدرات را به خوبی نشان دهند. این تورم ممکن است در هر مرحله‌ای از بیماری رخ بدهد و منجر به پژمردگی و افت این بافت گونه شود.

کمبود پروتئین عملکرد و ظاهر ماهیچه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علت این است که وقتی بدن از رژیم غذایی پروتئین کافی دریافت نمی‌کند، برای جبران به سراغ منابع دیگر در بدن می‌رود که یکی از اینها، لایه‌های ماهیچه‌ای است. بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می‌کند و منجر بهEdema می‌شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می‌شود و دست‌ها ورم می‌کنند چون بدن پروتئین را از بافت‌های این ناحیه مصرف می‌کند.

ظرافت موها علاوه‌بر علل ژنتیکی می‌تواند به خاطر کمبود پروتئین باشد. در این صورت بدن شروع به«حفظ منابع» می‌کند و جلوی رسیدن پروتئین ارزشمند به موها و ناخن‌ها را می‌گیرد. به همین خاطر علائم مربوط به مو و ناخن شاخص‌های مهمی در تشخیص کمبود پروتئین به حساب می‌آیند.

کمبود پروتئین می‌تواند به خشک، شکسته و فَلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه‌هایی شبیه به آفتاب‌سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب‌دیدن پوست راه ابتلا به عفونت‌های قارچی مانند Candida را باز می‌کند.

کمبود این ماده ضروری به کند شدن عملکرد مغز و افت عملیات شناختی منجر می‌شود. پروتئین در کمک‌رسانی به ارتباطات نورونی در مغز و در سراسر بدن نقشی اساسی دارد.

احساس خستگی مفرط و سطح انرژی پایین علائم دیگر کاهش پروتئین است. وعده‌های غذایی غنی از پروتئین شامل سطوحی از آمینواسیدی به نام تیروسین هستند که انتقال‌دهنده‌های عصبی را که فعالیت، هوشیاری و انرژی را تقویت می‌کنند، ارتقا می‌دهند.