ما نباید زیرزمینی باشیم / مجید اخشابی در گفت‌وگو با هنرآنلاین

به گزارش بولتن نیوز،مجید اخشابی را از صدای دیرآشنایی می‌شناسیم که از سریال "همراز" آغاز شد و چند سال بعد به لبخندهایش در برنامه‌های زنده تلویزیونی پیوند خورد. حتی کسانی که کمتر با موسیقی در زندگی‌شان سروکار دارند صدای اخشابی را به‌خوبی می‌شناسند و این محبوبیت در گرو حضور او در تیتراژهای متعدد تلویزیونی است. 

اخشابی این روزها فارغ از مسائل خوانندگی در بحث آموزشگاه موسیقی و روزنامه‌نگاری هم دستی در کار دارد و توانسته مانند پیشه‌اش در موسیقی در این دو حرفه هم موفقیت‌های چشمگیری به دست آورد. با او به این بهانه به بحث و تبادل نظر نشسته‌ایم:

فکر می‌کنید مردم از چه چیزی در صدای مجید اخشابی خوششان می‌آید؟

خب، من از خیلی وقت پیش، یاد گرفتم که تمام فکر و ذهن و استعدادم مال مردمی باشد که دوستم دارند و صادقانه به من ابراز احساسات می‌کنند. خیلی وقت‌ها هم آن‌جوری زندگی کرده‌ام که آن‌ها دوست دارند و از من توقع داشته‌اند. در واقع، هدایت آن‌ها باعث شد که من مسیرم را تعیین کنم و چیزهایی را یاد بگیرم که محبت آن‌ها را به من بیشتر می‌کند.

یعنی شما در زندگی‌تان مطابق میل مردم پیش می‌روید؟

بعد از اینکه به عرصه موسیقی و هنر وارد شدم، روز به روز بر تعداد مخاطبان من افزوده شد و همزمان دیدم که انگار هدایتی هم دارد از طرف آن‌ها در زندگی من اتفاق می‌افتد. این اتفاق در خلقیات، رفتار، گفتار و هنرم نیز اثر گذاشت، به طوری که انگار من دارم برای آن‌ها زندگی می‌کنم.

مگر مردم چه توقعی از یک هنرمند دارند؟

زندگی هنرمند از کارش جدا نیست و برعکس. مردم دوست دارند هنرمندان، همان شخصیتی را داشته باشند که مخاطبانشان دوست دارند. من از روز اولی که وارد این عرصه شدم، فهمیدم که مردم از هنرمند توقع دارند. شیوه و روش زندگی، چیزهایی است که هنرمند از مردمش یاد می‌گیرد. این چیزها را در کلاس و دانشگاه یاد نمی‌دهند؛ این چیزها را می‌شود در کنسرت‌ها و واکنش‌های مردم دید. البته نه ‌اینکه قرار باشد خودم را در تنگنا قرار بدهم، اما سعی می‌کنم توقعات منطقی مردم را برآورده کنم. 

فکر می‌کنید موسیقی در این روزگار چقدر در زندگی افراد دیده می‌شود؟

در جوامع امروزی، آرامش، نشاط و امید کیمیاست و همه ناخودآگاه به این تأثیرات نیاز دارند. غم به سادگی و سهولت وارد زندگی انسان‌ها می‌شود اما نشاط، رضایت، امید و آرامش، ناز و کرشمه بیشتری برای ورود به زندگی ما آدم‌ها دارند.

آلبوم جدید شامل چند اثر است؟

14 تراک دارد. سعی کرده‌ام در این آلبوم انواع موسیقی مورد توجه و علاقه مردم را در این آلبوم در ریتم‌ها و سبک‌های مختلف بگنجانم. در حقیقت این آلبوم حاصل تلاشی 30 ساله در عرصه موسیقی است و تصور می‌کنم حاصل کار قابل تامل باشد.

کاری تکراری هم در آلبوم هست؟

فقط یکی دو آهنگ قدیمی را که خیلی مخاطب داشته است با تنظیم و اجرایی جدید در آن گنجانده‌ام، مثل قطعه "تلافی". این آلبوم بعد از ماه محرم و صفر تقدیم مردم می‌شود.

به تازگی شاهد چند مجموعه تلویزیونی با آهنگسازی و خوانندگی شما بودیم.

چندی پیش در دو مجموعه تلویزیونی "اولین انتخاب" و "همه بچه‌ها" کار داشتم و در مجموعه تلویزیونی "نوشدارو" نیز ضمن آهنگسازی، آوازخوانی هم داشتم.

کار تازه برای معرفی به مخاطبانتان چه دارید؟

چند کار جدید از من منتشر شده که می‌توانند در فضای مجازی آن را دانلود کنند و گوش بدهند. توصیه می‌کنم "ماه و پری" و آهنگ "لبخند" را که در "خندوانه" اجرا شد، گوش کنند.

گفت‌وگوی شما با رامبد جوان در برنامه "خندوانه" و صحبت‌های شما درباره موسیقی رپ در آن برهه زمانی سروصدای زیادی به پا کرد. خودتان نظرتان چیست؟

از من پرسیده شد که رپ چگونه است، اما با یک سوءبرداشت عجیب‌وغریبی مواجه شدیم از باب اینکه من جزء موزیسین‌هایی هستم که حاضر شدم در مورد این قضیه صحبت کنم. خیلی وقت‌ها موزیسین‌ها می‌گویند ما دراین‌باره صحبت نمی‌کنیم. اصلاً رپ چیست که ما در مورد آن صحبت کنیم، ولی من این سبک را به عنوان یک جنس هنر گفتمان و انتقال مفهوم پذیرفته و در مورد آن صحبت کرده‌ام. رویکرد صحبت من هم این بوده که رپ باید مجوز بگیرد. در حالی که هنوز در پرده ابهام با آن برخورد می‌شود و به نظر من این حق مطلب نیست. ضمن اینکه دلایلی هم آوردم که رپ چیز خیلی خاصی هم نیست؛ اینکه بگوییم یک موسیقی عجیب‌وغریبی است و اشعار عجیبی دارد. همه‌ی این ادعاهایی که کردم چیز خارج عرف و عجیبی نبوده است. 

 

ولی با صحبت‌های شما مخالفت‌های فراوانی شد؟

بله. فکر می‌کنم بدون اینکه مطلب را تا انتها بخوانند اظهار نظر کردند. بعد از کار مشترکی که با رامبد جوان ارائه دادیم و از گفتاواز ایشان در آهنگ خودم به نام " لبخند " استفاده کردم، در مجله خودمان "زیر و بم" گفتم که این هم یک نمونه است که من انجام دادم، هیچ اتفاقی نیفتاد و چیز عجیب‌وغریبی نبود. در واقع رپ چیز بدی نیست ولی منکر این نیستم که بعضی وقت‌ها از این جنس موسیقی‌ها کلمات مستهجن، حرف‌های خیلی بد و رکیک شنیده‌ایم که این در شان یک موزیسین نیست، اما در رپ حرف‌های با مفهوم و با ارزش هم شنیده‌ایم. این است که همه‌ی طرفداران موسیقی باید آن حرمت گفتمان و ادبیات متعارف گفت‌وگو رودررو و بدون حب و بغض را داشته باشند تا موسیقی کشورمان پیشرفت کند. من خودم یکی از خواسته‌هایم این است که همه‌ انواع موسیقی‌ باید در کشورمان رایج شود و نباید زیرزمینی باشیم.

پس شما در صورت وجود ادبیات درست با رپ موافقید؟

بله. هر نوع موسیقی یک کیفیتی دارد. باید بر روی کیفیت آثار دقت بیشتری شود تا مفاهیم خوب‌تری انتقال داده شود. یا اگر اعتراضی هم هست، اعتراض‌های جدی و قابل اعتنا باشد؛ نه اینکه جوری باشد که همان جنس موسیقی باعث شود که جدی گرفته نشود و مسئولین به آن مجوز ندهند.

شما یک مدت در تلویزیون پررنگ بودید. اکثر تیتراژهای تلویزیون را می‌خواندید و به جرئت می‌شود گفت که مجید اخشابی با تلویزیون به جامعه معرفی شد، اما الان خیلی وقت است که کمتر تیتراژهای تلویزیونی را می‌خوانید. دلیل آن تغییر سلیقه مدیران تلویزیونی است یا خودتان خواسته‌اید که کنار بکشید؟

من کماکان فعالیتم را دارم. خیلی حضورم را کمرنگ نکرده‌ام، اما چند نکته حائز اهمیت وجود دارد. یکی اینکه در حال حاضر توجه به رسانه ملی نسبت به سال‌های پیش کمتر شده است. مثلاً به برنامه‌هایی که می‌روم بعضی مواقع از اطرافیان می‌پرسم که برنامه را دیدید؟ میگویند نه، ما اصلاً تلویزیون نگاه نمی‌کنیم. نکته بعدی این است که سعی می‌کنم که گزیده کار کنم. همان موقع که زیاد می‌رفتم، اعتراض می‌کردند که چقدر تلویزیون؟ الان سعی می‌کنم با یک بالانس منطقی در برنامه‌هایی شرکت کنم که متناسب و خوب است. الان سریال‌ها شرایط خاصی دارند که اگر قسمت شود همکاری می‌کنیم و اگر نه که دوستان دیگر هستند.

با توجه به اینکه مدیریت یک مجله با شما است. چرا باید الآن توجه‌ها نسبت به تلویزیون که رسانه ملی ما است کم شود و بیشتر مردم به سمت تلویزیون‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های مجازی بروند؟ در این مورد مقصر کیست؟

باید روی جذابیت‌ها و کارکردهای تلویزیون دقت‌های بیشتری شود. ولی خب خیلی وقت‌هاست که یک ابزار جدید شایع می‌شود. این اپلیکشن‌های جدید جذابیت‌هایی دارد که ناخودآگاه حتی توجه به ماهواره‌ها هم کمتر کرده است. الان قدرتمندترین رسانه، همین رسانه‌های مجازی و فضاهای اپلیکیشنی است. به نظر من باید مدیران رسانه بیشتر تلاش و فکر کنند که تلویزیون جایگاه و سهم جلب توجه خود را به رسانه دیگری ندهد. 

الان در تلویزیون تیتراژی از شما در حال پخش است؟ 

در حال حاضر تیتراژ "ستاره 20" و همچنین "سیمای خانواده" هم در حال پخش است.

به نظرم نسبت به گذشته کم‌کارتر شده‌اید. در سریال‌ها کمتر صدای شما شنیده می‌شود. با توجه به آن محبوبیتی که داشتید فکر می‌کنم خودتان یک دلخوری از تلویزیون دارید.

- نه اصلاً. دلخوری نیست. ما همان کار را با همان قدرت انجام می‌دهیم. ولی حالا اینکه باید آهنگ‌هایم حتماً روی سریالی خوانده شود تا من پرکار فرض بشوم، بله شاید این تراکم وجود نداشته باشد، اما همین امسال عید کاری را بر روی تیتراژ یک برنامه نوروزی خواندم. برنامه "ستاره 20" را هم داشتم. تولیدات من با همان حجم همیشگی در حال انجام شدن است، اما اینکه سریال کمتر کار کرده باشم، بله درست است.

چطور شد که به سمت افتتاح آموزشگاه موسیقی رفتید؟

نهادی را در سال ۸۸ بنا نهادم که خیلی سخت بود. در حال حاضر ۴۰۰ هنرجو دارد با میانگین سنی سه تا ۷۰ ساله و خوشحالم که توانسته‌ام مخاطبان خوبی را جذب موسیقی کنم. در این آموزشگاه مسائل مالی مدنظر نیست و مهم‌ترین هدف حمایت از هنرجویان با استعداد است. به هنرجویان دیپلم موسیقی مورد تأیید آموزش‌وپرورش پس از برگزاری آزمون نهایی داده می‌شود. در حال حاضر بعضی هنرجویان دیروز به مقام استادی رسیده‌اند و ضمن تدریس، در ارکسترها نوازندگی می‌کنند.