حمایت ادامه‌دار ایرانی‌ها از تیم‌های ورزشی در خارج از کشور
حمایت همه‌جانبه از وزنه‌برداران
این روزها تیم‌ملی وزنه‌برداری کشورمان در هیوستون آمریکا بسر می‌برد و وزنه‌برداران ایران هر روز در اوزان مختلف روی تخته می‌روند. یکی از نکات جالب در گزارش خبرنگاران ایرانی و خارجی همین حضور پرشور هواداران ایرانی است که در ٢ روز اخیر بیش از نیمی از سالن مسابقات را تحت کنترل خود قرار دادند. هیوستون که به دلیل وجود پالایشگاه‌های بزرگ، مرکزیت شرکت‌های نفتی و از همه مهم‌تر ناسا معروف است، باعث شده تا متخصصان ایرانی زیادی را در حوزه‌های مختلف به خود جذب کند. ایرانیان مقیم آمریکا اتحاد جالبی ایجاد کردند و با خود قرار گذاشتند که در تمام روزهای مسابقات به حمایت از وزنه‌برداران هموطن خود بپردازند. همچنین ایرانیان حاضر در هیوستون، اعضای تیم‌ملی را به میهمانی شام دعوت و برای مدت حضور آنها در آمریکا برنامه‌ریزی‌های مختلف کرده‌اند. شاید یکی از جذاب‌ترین این برنامه‌ها، دیدار از موزه ناسا است که در چند کیلومتری شهر هیوستون قرار دارد.
از آسیا تا استرالیا و آمریکا
نمایندگان ورزش ایران در طول سال مسابقات زیادی را در قاره‌های مختلف تجربه می‌کنند و یکی از نکاتی که آنها را از ورزشکاران کشورهای دیگر متمایز می‌کند، همین حمایت تعدادی از ایرانیان در محل برگزاری مسابقات است. اگر به همین چند‌سال اخیر بپردازیم، درمی‌یابیم که از کشورهای عربی گرفته تا استرالیا، آفریقا، اروپا و آمریکا ایرانی‌های مقیم خارج از کشور پشتیبان تیم‌های ملی کشور خود هستند و برایشان نام‌ها مهم نیست. حضور ایران در لیگ جهانی والیبال و رویارویی با کشورهای مختلف در سال‌های اخیر نشان داده که بلندقامتان کشورمان در تمام دنیا می‌توانند در انتظار جوی شبیه سالن ١٢هزار نفری آزادی باشند. حتی در اظهارات خیلی از ملی‌پوشان والیبال شنیدیم که در هیچ جای دنیا اصلا احساس غربت نکردند.
بهانه‌ای برای هویت ملی
محمدرضا ملامحمد، رئیس کمیته فرهنگی فدراسیون فوتبال درباره مشاهدات خود از شور ایرانیان خارج از کشور برای حمایت از تیم‌های ملی به «شهروند» می‌گوید: «من ٧سال است که در فدراسیون فوتبال مشغول هستم و در اکثر نقاط جهان که با تیم‌ملی بودم، شاهد خیل عظیم مردم از همان بدو ورود ملی‌پوشان تا پایان سفر بوده‌ام. این اتفاق بی‌نظیر در تمام قاره‌های دنیا هم رخ می‌دهد و برای خود من هم عجیب است که چطور ایرانی‌ها خودشان را به محل استقرار تیم‌ملی می‌رسانند. مثلا در بازی تیم‌ملی مقابل سوئد که به صورت دوستانه برگزار می‌شد، تعداد زیادی از مردم ایران در ورزشگاه حضور داشتند. در جام‌جهانی برزیل که البته مردم دیگر کشورها نیز حضور داشتند، ایرانی‌ها بسیار پرشور ظاهر شدند و شاخص‌ترین این اتفاق در استرالیا رخ داد که حتما هنوز هم مردم یادشان هست، هر جا تیم‌ملی می‌رفت، ایرانی‌ها حاضر بودند.» او صحبت‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد: «اگر گوام را کنار بگذاریم که جزیره‌ای ناشناخته است، در آخرین دیدار خارجی تیم‌ملی در هند نیز چند‌هزار نفر به ورزشگاه آمدند. این درحالی است که هندی‌ها محل بازی را به دورترین نقطه انتقال دادند تا شاهد حضور ایرانی‌ها نباشند اما باز هم هموطنانمان حضور پرشوری داشتند. البته به نظرم فوتبال و ورزش بهانه‌ای است تا این مردم هویت ایرانی خود را به رخ بکشند.»
ورزش در خون ایرانی‌هاست
این اتفاق که باعث شده در هیچ کجای این کره خاکی نمایندگان ورزش ایران غربت را احساس نکنند، توجه مردم جهان را به خودش جلب کرده اما به راستی چرا در داخل کشور که دسترسی برای تماشای چنین مسابقات خیلی راحت‌تر است، دایما باید از کاهش میزان تماشاگران ابراز نگرانی کنیم؟ علاقه به ورزش در خون ایرانی‌هاست، اما ظاهرا در ورزش کشور یک جای کار می‌لنگد.
منبع: روزنامه شهروند
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
