پیكارهای خونين در جهان بسيار بوده كه با گذشت چند ماه و چند سال به دست فراموشى سپرده شده است و گذشت ماه و سال، گرد و غبار نسيان بر آن پاشيده؛ امّا خاطره جانبازى آنان كه در راه خدا و آزادى انسانها، در راه شرف و فضيلت همه چيز خود را فدا كردند فراموش نخواهد شد ...
گروه دین و اندیشه: بعد از سلسله یادداشت هایی که با عنوان «نشانی کربلا...» به قلم محسن قائمی نسب منتشر شد، نگارنده تحت عنوان «حسین ثار الله» مطالبی نگاشته که در روز های پیش رو منتشر خواهد شد.
به گزارش بولتن نیوز، سومین عنوان از این سری یادداشت ها که «آتش دلها» نام گرفته به شرح زیر است:
قال رسول الله (ص) :
«إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةٌ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً» (مستدرك الوسائل، ج 10ص 318)
همانا برای شهادت امام حسين عليه السلام در دلهاي افراد با ايمان آتش و حرارتي ايجاد مي شود كه هرگز خاموش نخواهد شد.
ظلم و ستم و ظالم و مظلوم همزاد بشر بوده و نخستین پدیدآورندگان جبهه حق و باطل هابیل و قابیل فرزندان آدم بودند ،از آن پس نیز جهان همیشه شاهد حوادث ناگوار و قتل و خونریزی های ریز و درشتی بوده است که هر یک به سهمی جهان پیرامون خود را متاثر ساخته است.
پیكارهای خونين در جهان بسيار بوده كه با گذشت چند ماه و چند سال به دست فراموشى سپرده شده است و گذشت ماه و سال، گرد و غبار نسيان بر آن پاشيده؛ امّا خاطره جانبازى آنان كه در راه خدا و آزادى انسانها، در راه شرف و فضيلت همه چيز خود را فدا كردند فراموش نخواهد شد؛ چراکه خدا، آزادى، شرف و فضيلت كهنه شدنى نيست؛ امام حسين عليه السلام و يارانش سر سلسله اين مجاهدان بودند. آنها در راه مبارزه با ظلم و ستم و كنار زدن پرده هاي تزوير از چهرهي منافقان و احياي ارزش هاي انساني جان خود را فدا كردند و تا اين ارزشها باقي است آنها هم زندهاند. حادثه سال 61 هجری در صحرای کربلا یکی از حوادث بی نظیر در تاریخ بشر است که نه تنها جهان اسلام بلکه کاینات را متاثر از خود ساخته و عرش و فرش را به لرزه درآورده است! آنجا که قبیله رحمانی در مقابل جنود شیطانی صف آرایی کرد تا خدا با تماشای رقص خون عاشقان خود ملایک را صف در صف کند و برای جان فشانی های قبیله ایمان ایستاده دست بزند! این جاست که با عمق جان باید گفت:
لایوم کیومک یا اباعبدالله!
توماس ماساریک سیاست مدار اهل چک می گوید: کشیشان ما مسیحیان هم، با تلاش فراوان سعی می کنند که با ذکر مصایب حضرت مسیح مردم را متاثر می سازند، اما شور و هیجانی که با ذکر مصیبت حسین در دل پیروان او یافت می شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و باید گفت مصایب مسیح، در برابر مصایب حسین، مانند پر کاهی است در مقابل سخره ای بزرگ !
محسن قائمی نسب
حاجت دارم شما را به امام حسین برایم دعا کنید.